Overslaan en naar de inhoud gaan

Ongemakkelijke waarheid jeugdzorg onder ogen zien, 11: tot slot

Ik ben aan het einde gekomen van een reeks columns waarin ik de ongemakkelijke waarheid in de jeugdzorg samen met u, lezer, onder ogen heb…

Daarmee zouden de kinderen wiens veilige ontwikkeling ernstig wordt bedreigd het kind van de rekening worden. Juist die kinderen die het verdienen om in een zichzelf beschaafd noemend land de beste jeugdbescherming te krijgen die er maar te bieden is.

Ik denk even niet aan de 95% van de Nederlandse kinderen die de gelukkigste kinderen op de wereld zijn volgens Unicef. Ik denk aan de vier jonge kinderen van vier verschillende vaders die alle vier in de gevangenis zitten en wiens moeder zich prostitueert en klanten thuis ontvangt. Ik denk aan de jongen die, nadat hij verslaafd geboren was, na een aantal jaren (te laat) uit huis werd geplaatst, om vervolgens bij voorbaat kansloos van de ene naar de andere jeugdzorginstelling en jeugdgevangenis te worden geplaatst en uiteindelijk op zijn 18de een mislukte zelfmoordpoging te doen. Ik denk aan die jongen van 14 die goed kan leren en voetballen in dat grote gezin waarvan de vader vast zit voor drugshandel en wiens oudere broers na een periode deel te hebben uitgemaakt van een overlastgevende jongerengroep hun criminele carrière inmiddels hebben vervolgd in de landelijke zware criminaliteit. Ik denk aan de kinderen van in een vechtscheiding liggende ouders die getraumatiseerd worden door loyaliteitsconflicten, valse beschuldigingen van seksueel misbruik door moeder aan het adres van vader en die al jarenlang hun vader niet meer hebben gezien. Ik denk aan de meisjes waar niemand naar omkijkt, omdat niemand anders last heeft van hun depressies en angst- en eetstoornissen. Ik denk aan de zes uit huis geplaatste kinderen van die twee licht verstandelijk gehandicapte ouders die gewoon niet in staat waren om hun kinderen liefde en structuur te bieden. Ik denk aan al die kinderen die moeten opgroeien in families waarin al generaties lang sprake is van een opéénstapeling van problemen op het gebied van psychiatrische problematiek bij ouders, armoede, een laag opleidingsniveau, criminaliteit, huiselijk geweld, alcoholisme, een te kleine woning, werkloosheid en seksueel misbruik.

Ik denk aan deze kinderen en ik vraag me af, zouden ook deze kinderen geholpen zijn met de veelbelovende stelselwijziging die in aantocht is? Het antwoord is nee, niet genoeg. Ja, de pedagogische “civil society” waaraan wordt gebouwd, meer inzet van eigen kracht conferenties, betere vroeg signalering en vroeg interventie via laagdrempelige centra voor jeugd en gezin onder wiens regie ook beter zal worden samengewerkt, zullen allemaal een positief effect hebben en op termijn ook het aantal zware multiprobleemgezinnen doen dalen. Maar voor de multiprobleemgezinnen van vandaag en morgen en voor die multiprobleemgezinnen die er altijd zullen blijven zal het niet genoeg zijn.

Voor die gezinnen is het nodig dat we de ongemakkelijke waarheid van de heftigheid en weerbarstigheid van de problematiek onder ogen zien. Dat dit ook in Nederland voorkomt. Dat het werken aan oplossingen een kwestie van lange adem is, voorbij de democratische levenscyclus van vier jaar. Dat genoegen moet worden genomen met kleine successen. Dat er, vanwege de inherente onzekerheden ten aanzien van wat precies het probleem en de oplossing is, de bereidheid moet zijn tot het nemen van risico’s met een daaraan inherent verbonden kans op fouten die per definitie een grote impact hebben. Omdat niets doen neer komt op berusting of wegkijken.  

