De gemeente Enschede mag niet het verzoekschrift tot onderbewindstelling aan de rechtbank opvragen bij een aanvrager van bijzondere bijstand alvorens de aanvraag in behandeling te nemen. Dat heeft de Centrale Raad van Beroep bepaald, tot grote teleurstelling van wethouder Patrick Welman. ‘Het rijk steekt zijn kop in het zand.’
Kosten bewindstelling frustreren gemeenten
Tot grote teleurstelling van wethouder Patrick Welman heeft de Centrale Raad van Beroep bepaald dat de gemeente Enschede niet bij een…
Verzoekschrift
Het is de eerste zaak die de gemeente Enschede in hoger beroep verliest. Eerder verloor ze al vier keer een vergelijkbare zaak bij het kantongerecht. Nu ging het om een inwoner van Enschede die twee jaar geleden bij de gemeente bijzondere bijstand had aangevraagd voor de kosten van bewindvoering en het beheer van het persoonsgebonden budget. De gemeente Enschede wilde voor zij de aanvraag in behandeling zou nemen binnen een week meer informatie ontvangen, waaronder het verzoekschrift tot onderbewindstelling aan de rechtbank. Volgens de aanvrager was dit niet nodig. Daarop stelde de gemeente de aanvraag buiten behandeling en verklaarde zij het bezwaar ertegen ongegrond. De rechtbank en nu ook de Centrale Raad van Beroep (CRvB) gaven de aanvrager gelijk. Die had voldoende informatie overhandigd.
Goedkopere oplossing
De gemeente Enschede voerde in het hoger beroep aan dat de gevraagde gegevens nodig zijn om de noodzaak van onderbewindstelling te kunnen beoordelen en te kijken of ook een alternatieve goedkopere adequate oplossing mogelijk is. Dat beleid voert de gemeente al sinds december 2014. Daarvoor is het verzoekschrift tot onderbewindstelling aan de rechtbank nodig en eventueel een plan van aanpak. In een uitspraak uit 2001 oordeelde de CRvB al dat de kantonrechter die noodzaak beoordeelt en vaststelt. Dat had ook het uitgangspunt moeten zijn voor het college van Enschede. De inwerkingstelling van de Participatiewet verandert hier niets aan. Wel kan de gemeente de noodzaak tussentijds verifiëren net als de werkzaamheden van de bewindvoerder en of kosten voor bijzondere bijstand echt worden gemaakt.
Teleurstelling
Het verzoekschrift hoeft niet te worden verstrekt om inzicht te krijgen in de kwaliteit van de bewindvoerder of voor ontwikkeling van schuldhulpverleningsbeleid. Het college van Enschede wees ook op een motie van Kamerleden Heerma en Schouten die stelt dat de rechter eerst advies moet inwinnen bij de gemeente voor deze over de onderbewindstelling beslist. Maar die motie is nog niet uitgevoerd, dus daar kan de CRvB zich niet op baseren. ‘Erg teleurstellend’, vindt wethouder Patrick Welman. ‘Gemeenten doen veel moeite om de explosie aan kosten voor beschermingsbewind onder controle te krijgen. Wij zijn daar niet uniek in. We kozen voor dit traject en de rechter zegt dat dit niet de juiste route is. Wel zien wij bevestigd dat maar één partij kan helpen en dat is het rijk. Daar zit mijn grootste teleurstelling. De ministeries van Veiligheid en Justitie en SZW en de Tweede Kamer geven niet thuis. Zij steken hun kop in het zand en gemeenten moeten oplossingen zoeken.’
Kwaliteit bewindvoering
Volgens Welman stegen de kosten voor beschermingsbewind in tien jaar van een paar ton naar 2,7 miljoen. ‘Ik spreek met wel honderd organisaties die met beschermingsbewind bezig zijn. Dat kost veel tijd en middelen die ik liever aan preventie en armoedebeleid besteed.’ Het gaat de gemeente niet alleen om de financiën . ‘Het gaat ook over de kwaliteit van bewindvoerders. Bewindvoerders hebben een te hoge caseload of hebben hier cliënten en zijn elders gehuisvest. Er is kritiek op de geleverde kwaliteit. Ik kan daar nu niet vooraf over oordelen. Dat neem ik het rijk echt kwalijk.’
