Huisartsfunctie
Nu zijn gemeenten nog verantwoordelijk voor het preventieve, lichte aanbod van jeugdzorg en de provincies zijn dat voor de gespecialiseerde jeugdzorg. Door alles in één overheidslaag onder te brengen kan het systeem flink worden vereenvoudigd en kan de zorg dichter rondom het kind worden georganiseerd, meent de VNG. Eigeman trekt een vergelijking met de zorg waarbij de huisarts eerst kijkt wat hij zelf kan betekenen en daarna pas doorverwijst naar een specialist. De Centra voor Jeugd en Gezin, die in alle gemeenten moeten verrijzen, krijgen dan een soort huisartsfunctie.
Gemeenten: wij willen de jeugdzorg
Gemeenten moeten de verantwoordelijkheid krijgen over de hele jeugdzorg. Dat heeft de VNG vandaag voorgesteld in een brief aan…
Knoop
Om de stelselwijziging te realiseren stelt de VNG een zeven-stappenplan voor aan de minister. De eerste stap is het weghalen van de indicaties uit het systeem. Kinderen die zich nu melden voor gespecialiseerde zorg worden nu eerst opnieuw beoordeeld voor ze daadwerkelijk verder kunnen naar een hulpverlener. Daar wordt veel tijd en geld mee verloren, zegt Eigeman. ‘Het is gek dat juist voor die kinderen bij wie de nood het hoogst is, we daar de ingewikkeldste knoop in het systeem hebben gemaakt.’ Door de indicatie weg te halen komt veel geld en menskracht vrij. Dat moet weer worden ingezet om het aanbod van echte hulp te vergroten, stelt de VNG voor. Het vrijgekomen budget moeten gemeenten krijgen, om dan die zorg te kunnen inkopen bij zorginstellingen.
Prikkel
Ook het geld voor de jeugd-GGZ en de zorg voor licht verstandelijk gehandicapten, nu nog bekostigd uit de AWBZ en de zorgverzekering, zou naar de gemeenten moeten. Het voordeel van het samenbrengen van al die budgetten is, meent de VNG, dat gemeenten op die manier een prikkel krijgen om de lichte zorg zo vroeg mogelijk op te starten en zo te voorkomen dat ze zwaardere zorg moeten inkopen als een situatie uit de hand gelopen is.
Imago
Een aantal taken willen de gemeenten niet: die zaken die samenhangen met een justitieel traject. De voogdij en reclassering, nu nog onderdeel van Bureau Jeugdzorg, moeten los blijven staan van de Centra voor Jeugd en Gezin. Eigeman: ‘Zorg en handhaving moet je niet bij elkaar brengen. Dat is bij de bureaus jeugdzorg wel gedaan en is een belangrijke oorzaak voor het slechte imago. Dat willen we voor de Centra voor Jeugd en Gezin absoluut voorkomen.’
Minister Rouvoet bepaalt begin volgend jaar zijn standpunt over de toekomst van de jeugdzorg.
Reacties: 2
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
He he, dit scheelt.
Dit bevestigt ook de tendens:
Door de groei van Europa is de Rijksoverheid het nieuwe 'middenbestuur'. Gemeentes en Waterschappen voeren als decentrale overheden steeds meer taken uit direct voor de burger. En de provincie, niemand weet meer wat de provincie doet...
Dit laat zien dat de VNG achter iedere gril aanloopt en niet helemaal snapt in welk wespennest de gemeenten zich zullen steken. Een beetje dom!
Wellicht verblindt door weer een uitkering uit het gemeentefonds, ontneemt dat het zicht op de problemen die daar sinds jaar en dag manifest zijn (Het is overigens maar de vraag of het rijk de vele 100en miljoenen die het de afgelopen 3 jaar extra heeft gepompt in de jeugdzorg ook daadwerkelijk aan de gemeenten ter beschikking stelt).
Het gaat immers om een tak van sport die, met de Raad voor de Kinderbescherming en de kinderrechters, sinds jaar en dag blundert waar het de zorg om de jeugd gaat en dat om de eenvoudige reden dat het BJZ geen hulp aan kinderen verleent. Het heeft slechts een telefoonklapperfunctie die het bovendien niet kan waarmaken. Huisbezoekjes die moeten leiden tot het signaleren van misstanden hebben in een niet gering aantal gevallen desastreuze afloop geleid. De zaak Savannah is niet het enige geval waar de 'werkertjes' van het BJZ eerder hadden moeten en kunnen ingrijpen, waar de buren dag en nacht aan de telefoon hingen (En waar de rechterlijke macht zich met een dubieus vonnis behendig van haar medeverantwoordelijkheid voor de dood van het meisje onttrok).
Daarnaast tiert ook bij BJZ het (dure) management welig. De 'werkers' van BJZ zou je overigens als gemeente niet in huis moeten willen hebben, een gevaar dat natuurlijk ook dreigt bij overheveling van deze taak.
Mijn advies is en blijft dat de Tweede Kamer eerst eens een parlementaire enquête instelt over wat zij als jeugdzorg wenst te zien, wat er nu aan schort, hoe zij die hulp wil laten verlenen en vooral door wie. Waarbij de vraag naar de soort deskundigheid aan de orde komt die bij de RvK, het BJZ en kinderrechters nu beslist niet voorhanden is. Waarna pas de vraag naar de kosten aan de orde is.