Gerelateerde artikelen

Het belangrijkste overheidsnieuws van de dag

Schrijf je in voor de Binnenlands Bestuur nieuwsbrief

De ongemakkelijke waarheid onder ogen zien betekent ook het opzoeken van de grenzen van wat er mogelijk te bereiken is door de liefdevolle inzet van dwang. Ik heb daartoe in deze reeks columns een aantal voorstellen gedaan. Vergaande voorstellen, maar voorstellen met oprecht maar één belang voor ogen: de veilige ontwikkeling van kinderen in de knel. Ik weet niet zeker of alle voorstellen daadwerkelijk effectief zullen blijken en ik ben benieuwd naar de reacties en eventuele alternatieve oplossingen. Ik weet wel dat we vandaag de dag, ondanks de geweldige inspanningen van velen, nog niet genoeg doen voor de ernstig in hun veilige ontwikkeling bedreigde kinderen die het risico lopen buiten hun schuld 'levenslang' te krijgen.

Gerelateerde artikelen

Wie ervoor terugschrikt om het door mij bepleitte pad in te slaan, wellicht mede vanwege de initieel hoge kosten, bedenke dat het hier slechts om een kleine en eigenlijk heel overzichtelijke doelgroep gaat. Een groep waar alles mis is gegaan wat maar mis kon gaan, ook na alle preventie, eigen kracht etc. We mogen deze groep kinderen niet vergeten in alle euforie en brede maatschappelijke consensus over het nieuwe jeugdzorgparadigma. En de kosten zullen dubbel en dwars worden terugverdiend. Minder beroep op dure jeugdzorg en psychiatrie, minder werkloosheid, minder criminaliteit. De ironie van de meest zware doelgroep is dat daar ook de meeste maatschappelijke 'verdiencapaciteit' zit. Een kwestie van politiek staatsmanschap dat bereid is verder te kijken dan vier jaar.

En ja, als we het door mij bepleitte pad op durven te gaan dan brengt dat de dure plicht met zich mee om het als jeugdzorgsector zelf ook nog veel beter te doen. Want de ongemakkelijke waarheid is ook dat het huidige jeugdzorgsysteem voor een deel zijn eigen doelgroep van zorgmijders heeft gecreëerd, die alle vertrouwen in de sector verloren heeft na te lang wachten, te veel bureaucratie, te veel wisselende niet samenwerkende en soms angstige hulpverleners, te veel verschillende halve oplossingen en te weinig hoogwaardige professionaliteit. Laten we durven toegeven dat ook de jeugdsector zelf, in het bijzonder als het gaat om de zwaarste probleemgevallen, nog te veel leidt aan het syndroom van 'niet willen/niet kunnen'. De ene onmacht die de andere onmacht voedt.

Het belangrijkste overheidsnieuws van de dag

Schrijf je in voor de Binnenlands Bestuur nieuwsbrief

De gemeenten krijgen als opdrachtgevers met de transitie van de jeugdzorg de unieke kans om de sector uit deze onmacht te bevrijden. Om de breed aanwezige positieve energie om verschil te maken voor kinderen in de knel te ontketenen (zie daarvoor mijn eerdere columns met tips aan gemeenten). Want net zoals dat er geen enkele ouder bewust en intentioneel kinderen mishandelt, is er geen jeugdzorgmedewerker, manager of bestuurder die uit vrije wil onvoldoende samenwerkt of bureaucratisch en onprofessioneel handelt. Werken in de jeugdzorg doe je niet om rijk te worden of om elke dag na vijf uur zonder kopzorgen de deur van het werk achter je dicht te slaan. Werken in de jeugdzorg doe je alleen als je oprecht verschil wilt maken voor kinderen in de knel. 

