Het aantal jonggehandicapten zonder werk én zonder uitkering neemt toe. Dat schrijft de Volkskrant na een constatering van het Toezicht Sociaal Domein. Jeugdzorg Nederland schat dat er mogelijk 30 duizend jongeren zijn die thuis zitten zonder werk of uitkering, dat is drie keer zoveel als de officiële raming van de overheid,
'Jonggehandicapten tussen wal en schip'
Het aantal jonggehandicapten zonder werk én zonder uitkering neemt toe. Dat schrijft de Volkskrant na een constatering van het Toezicht…
Schattingen lopen uiteen
Het Toezicht Sociaal Domein is voorzichtig en schat het aantal thuiszitters op zo’n tienduizend. De jongeren staan niet op de radar van de overheid, terwijl hun gemeente hen aan werk zou moeten helpen. Tegenover de Volkskrant laat Hans Spigt, voorzitter van Jeugdzorg Nederland, weten dat het inmiddels al gaat om zo’n 30 duizend jonggehandicapten tussen de 18 en 23 jaar. ‘Die zitten thuis zonder werk en zonder uitkering. En als ze al een uitkering hebben dan is de toekomst niet rooskleurig', zegt Spigt.
Ministerie herkent beeld niet
Het ministerie van Sociale Zaken herkent zich niet in het beeld van 'tienduizenden jonggehandicapten zonder werk en zonder uitkering, zo luidt de reactie. ‘Het aantal mensen zonder werk of uitkering is in 2016 met 400 toegenomen ten opzichte van 2014. Het toezicht constateert ook dat steeds meer jongeren wel een baan vinden of doorleren.' Het toezicht stelt tegelijkertijd ook dat steeds meer jongeren wel een baan vinden of doorleren.
Jongeren kosten gemeenten nauwelijks geld
De jonggehandicapten wonen vaak nog bij hun ouders die zelf een inkomen hebben. De bijstanduitkering is daardoor vaak gebaseerd op het minimumjeugdloon. Soms vragen jongeren géén uitkering aan. 'Daardoor kosten ze de gemeente nauwelijks geld’, aldus Spigt tegenover de Volkskrant
‘Dit terwijl een beschutte werkplek of bemiddeling naar werk met begeleiding bij een bedrijf wel geld kost. Dus de gemeente maakt keuzes en gaat geen geld uitgeven als daar ook niets mee bespaard wordt.
Reacties: 5
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Hans Spigt is een prominente PvdAer. Dat u dat even weet. Toen zijn partijgenote Klijnsma als staatssecretaris SZW de drama-participatiewet invoerde, hoorde je Spigt niet. Maar nu met de PvdA in de oppositie komt Hans uit zijn hol. Wat een doorzichtige propagandist is hij toch. Politiek bedrijven over de ruggen van de jong gehandicapten. Bah!
Ja al die mooie lulverhalen van bv Klijnsmij over dat mensen met een beperking aan de slag moeten desnoods door het opleggen van een dwangsom voor bedrijven. Het blijkt maar weer allemaal beloften waar niets van terecht komt. Je schaamt je zo langzamerhand, wat doen ze daar in Den Haag!!!!!
De essentie van het hele verhaal ontbreekt, namelijk dat gehandicapten niet voor vol worden aangezien. Terwijl een handicap iedereen kan overkomen. En handicaps selecteren niet. Onze samenleving wel.
Ik moet even oppassen, want ik word nu echt boos....
We discrimineren zogenaamd niet in Nederland, maar uit alle beleidsstukken kun je zo gemakkelijk halen dat gehandicapte werkzoekenden nooit voor vol worden aangezien!
Ik ben echter verheugd dat lezers dit ook zo zien, maar och, wat kunnen politici toch schijnheilig zijn.
Artikel Volkskrant klopt. Ook ik heb een inwonende 28-jarige gehandicapte zoon (niet aangeboren hersenletsel) zonder enig inkomen.
Hij krijgt geen Wahjong (te oud), geen WW (geen arbeidsverleden) en geen bijstand (omdat hij bij mij woont en ik inkomen heb). Wel krijgt hij wekelijks - betaald door de gemeente - hulp van een ambulante begeleider. Daarvoor moet hij (ik dus!) wel de maandelijkse minimale eigen bijdrage betalen.
Het zal - gelet op het medische traject dat loopt - nog jaren duren voor er duidelijkheid is over zijn mogelijkheden om zelfstandig/begeleid te wonen en of enige vorm van werk mogelijk is.
De enige manier om hem aan inkomen te helpen is dat ik hem de straat op schop!
Het is te triest voor woorden.....