Veel mensen denken dat dakloze mensen altijd voorrang krijgen bij huisvesting. Dat is niet het geval. Neem bijvoorbeeld Abraham. Hij heeft al vier jaar geen huis. Na werk belt hij vrienden voor een slaapplek. Lukt dat niet dan slaapt hij in zijn auto. Of Corine die samen met haar kinderen op straat kwam te staan na haar scheiding. Ze vraagt zich af hoe diep ze moet vallen, alvorens ze urgent genoeg is. Daarom biedt Dakloosheid Voorbij! vandaag namen bijna 80 organisaties een manifest aan in de Tweede Kamer: geef alle dakloze mensen urgentie voor een woning. Ook wij steunen deze oproep.
Geef alle dakloze mensen voorrang op een huis
De oproep wordt gedaan in aanloop naar het debat over het wetsvoorstel Versterking Regie Volkshuisvesting.
De oproep wordt gedaan in aanloop naar het debat over het Wetsvoorstel Versterking Regie Volkshuisvesting die binnenkort in de Tweede Kamer wordt besproken. De wet schrijft voor welke mensen ‘urgent woningzoekend’ zijn en door gemeenten met urgentie gehuisvest moeten worden. Alleen dakloze mensen in de opvang krijgen met het huidige wetsvoorstel urgentie. Maar ETHOS tellingen naar dakloosheid laten zien dat dit slechts een beperkt deel van de dakloze mensen betreft. Zo liet de telling in de regio Den Bosch zien dat de helft van de mensen zich in situaties zoals die van Abraham of Corine bevindt. Voor hen biedt het wetsvoorstel geen enkel perspectief. Moeders met kinderen die al maanden in de huiskamer van een bevriend gezin slapen, de gescheiden man die in zijn auto leeft, we laten ze letterlijk liggen met de huidige Wet Regie.
Dat moet anders. In 2022 werd het Nationaal Actieplan Dakloosheid aangenomen met als kernpunt om de aanpak van dakloosheid te verschuiven van opvang naar Wonen. Den Bosch is voorloper in deze ‘Wonen Eerst’ aanpak. Tussen december 2022 en 2024 werden 159 dakloze mensen die recht op opvang hadden binnen drie maanden aan een huis geholpen, waaronder tal van eenoudergezinnen. De periode in de opvang werd drastisch verkort en kon in het merendeel van de gevallen voorkomen worden. Met het huidige wetsvoorstel moet je éérst naar de opvang en kom je dan pas in aanmerking voor een woning.
Een begrijpelijke zorg is dat een té ruime definitie voor urgent woningzoekenden de deur open zou zetten om bijna iedereen die last ondervindt van de wooncrisis tot urgent aan te merken. Waardoor mensen die al jaren op de wachtlijst staan geen perspectief meer hebben. De Bossche praktijk laat zien dat het goed mogelijk is om ‘Wonen Eerst’ zorgvuldig en doeltreffend toe te wijzen. Zo helpen we mensen met de meest urgente nood: inwoners die in de opvang verblijven én inwoners die op het punt staan om daar terecht te komen doordat ze in een onhoudbare woonsituatie verkeren. Ook vindt er bij het verlenen van urgentie een onderzoek plaats, zo kan eventueel misbruik voorkomen worden.
Huisvesting is een mensenrecht en cruciaal voor een menswaardig bestaan. Nederland heeft de belofte gedaan om dakloosheid uit te bannen voor 2030. Of dit gehaald wordt is hoogst onzeker, maar laten we op z’n minst er alles aan doen. Een Wet regie op de volkshuisvesting met oog voor álle dakloze mensen is daarbij een noodzakelijke voorwaarde.
Pieter-Paul Slikker is wethouder in de gemeente ’s-Hertogenbosch
Willem van Sermondt is programmaleider bij het Kansfonds
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.