Hersteltraject voor jeugdzorg is te 'technocratisch'

De pogingen van het rijk en gemeenten om de jeugdzorg betaalbaar te maken, zijn teveel gericht op het beheersen van de jeugdzorg als 'kostenpost' en te weinig op inhoudelijke verbeteringen. Dat vinden de brancheverenigingen in de jeugdzorgsector, die zich uit ontevredenheid terugtrekken uit het traject. Niet technocratische bezuinigingen, maar passende jeugdhulp voor iedereen die dat nodig heeft, moet volgens hen voorop staan. 

Onrealistisch tijdpad
In een openbare brief aan de stuurgroep 'Maatregelen financiële beheersbaarheid Jeugdwet' laten de brancheverenigingen weten niet meer mee te kunnen doen aan het traject dat moet zorgen voor grip op de kosten van de jeugdzorg. Redenen zijn dat er te weinig aandacht is voor inhoudelijke verbeteringen in het jeugdzorgstelsel en dat het tijdspad onrealistisch zou zijn. 'Wat in zes jaar is "ontspoord", lijkt nu in drie maanden te moeten worden gerepareerd', schrijven de Branches Gespecialiseerde Zorg voor Jeugd (BGZJ), die onder meer verenigingen Jeugdzorg Nederland en de Nederlandse ggz vertegenwoordigen.

Inhoudelijke verbeteringen
Het traject werd opgezet naar aanleiding van het rapport van adviesbureau Andersson Elffers Felix (AEF) waaruit in december 2020 bleek dat gemeenten enorme bedragen tekortkomen op de jeugdzorg. In 2019 besteedden gemeenten tussen 1,6 en 1,8 miljard euro meer aan de jeugdzorg dan dat ze van het rijk kregen. In eerste instantie wilde de BGZJ een bijdrage leveren aan de inspanningen om die tekorten terug te dringen, omdat het een kans zou zijn om ook inhoudelijke stelselverbeteringen op tafel te leggen. Het traject blijkt echter uitsluitend gericht te zijn op financiële en 'technocratische' maatregelen, en de jeugdzorg wordt vooral als een kostenpost beschouwd, aldus de BGZJ.

Opstopping
Ook plaatsen de brancheverenigingen in de brief kanttekeningen bij het AEF-rapport. Dat onderzoek keek naar maatregelen om instroom in de jeugdzorg te beperken, terwijl de stijging van jeugdhulpgebruik volgens de BGZJ vooral wordt veroorzaakt door een te kleine uitstroom. Meer aandacht is daarom nodig voor oplossingen voor die opstopping aan de achterkant. Ook willen de brancheverenigingen blijven inzetten op preventie, ondanks dat AEF concludeerde dat dat het beroep op zwaardere zorg niet doet afnemen. De BGZJ betwijfelt die bevinding, en is ervan overtuigd dat preventie wel degelijk maatschappelijke kosten kan besparen, hoewel daarbij de kost wel voor de baat uitgaat.