Bijna de helft van de mensen die onder de Participatiewet vallen, voelt zich niet goed behandeld door de gemeente. Dat meldt de FNV in de aanloop naar de parlementaire hoorzitting over de Participatiewet die donderdag plaatsvindt.
Gekleineerd door de Participatiewet
Uit het onderzoek van de FNV blijkt dat bijna de helft van de mensen die onder de Participatiewet vallen, zich slecht behandeld voelt door…
Bezuinigingsoperatie
'De Participatiewet is mislukt, vooral doordat het niet veel meer was dan een ingrijpende bezuinigingsoperatie, verpakt in mooie woorden', vindt FNV-vicevoorzitter Kitty Jong. Het Sociaal en Cultuur Planbureau (SCP) concludeerde eerder al dat de doelstelling van de Participatiewet, die in 2015 van arbeidsre-integratie een gemeentelijke taak maakte, niet behaald zijn. Die doelstelling was dat er meer mensen met een arbeidsbeperking of een bijstandsuitkering aan het werk zouden komen.
Argwaancultuur
Uit het onderzoek van de FNV blijkt nu dat bijna de helft van die mensen zich ook slecht behandeld voelt door de gemeente. Zo'n 40 procent voelde zich bovendien gekleineerd en een kwart voelde zich bedreigd. Ondanks dat bijna driekwart van de ondervraagden graag wil werken, heeft 30 procent de moed opgegeven. FNV-vicevoorzitter Kitty Jong wijdt het aan de 'argwaancultuur' die bij gemeenten zou heersen. ‘Deze strengere eisen voor mensen in de bijstand werken contraproductief. Zij voelen zich opgejaagd en bij voorbaat verdacht.'
Tegenprestatie
Kort na de evaluatie door het SCP, kondigde staatssecretaris Van Ark aan dat de tegenprestatie verplicht wordt in alle gemeenten: mensen moeten in ruil voor de uitkering en begeleiding die ze krijgen, iets terugdoen voor de samenleving. SCP-directeur Kim Putters en de VNG reageerden kritisch: de SCP-evaluatie had juist aangetoond dat een verplichte tegenprestatie niet werkt. De tegenprestatie heeft 'stevig negatieve effecten', concludeert ook de FNV op basis van de enquête. Werkgevers gebruiken de tegenprestatie als gratis arbeidskracht waardoor verdringing ontstaat. Zelfs reiskosten worden niet vergoed. Meer dan de helft van de ondervraagden heeft daar ervaring mee. Bovendien geven mensen aan dat ze weinig leren van het werk en slechts een enkeling krijgt uiteindelijk een contract aangeboden.
Prikkels
Dat hangt samen met de perverse financiële prikkels van de Participatiewet, stelt onderzoeker Anja Eleveld, redacteur van 'De Participatiewet. Een grondrechtenperspectief.' Zogenaamde proefplaatsingen, die voor bijstandsontvangers vaak verplicht zijn, vallen voor werkgevers erg lucratief uit. De proefplaatsing betekent voor de werkgever twee tot vier maanden gratis arbeid. Daarna kan de arbeidskracht goedkoop ingezet worden met een gemeentelijke subsidie oplopend tot 500 euro per maand. Na de gesubsidieerde arbeidsperiode houdt het financiële voordeel op, en komt de werknemer vaak weer terug in de Participatiewet.
Tekentafel
Donderdag worden tijdens de hoorzitting ter evaluatie van de Participatiewet in de Tweede Kamer verschillende position papers besproken, waaronder die van de FNV. Vicevoorzitter Jong is er duidelijk over: de Participatiewet moet ‘terug naar de tekentafel voor flinke aanpassingen.’
Reacties: 6
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Met dank aan Jetty Klijnsma,(PvdA) die nu geniet van een dik betaalde baan als CdK van Drente.
De WVG werkte niet bij de Overheid namen ze geen mensen aan met een vlekjr.
Dure woorden zonder inhoud die de mensen niet verder helpen.
Kennis en kunde niet aanwezig in Denhaag en gemeenten want ze doen het toch zo goed.
En zo loopt Nederland economisch ook vast.
Werkgevers zien door de bomen het bos niet meer door de vele regelingen.
Door de foto boven het artikel wordt direct al een bepaald beeld neergezet. Een man in een rolstoel die ongeschoold productiewerk doet. Er zijn ook veel mensen die een uitkering op grond van de participatiewet (voorheen bijstand) ontvangen die gezond zijn en een opleiding hebben afgerond. Als het uitgangspunt is dat er iets mis is met iedereen die een uitkering heeft kan ik me goed voorstellen dat de helft zich gekleineerd voelt.
Klantmanagers/werkcoaches die zich laten leiden door targets en daardoor klanten laten lijden.. Werk=werk en dus moeten ze werk accepteren, terwijl Werkgevers om kwaliteit (met een vlekje) vragen. Kandidaten die enkel solliciteren om het solliciteren omdat het moet. Dit werkt niet, de kennis ontbreekt om echt maatwerk te leveren en naar het echte verhaal van klanten te luisteren (targets en tijdsdruk). Slechte intakes en te weinig kennis van de arbeidsmarkt om effectief te kunnen anticiperen. het MT drilt de consulenten/klantmanagers om cijfers. scores te halen. Kleineren is nog zacht uitgedrukt.
De gemeentelijke begeleiders zitten vaak “vast in het systeem” en hebben vrij weinig kaas gegeten van de arbeidsmarkt en hoe er door werkgevers tegen mensen in de bijstand wordt aangekeken. Zodra je “een gat in je cv” hebt, denkt men dat er wat mis is. Door de crisis uit het verleden zijn mensen in de bijstand terecht gekomen en komen er niet meer uit door het vooroordeel dat betrokkene “niet deugt”. De gemeente blijft maar inzetten op het activeren van de bijstandsgerechtigde en niet op werkgevers. Daarbij kijkt men ook niet verder dan de eigen gemeentegrenzen. Als je in een agrarische gemeente woont wordt je productiewerk aangeboden ook al heb je een universitaire opleiding en kun je wel wat. Dan verlies je toch de moed? Als je dan al 5 jaar thuis zit en de 40 inmiddels passeert, zie je het niet eenzitten.
Dit is mijn zoon overkomen. Hij zit nog steeds thuis en woont intussen noodgedwongen bij zijn gepensioneerde ouders! Ook die zijn dus gevangenen van de participatiewet geworden! Je kunt geen kant op.
@Conny Hesse.
Uw zoon misschien toch eens de prikkel meegeven om werk buiten zijn huidige woongemeente te vinden? Als werkzoekende moet je ook een bepaalde vorm van mobiliteit kunnen opbrengen.