Gemeenten mogen de ondersteuning door mantelzorgers niet afdwingen en zorg en ondersteuning weigeren of intrekken. Gemeenten moeten vooraf onderzoeken of personen bereid zijn om onbetaald ondersteuning te bieden. Dat blijkt uit een uitspraak van de Centrale Raad van Beroep (CRvB) in een zaak die tegen de gemeente Etten-Leur was aangespannen.
Gemeenten mogen mantelzorg niet afdwingen
Gemeenten mogen de ondersteuning door mantelzorgers niet afdwingen. Dat blijkt uit een uitspraak van de Centrale Raad van Beroep (CRvB) in…
Ten onrechte
De hoogste bestuursrechter heeft geoordeeld dat Etten-Leur het persoonsgebonden budget (pgb) van een vrouw met lichamelijke beperking ten onrechte heeft beëindigd. De vrouw kan haar huishouden niet zelf doen en ontving al voor de invoering van de Wmo 2015 een pgb om dat zelf te regelen. Haar dochter werd vanuit het pgb betaald om de huishoudelijke hulp te bieden. Na invoering van de Wmo 2015 stelde de gemeente dat de vrouw voortaan - onbetaald – een beroep moest doen op haar dochter en beëindigde het pgb. De dochter wil niet onbetaald het huishouden doen en is daarmee gestopt. Er is geen sprake van mantelzorg als de zorgverlener – in dit geval de dochter – voor de dienstverlening wil worden betaald, stelt de CRvB in zijn vonnis. De hulp van de dochter kan daarom niet als mantelzorg worden aangemerkt. ‘Deze hulp werd immers verleend op grond van een overeenkomst en vloeide niet direct voort uit de tussen moeder en dochter bestaande sociale relatie.’
Niet afdwingen
Mantelzorg kan niet kan worden afgedwongen en gemeenten moeten vooraf onderzoeken of personen wel bereid zijn om onbetaald ondersteuning te bieden, zo stelt de CRvB. Bij de vaststelling of een betrokkene recht heeft op een voorziening op grond van de Wmo 2015, mogen gemeenten geen rekening houden met mantelzorg die wel geleverd zou kunnen worden, maar die een potentiële mantelzorger niet bereid is te leveren.
Recht op pgb
In het geval van Etten-Leur stelt de CRvB in zijn vonnis dat de gemeente niet van de dochter mag eisen dat zij de huishoudelijke hulp onbetaald verricht. Daarnaast mag de gemeente bij de vaststelling van het recht op een voorziening er niet vanuit gaan dat de dochter de zorg onbetaald wil leveren. De vrouw heeft nog steeds recht op een pgb voor huishoudelijke ondersteuning.
Reacties: 13
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Het is toch onbegrijpelijk dat er een rechter aan te pas moet komen om in 2017, ja u leest het goed 2017 en niet 1917, een gemeente duidelijk te maken dat een dochter de facto verplichten voor moeders te zorgen echt niet kan. Onder voor stenen is het college van zo'n gemeente vandaan gekropen vraag ik mij dan af.
Hoe dan ook de verkeerde oplossingsrichting van deze gemeente, maar de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep opent wel de deur voor het faillissement van de WMO. Elke zoon, dochter, broer, zus, neef, nicht, buurman of buurvrouw kan nu geld gaan eisen voor zijn of haar geleverde zorg.
Het is toch te gek voor woorden dat iemand alleen zijn moeder wil helpen als de gemeenschap daar een salaris tegenover zet. Als die moeder komt te overlijden, zou de dochter dan, ter compensatie, de eventuele nalatenschap willen doneren aan de gemeenschap?
@cornelisosdt waar zijn de tijden gebleven dat vrouwen financieel afhankelijk waren van hun echtgenoten en als vanzelf sprekend hun ouders verzorgden? Dat zou fijn zijn hè? Is het bij u op gekomen dat misschien de enige reden dat deze dochter de mantelzorg kon doen, omdat ze betaald werd? Weet u hoeveel uur zij mantelzorg deed? Misschien moet zij nu op een andere manier haar brood verdienen en is ze dus niet meer in staat om mantelzorg te doen. Wilt u @cornelusosdt niet zo snel en dom oordelen?
En ja het kan nog gekker mijn dochter woont begeleid en heeft dagelijks hulp van de verzorging verpleging.
De WMO indicator wilde dat zij zelf haar bed opmaakte als ze bij mij in de weekenden komt en oh ja stofzuigen van de kamer kon er ook nog wel bij.
Heb verklaring laten sturen door behandelaren ja en ze was toch wel geschrokken.
Wat voor niveau zit er bij die gemeenten.
Terecht wordt die dochter onderhouden middels pgb missvhien kan ze wel geen basn nemen door de verleende hulp. Een proffessional vraagt een hoger uurtarief.
Dus wie weet kom ik ook uit bij de CrvB.