Ontketend door gemeenten is het aan de jeugdsector zelf om professionele excellentie te realiseren. Zodat we zeker weten dat echt alles is geprobeerd om de problematiek in vrijwillig kader op te lossen, alvorens we onze toevlucht nemen tot de door mij bepleitte voorstellen. En zodat we zeker weten dat die voorstellen zelf ook op professionele wijze worden toegepast. Tegelijkertijd moeten we vandaag durven te beginnen met experimenteren om er achter te komen wat werkt en wat niet. In kleine omkeerbare stapjes, lerend van de successen die we gaan boeken en de fouten die ongetwijfeld ook gemaakt gaan worden. Want ook dat is een ongemakkelijke waarheid in het bijzonder voor politici, beleidsmakers, pers en het grote publiek. De jeugdzorg hervorm je niet duurzaam door 'grand design'-achtige tekentafel reorganisaties, maar door van onderop al doende te leren van successen en fouten, gebruikmakend van de kennis en passie in de uitvoering. 

Kortom, laten we de ongemakkelijke waarheid recht in de ogen aan kijken en zoekend en tastend tot actie overgaan, zodat de meest kwetsbare kinderen niet het kind van de jeugdzorgtransitie rekening worden.

                      

Ik kijk uit naar uw reacties.

Reacties: 11

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Tegengeluid

Iedereen wil dat de hulp aan de kinderen in de situaties die Erik Gerritsen noemt, verbetert. Maar dat gaat niet met een bestuurder als Gerritsen of een organisatie als BJAA.
Ook in deze column zitten weer fouten. Bijvoorbeeld de situatie dat een moeder zich thuis prostitueert en klanten ontvangt. Zo'n geval is bekend bij BJAA en daarover wordt al jarenlang gemeld door omstanders en bij de zedenpolitie. Ook is het gebleken uit onderzoek van de kinderbescherming. Maar volgens BJAA - een voogd die het dossier niet kent - is het niet waar want is het kind veilig omdat het bij hen onder OTS staat. Bij een voogd dus die de dossiers niet kent en - echt gebeurd - de omstanders die dit hebben gemeld beschuldigde van laster en smaad jegens de moeder! Terwijl dit dus al jaren bij alle instanties bekend is en het probleem bij BJAA ligt dat die hun informatie niet op orde hebben. Gerritsen is ook van deze zaak op de hoogte gesteld en doet niets. Het kind is nog altijd bij die moeder en volgens BJAA is er nog altijd daar niets aan de hand.
Dat soort praktijken, dat is BJAA en dat is Erik Gerritsen. Alle mooie woorden ten spijt, want de tijd dat Gerritsen columns schreef, verbeterde hij niet zijn organisatie. En deed hij niets aan het klachtenprobleem.
Dan staan er weer fouten in deze column. De groep multiprobleemgezinnen is helemaal niet klein, bijna alle uit huis geplaatste kinderen komen uit dat soort gezinnen. Dat zijn ruim vijftigduizend kinderen. En dan zijn er nog de Multiprobleemgezinnen waar de kinderen nog thuis wonen.
De multiprobleemgezinnen zijn de vetste kluif binnen de jeugdzorg. Maar gemeenten zouden organisaties als BJAA, die constant onder vuur liggen wegens fouten, klachten en machtsmisbruik, beslist niet de verantwoordelijkheid mogen geven voor deze grote, zeer gecompliceerde groep.
Laat andere organisaties het doen. Met hoger en beter opgeleide medewerkers. Het zogenaamde leren van fouten bij een club als BJAA heeft lang genoeg geduurd en niets opgeleverd. Daarnaast is in zee gaan met dit soort clubs vragen om constante chantage met wachtlijsten en zogenaamde belangen van zielige kinderen, en om bestuurders die via de media politiek bedrijven.
Gerritsen heeft aan alle kanten gefaald. En nog meer tranentrekkende verhalen over kinderen benadrukken niet dat hij nog een kans mag krijgen. Maar dat het de hoogste tijd wordt dat deze doelgroep eerlijke, kwalitatief hoogstaande, evidence-based zorg krijgt.
Aan de gemeenten de moeilijke taak om dit soort rotte appels, organisaties en bestuurders - ondanks hun gladde praatjes - aan de kant te zetten. Met die verrotte cultuur komt het nooit meer goed. Eerst tot de grond toe afbreken deze clubs, want anders wordt het zeker niet beter in de jeugdzorg.