Help ons
Als lid van de VNG-commissie Werk en Inkomen bood Welman enkele jaren geleden met een aantal andere partijen een pamflet aan de Tweede Kamer aan dat vroeg om meer armslag voor gemeenten. ‘Die is niet gegeven. En ook al wordt de motie uitgevoerd: het probleem wordt niet minder. In de meeste gemeenten gaat 40 tot 50 procent van de bijzondere bijstand op aan beschermingsbewind. Dat heeft zijn doel, maar er zijn meer oplossingen. Dan moet je gemeenten wel positie geven. We mogen nu alleen betalen.’ De gemeente Deventer biedt weliswaar zelf beschermingsbewind aan en wijst privépartijen af. Welman: ‘Daar wordt nu uit concurrentieoverwegingen naar gekeken. Ik blijf tegen het rijk zeggen: help gemeenten nou en geef duidelijkheid. Laat ons niet in de steek.’
Reacties: 3
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Bewindvoering blijft de gemeentelijke gemoederen bezighouden. Gemeenten hebben aan de ene kant een punt en aan de andere kant ook niet. Iemand die onder bewind komt te staan verliest een deel van zijn vrijheden: hij of zij kan niet meer zelf in volledige vrijheid beschikken over zijn geld. Het opleggen van zo'n maatregel is in veel gevallen van problematische schulden uitermate zinvol maar moet wel gedaan worden door een onafhankelijke partij: de rechter. Veel mensen die onder bewind staan vinden dat namelijk ook helemaal niet leuk. Het opleggen van een dergelijke maatregel door een partij die er ook nog een financieel belang bij heeft (lees de wethouder: die doet liever andere dingen met het geld) is de kat op het spek binden. Maar gemeenten hebben wel een punt: eigenlijk zou het rijk de kosten voor zijn rekening moeten nemen want ze heeft deze open eind regeling charmant over de schutting gegooid.
Overigens zeggen veel gemeenten dat ze het geld liever aan preventie uitgeven. Als preventie werkt kunnen ze dat ook nu al zonder probleem doen: dat is geen kostenvraagstuk maar een financieringsprobleem. Dat kunnen gemeenten simpel zelf oplossen. Ofwel: kosten van bewindvoering staat het financieren van preventie niet de weg. Probleem is alleen, en dat willen gemeenten niet altijd erkennen: preventie werkt niet, is weggegooid geld maar politiek scoort het wel beter.
Goede besilssing van de centrale raad van beroep.
Overheidsdiensten hebben er tegenwoordig een handje van om de aanvrager te overvragen met overbodige informatie die geen enkele relatie hebben met de aanvraag. Het vervelende is alleen dat de aanvrager die in zijn recht staat veel tijd en geld kwijt is aan procedures voordat ie eindelijk datgene krijgt waar hij of zij recht op heeft. Burgertje pesten noem ik dat. Ergerlijk is vooral dat deze ambtenaren heel goed weten ze doen en het vooral beleid is geworden om zaken te traineren.
@Bouvrie. U denkt zoals veel wethouders en ambtenaren denken: wij betalen dus moet wij ook bepalen. Consequent wordt genegeerd dat onder bewindstelling een vrijheidsbeperkende maatregel is en daar beslist in een rechtstaat niet de ambtenaar of wethouder over maar de rechter. Bewindvoerders doen niks aan zelfredzaamheid e.d. Nee, waarschijnlijk niet en dat hoeft ook niet want ze voeren bewind, nemen verantwoordelijkheden over. Bewindvoerders zijn geen schuldhulpverleners maar mensen die op basis van een uitspraak van de rechter financiële bevoegdheden hebben die vrijheidsbeperkend werken voor degene onder bewind staat. Dat past heel slecht in de moderne rimram van in eigen kracht zetten en zelfredzaamheid. Maar dat laatste is vooral ontsproten aan middenklassedenken en bezuinigingsdrift. Erken nou gewoon dat hele volkstammen gewoon niet bij machte zijn om met geld om te gaan en in soort van financiële preventieve hechtenis moeten komen om grotere ongelukken te voorkomen. En dat kost geld maar het voorkomt ook de nodige ellende...