Zoals blijkt uit: vloeide niet direct voort uit de tussen moeder en dochter bestaande sociale relatie, gaat het om een niet inwonende dochter met naar mag worden aangenomen een eigen gezin. Wellicht heeft zij een eigen job deels ingeleverd om via het pgb van haar moeder de moeder te ondersteunen. De zaak ligt natuurlijk anders bij een inwonende partner. Want dat was zelf onder de oude Wmo reden om mantelzorg af te dwingen (beroepschauffeur moest maar in avond en weekend het huishouden draaien voor partner). De alinea in dit artikel onder "niet afdwingen" lijkt me mede daarom wat kort door de bocht.
Cornelisosdt,
U bent het voorbeeld van het falende overheidsbeleid. Uw gedachtegang is de reden waarom er nul vertrouwen meer is in de politiek en de ambtenarij. Uw stellige mening overtuigt mij er ook van dat u vind dat u een hele correcte overtuiging hebt.
Beleidsmakers zoals u zouden persoonlijk aansprakelijk gesteld moeten worden voor besluiten waar burgers schade van ondervinden.
Sowieso raar dat kinderen geacht worden om naast een 40 urige werkweek, hun zorg voor het eigen gezin ook nog eens de zorg voor hun ouders op zich te nemen, omdat 'n beleidsambtenaar, die 32 uur p/w aanwezig is, van achter z'n bureau beslist dat 'n kind dat moet doen. Dat de politiek de misstanden maskeert met mooi klinkende begrippen als mantelzorger en participatiemaatschappij doet niks aan het huidige asociale stelsel af.
De Wmo 2015 stelt, dat er sprake kan zijn van ondersteuning voor zover de cliënt de beperkingen naar het oordeel van het college niet op eigen kracht, met gebruikelijke hulp, met mantelzorg of met hulp van andere personen uit zijn sociale netwerk dan wel met gebruikmaking van algemene voorzieningen kan verminderen of wegnemen. Toverwoord was Participatie, maar m.i. onduidelijk hoe dit concreet moet, door wetgever De gemeenten krijgen stukken minder budget en zoeken naar duiding van bovengenoemde wettekst. Als de opvatting CRvB doorgezet gaat worden, eindigt de Wmo net als de AWBZ, tenzij wetgever met extra budget komt.
Mantelzorg is doorgaans zwaar, zo niet loodzwaar.
Voor diegenen die het moeten combineren met een full-time baan is het eigenlijk niet te doen.
De hardnekkige suggestie is immer dat men het 'ernaast' doet. Vaak is echter sprake van volstrekt ad-hoc ondersteuning, zoals ziekenhuisbezoek-/controles. Een uur ziekenhuisbezoek kost doorgaans eenuur ervoor en een uur erna.
De kosten van dergelijk bezoek (reis-/parkeerkosten) en de noodzakelijke tijdsreservering zijn voor eigen rekening en dat loopt doorgaans fors in de papieren.
De druk op en verstoring van het eigen gezinsleven komt daar nog eens bij.
Een financiële tegemoetkoming is hooguit een lapje voor het bloeden en impliceert een ambtelijk traject met overnieuwsgierige 'beleidsmedewerkers'.
Daarnaast wordt met belastinggeld allerlei 'ondersteuning' opgetuigd om de mantelzorger een warm gevoel te geven, waar de mantelzorger niet op zit te wachten en verder niets mee opschiet en alleen maar last van heeft. Want moet daaraan aandacht besteden náást de mantelzorg en het gezinsleven.
De term 'parasitaire ondersteuning' komt mij nog het meest treffend voor.
Mantelzorg is roofbouw waaraan men zo snel mogelijk een positief einde hoopt te kunnen breien.
Dus de stelling dat mantelzorg 'er wel even bij gedaan kan worden' is een gotspe. Al helemaal gelet op de dure management-overhead in de betrokken zorgsector.
De rechterlijke uitspraak zet de boel echter wèl op scherp. En misschien is dat wel positief.
@Kim, je slaat de spijker op zijn kop! Als dit de onderliggende gedachte bij het zorgbeleid verwoordt is het duidelijk waarom de mensen de ambtenarij als verlengstuk van de falende politie niet meer serieus nemen. Wie gaat er na 15 maart met de PVV regeren?
Laat gemeenten eerst maar eens met de jaarlijkse €200 over de brug komen die we van de SVB kregen
Het moet niet gekker worden ! Als ambtenaren voor burgers hun privéleven gaan bepalen. Dan komen we bijna in een totalitaire staat terecht. I ken in mijn omgeving mensen met psychoses en/of ernstige vormen van dementie en dat vereist toch echt een vakkundige vorm van verpleging... Overigens blijkt die er in de praktijk niet te zijn of wordt die bijna volledig weg bezuinigd en lopen er overbelaste en ongediplomeerde verzorgenden rond in die verpleeghuizen.. Dat krijg met een regering die uitsluitend in euro's en dogma's over marktwerking denkt. Zou Rutte en Martijn van Rijn niet eens uitvraag via een aanbesteding kunnen doen naar een leuke partner ? Ze geloven er zo heilig in en dan worden ze misschien nog eens empathisch.