Pleegkinderen zijn kwetsbaar en moeten worden beschermd. Ik zou als bestuurder van Bureau Jeugdzorg nooit toestemming hebben gegeven voor het meedoen van aan mijn zorg toevertrouwde kinderen aan dit programma.
Pleegouders gezocht voor 12+!
Vorige week werd Nederland opgeschrikt door het idee van tv-bedrijf Talpa en Jeugdzorg Nederland om pleeggezinnen te werven met een…
Blijkbaar werd al ruim een jaar overlegd over de precieze invulling van het tv programma. De vraag rijst dan wat de pleegzorgtak van Jeugdzorg Nederland heeft bezield om de op voorhand tot mislukken gedoemde zoektocht naar een integere invulling van het format toch te ondernemen? Aan de goede intenties hoeven we niet te twijfelen. Je gaat immers niet in de jeugdzorg werken als je op zoek bent naar publicitaire roem. Het kan dan ook niet anders dan dat de “black out” is veroorzaakt door wanhoop. Wanhoop over het schrijnende tekort aan pleeggezinnen vooral voor de oudere kinderen vanaf 12 jaar.
Die wanhoop valt te verklaren uit de wetenschap dat jeugdigen gebaat zijn bij stabiele gehechtheidrelaties aan één of twee vaste personen. Voor kinderen die (tijdelijk) niet thuis kunnen wonen is daarom opgroeien in een pleeggezin of andere gezinsachtige context (gezinshuizen) verre te prefereren boven residentiële hulp in leefgroepen. Omdat er te weinig pleeggezinnen zijn voor met name oudere kinderen groeien te veel kinderen op in een groep in plaats van een gezin, gaan te veel jeugdigen van groep naar groep, hebben te veel kinderen te maken met een groot aantal wisselende pedagogische medewerkers en hebben te veel jeugdigen nadat ze uit de jeugdzorg komen geen thuis om op terug te vallen. Dat gaat ten koste van het ontwikkelen van stabiele gehechtheidrelaties en daarmee van de effectiviteit van de hulpverlening en opvoeding.
Je zou met andere woorden willen dat kinderen wiens veilige ontwikkeling thuis ernstig worden bedreigd bij een uithuisplaatsing niet alleen “minder slecht” af zijn maar echt “beter af”. Uithuisplaatsing naar een leefgroep is het kiezen uit de minste van twee kwaden. Uithuisplaatsing naar een pleeggezin biedt voluit kansen tot het ontwikkelen van stabiele gehechtheidrelaties. Als je vervolgens bedenkt dat duizenden oudere uit huis geplaatste kinderen residentieel moeten verblijven, omdat er onvoldoende pleeggezinnen zijn, dan is de wanhopige zoektocht naar nieuwe wervingsvormen zeer wel te begrijpen.
Het probleem van te weinig pleeggezinnen voor oudere kinderen is te ernstig om te blijven hangen in de publieke verontwaardiging over een fout tv-format. Laten we leren van de briljante actie van BNN die met haar “Grote Donor Show” een fout tv-format inzette om een probleem te agenderen. Weliswaar onbedoeld heeft alle negatieve publiciteit toch geleid tot positieve aandacht voor een groot maatschappelijke probleem. Laten we het ontstane momentum gebruiken om na te denken over hoe we dan wel meer pleeggezinnen voor oudere kinderen kunnen werven.
De inzet van een goed doordacht integer TV programma zonder commerciële bijbedoelingen blijft daarbij zeker het overwegen waard. Gedacht kan bijvoorbeeld worden aan een op prime time uit te zenden documentaire reeks waarin inmiddels volwassen geworden voormalig pleegkinderen en pleegouders hun verhalen vertellen. Gevolgd door een “wervingsshow” met bekende Nederlanders aan de telefoon, afgewisseld door optredens van artiesten die zelf ooit in de jeugdzorg hebben gezeten. Als Talpa interesse heeft in een dergelijk meer serieus format dan bewijst ze tegelijkertijd dat haar woordvoerder de waarheid sprak toen die meldde dat ook Talpa in dit geval gedreven wordt door zuivere (niet commerciële) intenties. De titel voor de show doe ik alvast gratis cadeau: “Geef geen geld maar geef uzelf voor een ouder pleegkind”.
