In de praktijk besteden managers hun dag meestal aan een reeks e-mailtjes, brieven, vergaderingen en gesprekken die gaan over sturing en doelen, structuren, over uitrollen van trajecten en projecten, over klanten en markten.
Lulkoekbingo en kathedralen
Dus geen stuurgroepen, werkgroepen, afstemmingsoverleggen, convenanten, zoektochten naar ‘draagvlak’ en wat al niet - daar wordt geen…
Dit zijn bedenksels van de geest en verwijzen vaak niet naar concrete dingen of mensen. Het (niet meer bestaande) weekblad Intermediair bracht eens een spel uit: Lulkoekbingo. De kaarten bevatten ieder tien woorden zoals focussen, coachen, synergie, empowerment, cliënt-systeem, (her)conceptualiseren, win-win-situatie, context, per saldo, target, employability, downsizen, kerncompetentie. Als je een kaart vol hebt roep je ‘Lulkoek’. En dan is het Bingo!
Toch zijn die begrippen zo vertrouwd, dat managers er met veel passie over praten: doelgerichtheid, cultuur etc. moet je ‘onderhouden’, ‘verzorgen’, ‘in de gaten houden’. En ze hebben het over openheid, authenticiteit, passie, commitment, synergie. Bij zo’n manager daalt een wereld van stappenplannen, trajecten, audits en monitoren, kengetallen en blauwdrukken neer op het werkvolk. De mensen die zo ‘gemanaged’ worden krijgen ook het licht en praten over hun persoonlijk ontwikkel plan (POP) en in je kracht staan. Ze werkoverleggen, doen workshops, brainstormsessies om ‘te ontkokeren’ en gaan out of the box denken. Of haken af.
Mijn huidige baas heeft er een broertje dood aan. Haar ding is dat je gewoon moet beginnen. In haar geval: met het gezin dat een vraag/zorg heeft. Zonder Stappenplan of Programma, zonder te voren bedacht en uitgewerkt Beleid. Maar wel met een visie en meteen met goeie uitvoeringsmensen die zich organiseren voor en met de klanten. Dus geen stuurgroepen, werkgroepen, afstemmingsoverleggen, convenanten, zoektochten naar ‘draagvlak’ en wat al niet - daar wordt geen kind mee geholpen.
De uitvoeringsmensen zijn het belangrijkst. Die bouwen aan muren totdat ‘de kathedraal staat’, om met filosoof Daan Quakernaat te spreken. Een super leuk, goed verhaal heeft die man, zoek hem op op Google!
Als een bestuurder c.q. manager ruimte durft te geven aan zijn vakmensen zonder lulkoek, is de kans groot dat het er ooit van komt. Zo bouwt mijn baas aan de jeugdzorg-kathedraal. Zonder blauwdruk, met omvallende en telkens weer opgebouwde muren. Of het nou Buurtteam, Opvoedpoli of CJG heet, kan niet bommen. Zo zijn eeuwen terug de kathedralen tot stand gekomen - die zouden er nooit zijn gekomen als men tevoren alles in blauwdrukken had gevat had en ‘uitgerold’.
Overigens, mijn baas moest wel een businessplan bij de bank inleveren om een lening te krijgen toen ze vijf jaar terug met eigen spaargeld begon. Dat dan weer wel.
Mechtild Rietveld
Meer columns van Mechtild Rietveld leest u hier.
Reacties: 7
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Tránen met tuiten. Van het lachen. In eerste instantie.
Daarna kwamen de tranen vanwege de factor
'herkenbaarheid'. Triest.
Waar zijn de mannen en vrouwen met het credo
'niet lullen maar poetsen' gebleven...?
Wellicht dat de crisis met bijbehorende faillissementen, surseances, slinkende klantenbestanden, etc. verhelderende flash-backs
genereren hoe het ooit wás en wéér zal moeten.
Out of the box komen producten die je zonder configuratie direct kan gebruiken. Dat kan ook software zijn.
Denken doe je juist outside de box. Buiten de kaders. Deze twee termen worden in Nederland vaak doormelkaar gehaald.
Hulde!
Wat zou ik graag dat spel hebben!
Hoi Nol, voila: http://www.jurgensland.nl/download/lulkoek_bingo …
http://www.jurgensland.nl/download/adviesmatrix. …
Waarschijnlijk komt je baas uit het Noorden. Hier houden we ook niet van lulkoek en gebakken lucht.
Wat een super leuke reacties!
Uhh, mijn baas komt uit Den Haag/Het Gooi maar is kwart Armeens. Dus tja! Haar man is een echte Fries en heet Anne Punter. Zij heet (Linda) Bijl, een van onze directeuren heet Spijker en twee directeuren van onze 22 Poli's heten Punter: tweelingbroers. En onze grote broer van Buurtzorg heet (Jos) De Blok.
What's in a name!