Gemeenten kunnen uitkeringsgerechtigden verplichten een bepaalde tegenprestatie te doen voor hun uitkering. Dat blijkt uit een uitspraak van de Raad van State. ‘Het verrichten van een tegenprestatie kan niet geheel en al afhangen van de wensen en daarmee geheel en al afhangen van de vrijwillige medewerking van de uitkeringsgerechtigde’, aldus de RvS.
RvS: Tegenprestatie hoeft niet vrijwillig
Gemeenten kunnen uitkeringsgerechtigden verplichten een bepaalde tegenprestatie te doen voor hun uitkering. Dat blijkt uit een…
Klijnsma
De Raad geeft het advies op verzoek van demissionair staatssecretaris Jetta Klijnsma (PvdA, SZW). Zij wilde weten in hoeverre de Participatiewet ruimte biedt om de tegenprestatie volledig afhankelijk te maken van vrijwillige medewerking door de bijstandsgerechtigde. Ze wilde ook weten in hoeverre gemeenten dit zelf in een verordening mogen bepalen.
Omstandigheden
Volgens de RvS heeft de gemeente beleidsruimte en de verantwoordelijkheid om in individuele gevallen een afweging te maken over het opdragen van een tegenprestatie. Ze kan daarbij kijken naar de omstandigheden, mogelijkheden en middelen van de uitkeringsgerechtigde of het gezin. Gemeenten maken een verordening die hierop aansluit. Het gemeentebestuur heeft de bevoegdheid om een verplichting op te kunnen leggen en daarbij maatwerk te kunnen leveren. Maar, zo schrijft de Raad in haar advies ‘een gemeentelijke bepaling waarbij de medewerking geheel en al aan de vrijwillige medewerking overgelaten wordt, is niet zo’n bevoegdheid’.
Naar vermogen
Als een tegenprestatie wordt opgedragen, moet wel rekening worden gehouden met het vermogen van de uitkeringsgerechtigde om die tegenprestatie te verrichten. Maar als het eenmaal zover is, móet een tegenprestatie dus uitgevoerd worden als de gemeente die oplegt. De afwegingsruimte die ligt in het al dan niet opdragen van een tegenprestatie, biedt de mogelijkheid om met de individuele omstandigheden van betrokkene, zijn interesses en mogelijkheden rekening te houden. Maar een verplichting voor de gemeente is er niet.
Reacties: 7
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Zet dat dan over op een stuk loon en meer dan de uitkering ! Het wordt een beetje raar zo langzamerhand. Dit is toch werk. Je moet mensen niet in een hoek gaan drukken en neerbuigend gaan behandelen. Dit stuk geeft aan dat er genoeg betaalde banen zijn ! En de gemeenten mogen wel ens een stukje menselijker en vriendelijker gaan worden het wordt allemaal zo gemeen.
De opzet van de participatie samenleving loopt heel anders dan verwacht.De medemens wordt steeds onvriendelijker en lager bejegend en ze beschikken over alle gegevens van iemand waar ze zelf eenverhaal aanmogenbreien.
Steeds meer mensen worden onder het minimum loon aan het werk gezet onder de noemer werkervaring, werkritme of noem maar op. Staat leuk op je CV zegen ze dan. Verplicht vrijwilligerswerk zonder daarvoor betaald te worden is verboden in dit land. Dat moet en kan niet meer voorkomen. Stop werken zonder loon en het onprettig behandelen van mensen. Stop bedrijven het geven van gratis handjes.
Je hebt helemaal gelijk Chritiaan, maar de hele opzet is nu eenmaal om alle arbeiders voor een bijstandsuitkering, dus voor 70%van het minimumloon en zonder enige rechten te laten werken. Het geld wat op deze manier bespaard word, gaat naar de bazen en de politici.
In het Europees Sociaal Handvest(ESH)[7] een verbod op verplichte arbeid opgenomen.
Concluderend kan dit vanuit rechtswege dus niet anders betekenen dan dat de bijstandsgerechtigde die zich bij de gemeente vervoegt omwille van de eis van een tegenprestatie voor een bijstandsuitkering (bij afwezigheid van een betaalde arbeidsplek) en vervolgens keihard ‘nee’ roept, NIMMER tot de levering van een tegenprestatie gedwongen kan worden. Een Nederlandse rechter zou niet anders kunnen beslissen.
Al eerder waarschuwde het College voor de Rechten van de Mens om de gemeenten daarom goed in de gaten te houden omdat de eis tot een tegenprestatie al heel erg snel tot juridische dwangarbeid zal uitmonden.
Indien wij daadwerkelijk af willen van de enorme controledruk van grote aantallen werklozen en bijstandsgerechtigden, dan is er maar een middel denkbaar dat de kwaal kan verhelpen:
Een Onvoorwaardelijk Basisinkomen.
In plaats van vooruit gaan we achteruit naar de jaren 1920-30. De tijd van de werkverschaffing en de werkkampen (deze ontbreken nog, mss nog een idee voor de toekomst). Het enige verschil is dat men destijds nog arbeid deed die ten goede kwam aan grote groepen mensen (aanplanten van bossen, graven van kanalen. Helaas moeten de mensen nu bij Jumbo achter de kassa om 3 maanden "werkervaring" op te doen om vervolgens te horen...bedankt en niet tot ziens.
Het is uitbuiting van mensen in een zwakke positie en zowel het bedrijfsleven als de lokale overheden maken er dankbaar gebruik van.
Dat de Raad van State deze uitspraak doet en daarmee dwangarbeid voor bijstandsgerechtigden lijkt goed te keuren, is het gevolg van de onjuiste vraagstelling van de staatssecretaris.
Haar vraag aan de RvS luidde immers in hoeverre de Participatiewet ruimte biedt om de bevoegdheid tot het opdragen van een tegenprestatie afhankelijk te maken van de vrijwillige medewerking van een bijstandsgerechtigde. De vraag had moet zijn in hoeverre het EVRM deze ruimte biedt. De Participatiewet zelf - die inderdaad wel ruimte biedt voor dwangarbeid - is daarmee namelijk is strijd en dus niet rechtsgeldig.
Pol Pot, Stalin en Mao hadden dit éénig gevonden..