De rechtbank in Breda heeft maandag raadslid Louis van der Kallen uit Bergen op Zoom veroordeeld voor het schenden van zijn ambtsgeheim. De rechter legde echter geen straf op omdat het raadslid niet handelde uit eigen gewin maar uit goede bedoelingen.
Raadslid Bergen op Zoom schuldig aan schending ambtsgeheim
De rechtbank in Breda heeft maandag raadslid Louis van der Kallen uit Bergen op Zoom veroordeeld voor het schenden van zijn ambtsgeheim.
Vertrouwelijk
De veroordeling is gelijk aan de eis van de officier van justitie 2 weken geleden. In 2009 stelde Van der Kallen 62 vragen aan het college over het miljoenendebacle Bergse Haven. Na oriënterend onderzoek door justitie deed de gemeente in december van dat jaar aangifte omdat in de vragen vertrouwelijke informatie over het risico van de grondexploitatie stond.
Wob
Van der Kallen zegt dat zijn vragen zijn gebaseerd op dossiers die hij kreeg na een beroep op de Wet openbaarheid bestuur (Wob). Maar het Openbaar Ministerie (OM) zegt dat er geen bewijs is voor die verklaring.
Grenzen
De rechtbank trekt de integriteit van de verdachte niet in twijfel. ,,Maar hij heeft welbewust de grenzen opgezocht en is hierin te ver gegaan’’, aldus de uitspraak. Bergen op Zoom verliest naar verwachting ongeveer 50 miljoen euro op het woningbouwproject Bergse Haven op het terrein van Koninklijke Nedalco. Door de hoge aankoopprijs en saneringskosten is het project niet rendabel te exploiteren.
Hoger beroep
Louis van der Kallen is behalve raadslid ook lid van het dagelijks bestuur van waterschap Brabantse Delta en hij zit in rekenkamercommissies van meer dan tien gemeenten. Hij heeft nog niet besloten of hij deze functies met een veroordeling nog kan blijven uitoefenen, zei hij maandag in een reactie. Hij kondigde aan alle instanties te informeren over de uitspraak van de rechter. Een beslissing over een hoger beroep tegen de uitspraak heeft hij nog niet genomen.
Reacties: 6
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Dit is de beloning die je kunt verwachten van een open en transparant bestuur.
wat is er open en transparant aan 62 vragen stellen??
OM roeptoetert. Het zijn net kleine kinderen (geen belediging edoch een feit)...
De rechter moet toch aantonen dat dit raadslid uit de school heeft geklapt ipv dat de verdachte moet bewijzen dat de informatie die hij heeft gebruikt voor iedereen was op te vragen via de WOB?
Boeiende uitspraak. De rechter trekt de integriteit van verdachte / aangeklaagde niet in twijfel; om vervolgens de verklaring voor het verkrijgen van de geciteerde gegevens via de WOB als onwaarschijnlijk te honoreren. Mijns inziens is de bestuursrechtelijke vraag die beantwoord moet worden " zou aangeklaagde indien hij een beroep op de WOB zou hebben gedaan in het bezit zijn gesteld van de door hem gevraagde en gebruikte gegevens". Met de nu geldende uitspraak wordt hij in het toezicht beperkt. Op deze manier werk je het zonder last of ruggespraak functioneren van volksvertegenwoordigers tegen. In beroep gaan dus.!!
Dus voordat een raadslid wat kan vragen moet deze eerst zorgen dat hij in het bezit is van een bewijs dat de informatie waarop de vragen gebaseerd zijn verkregen is door de Wob. Er wordt in het stuk gesteld dat het raadslid bewust de grenzen heeft opgezocht en hierin te ver is gegaan. Als de informatie openbaar was volgens de Wob dan klopt de conclusie van de rechtbank niet.
Door direct daar achter te schrijven dat het een verliespost van 50 miljoen is doet de schrijver lijken alsof dit te wijten is aan het raadslid. De eventuele saneringskosten van het al veel te dure stukje grond werden o.a. veroorzaakt vanwege jarenlange vervuiling. Wilde de gemeente de grond niet saneren en de huizen met vervuilde grond verkopen aan onwetende kopers?
Door de 62 scherpe vragen van het raadslid zijn er blijkbaar kwade bedoelingen van de gemeente + betrokken ondernemer blootgelegd. De rechtbank gaat n.b. uit van de goede bedoelingen van het raadslid.
De rechtbank had daarom nooit in een veroordeling mee mogen gaan. Maar daar een rechtbank in dienst is van de Staat kan onafhankelijkheid in deze veroordeling niet meer gegarandeerd worden. De betrokken rechter zou op dezelfde gronden vervolgd en veroordeeld kunnen worden als het raadslid. Want de rechter heeft tenslotte de grens van het recht opgezocht en is hierin bewust te ver gegaan.