Erik Gerritsen
Meer columns van Erik Gerritsen vindt u hier.
Reacties: 8
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
wat dacht u van helemaal geen pleeggezinnen meer,en alle kinderen,waar ze horen,bij hun ouders thuis.
goed idee;alle kinderen van bjz medewerkers voorgoed ots/uhp perspectief geplaatst.GEWELDIG.!!
Och Karin, Erik is enkel doende zijn eigen toekomst veilig te stellen door dit soort schrijfsels. Als de transitie een voldongen feit is moet hij toch érgens aan de bak kunnen (blijven?)....
Een show met voormalog pleegkinderen zou misschien nog niet zo'n gek idee zijn als er dan niet direct geselecteerd wordt op die paar enkelen die het beter is gegaan ver weg van hun eigen bloedverwanten. Het gros komt immers met dezelfde problemen terug of slechter als voor de pleegplaatsing.
Dat zou ook geen goede reclame zijn voor pleegzorg nederland vermoed ik zo. voormalig pleegouders zullen wel willen denk ik want die hebben immers in hun 'werkjaren'' als 'ouders' bakken met geld verdiend voor het 'oppassen op andermans kinderen' zonder dat ze ook maar enogszins ergens voor verantwoordelijk werden en worden gehouden.
schaamteloos gewoon. vaak zijn het beroepswerklozen die zo mooit thuis kunnen blijven zonder een poot uit te steken en een echte positieve bijdrage te hoeven leveren in/aan deze maatschappij.
Als pleegzorg geen vergoedingen zou geven moet je eens kijken hoeveel kinderen dan ineens niet meer UHP zouden gaan......gewoon omdat er geen geld meer aan al die kinderen valt te verdienen dan.
Uiteraard kennen we allemaal de verhalen waar verbetering mogelijk was. En het is in- en intriest wanneer je eigen familie of bekenden slachtoffer zijn van een falend en bureaucratisch systeem. Daarintegen is het evenerg wanneer een kind in een onveilige situatie verblijft of moet hoppen van de ene plek naar de andere.
Daarom steun ik de strekking van dit verhaal zeker. Genoeg opvangmogelijkheden zodat kinderen bij zo'n ingrijpende gebeurtenis i.i.g. op een stabiele en fijne plek terecht komen.
Sandra
@Sandra
Ik ken geen enkel slachtoffer van een falend bureaucratisch systeem.
Henk
Wanhoop = onmacht = kindermishandeling. (Vrij naar wethouder Erik van der Burg (VVD) naar aanleiding van jeugdobesitas".)
http://www.telegraaf.nl/binnenland/12546120/__Aa …
Dat Tweede Kamerleden nog geen minuut de tijd nemen om een onderwerp tot zich door te laten dringen voordat zij vragen aan de Staatssecretaris of Minister stellen om het idee om zeep te helpen, is bekend. Het is ook wel te plaatsen want de verkiezingen zijn in aantocht. Maar dat mensen uit het veld dezelfde trekjes vertonen, is ergerlijk en zelfs pijnlijk bij een onderwerp als de wachtlijsten in de pleegzorg. Ook meneer Gerritsen weet al dat de publieke verontwaardiging over het TV-idee 'terecht' was en dat het bestuur van JN gelijk had door schielijk van standpunt te veranderen.
Meneer Gerritsen stelt er een idee tegenover waarvan iedereen weet dat het onhaalbaar is. De Nederlandse televisie zendt op primetime geen documentaire series uit. De commerciële omroep kan het zich niet veroorloven omdat op dit tijdstip het eigen bestaan moet worden verdiend met het uitzenden van goed bekeken reclame. En de publieke omroep doet het ook niet, vanwege de te verwachten lage kijkcijfers. Feit is, dat de Nederlandse omroep documentaires uitzendt in de randen van de nacht, zoals dat heet, meestal voor een publiek dat de boodschap al kent.
Dat is nou net de reden waarom Talpa, samen met Pleegzorg, probeerde met een idee te komen voor een programma waar wel een (redelijk) groot publiek naar zou kijken. Om op die manier het probleem van de wachtlijsten echt onder de aandacht te krijgen en te helpen oplossen. Dat Talpa een commercieel bedrijf is, zoals de critici menen te moeten roepen, is hier volstrekt niet relevant.
Wij hadden de brede verontwaardiging niet verwacht. Wij dachten dat de vraag gesteld zou worden: Hoe ga je dat TV-programma op een verantwoorde en integere manier maken? Dat zou namelijk, ook in onze ogen, het uitgangspunt moeten zijn. De discussie op basis van die vraag zou bijgedragen hebben aan de oplossing van het probleem. De reactie van die eindeloze stoet fatsoensrakkers, aangevoerd door een paar Kamerleden, doet dat niet. En om bij meneer Gerritsen te eindigen: dat programma-idee van u is onuitvoerbaar en dat gaan wij dus niet maken. Toch houd ik - namens Talpa - onze goede bedoelingen voor 100% overeind.
Talpameneer: Ik kan dit ook schrijven wat u schrijft. Even een: opmerking voor Talpa: Wellicht is het wat voor u dat een programma gemaakt zou kunnen worden EINDELIJK over de zo 11000 gevallen waarin zonder enig onderzoek kindertjes zonder vaders worden gezet in Nederland, aangezien vrouwen met en zonder Borderline overigens, dat blijken te kunnen blijven maken zo. Er worden zo veelvuldig misdrijven tegen kinderen gepleegd door dat soort. Jazeker meneer Talpa, soort. Kenmerken bekend: www.bpdcentral.com Volgens deskundigen zelve 'geestesgestoorden' die alleen gezag krijgen zo hier in scheidingszaken en bij geboortes van kinderen nota bene! En nog vragen ze dan naar oorzaken dat jeugdzorg volloopt en de ggz maar niks zegt etc etc? Vind u het gek? Ze belazeren de hele kluit al jaren in familierecht omdat het beeld dader-vrouw volgens hun niet kan en men dat niet wenst in nederland. Dat beschadigt dus die vele vele duizenden kinderen meneer Talpa.
Vervreemding, al dan niet opzettellijk gepleegd tegen kinderen en veelal vaders, verwekkers, waar vele rechters niet naar luisteren en waarin de valse verklaringen nog steeds van papier druipen gedaan door welzeker vrouwen met dat kenmerk: liegen en bedrog en maipuleren. Borderliners geheten.
En ja meneer Talpa, zo bizar zit dat in Nederland.
Wilt u werkelijk iets doen eraan? Prima pak dan preventief bijvoorbeeld deze oorzaak aan. En ga lezen naar de prima onderzoeken gedaan door Gardner, Richard, 1986 al. Zie www.rgardner.com o.a.
Stop-passyndroom. Dat is jeugd helpen en kinderbescherming zeker tegen dat soort vrouw.
Idioterie dat hier zulke nog gezag krijgen en met ontvoering kinderen wegkomen onder de plu van familierechters falende. Dat noem ik medeplichtigheid aan vervreemding- kindermishandeling. want dat is het namelijk. En NOG geen meldplicht voor zulke figuren vrouwen geachte Staatssecretaris en Minister? Hoe lang belazert de ;politiek dan die burgers en kinderen nog?
Wanneer er niet zoveel kinderen onterecht uit huis geplaatst zouden worden en aan veel anderen thuisondersteuning werd gegeven, dan waren er genoeg pleegouders en waren die kwetsbare kindertjes heel wat beteer af.