Op 12 maart 2012, 18:28
Tegengeluid

En nog een fout in deze column. Rijk worden doe je wel degelijk in de jeugdzorg. De voogden en gedragswetenschappers verdienen riante marktconforme salarissen voor negen tot vijf banen. Als bestuurder verdien je een Balkenendesalaris of meer (dat van Gerritsen is geheim in het jaarverslag, dus vermoedelijk zijn daar ook nog allerlei emolumenten)
Dus ook zielig doen over dat het slecht betaalt en dat er veel overuren zijn, is beslist niet waar. Na vijf uur kun je BJAA niet bereiken,, in het weekeind ook nauwelijks. En als je goed wilt verdienen in weinig uren, moet je juist wel in de jeugdzorg gaan.
De jeugdzorg is daardoor onnodig duur, de salarissen zouden lager kunnen. En de ministers beloningen voor bestuurders zijn volkomen idioot en een schande.

Op 12 maart 2012, 18:35
Marianne

Er is inderdaad een hoop bekend bij AMK en Jeugdzorg. Ook na vele meldingen ( zowel door ouder als familie) van kindermishandeling, verwaarlozing, slachtoffer van vechtscheiding ouders, etc, wordt het genoteerd als advies en niet als melding. Dit houdt in dat er niets ondernomen wordt alleen genoteerd. Dit gaat soms jaren door ondanks zeer frequente meldingen. En dit zien we dan in de praktijk terug wanneer een ouder zijn kinderen ombrengt. Vaak blijken de problemen bekend te zijn.
Meldingen moeten dus serieus genomen worden.
Een pedagische opstelling klinkt heel interessant maar problemen en oplossingen leert men niet uit een boekje of een opleiding. Het geeft alleen een kijkje in de keuken van problemen die spelen in de maatschappij en standaard oplossingen. Logisch nadenken, probleem inschatten en dan handelen. Al is het vaak niet leuk voor de ouder(s). Het welzijn van een kind staat voorop. Volwassen kunnen kiezen voor hulp aanvaarden of niet. Een kind heeft geen keus. Het volgt de ouder(s) uit loyaliteit of angst. Of ziet zelf het probleem niet.
Een UHP is inderdaad soms ëën van de beste keuzes, al is het tijdelijk. De meeste problemen komen namelijk niet bij de kinderen vandaan maar bij de ouder(s). Wanneer deze het probleem niet onder ogen willen/kunnen zien is een kind daar tijdelijk niet op z'n plek.
Een OTS bij kinderen is ook zo leuk bedacht, zal mijn inziens nodig zijn bij de wat oudere kinderen, bijvoorbeeld tieners tot 18 jaar. Ik ben eerder een voorstander van een OTS van de ouder(s) en hoop dat dit dan ook doorgang zal vinden bij de poltiek en tot wetgeving zal leiden. Om de reden zoals hierboven beschreven dat in de meeste gevallen de ouder(s) een probleem heeft. Wanneer een ouder OTS heeft kan men beter ingrijpen of druk uitoefenen op de ouder wanneer er geen vooruitgang is in het gezin of bij het kind. Wanneer alleen het kind OTS heeft dan wordt dit vaak door de ouder(s) gezien dat het niet hun schuld is maar aan het kind ligt, het de schuld is van instanties, school of wie dan ook.
Dit is in het kort mijn visie op Jeugdzorg er is nog een hoop werk te verrichten daar.

Op 12 maart 2012, 21:07
Jan Verbiest

Tegengeluid: Rijk worden in de jeugdzorg? Riante salarissen? Hier klinkt onwetendheid en media geblaat! Ik zou zeggen doe een relavante opleiding en kom eens een jaar spoeddienstjes draaien. Eens kijken of je nog lacht als je op zaterdagavond om 1 uur in de nacht thuiskomt en je visite voor de zoveelste keer is afgedropen. Er is weer een hoop geblaat van aspirant clienten die de media nablaten in de gegeven reacties. De komende stelselwijziging is een goed idee beste Gerritsen. Alleen gaat die een hoop geld kosten en het gevaar is de denkfout: bezuinigen en vervolgens beweren dat er meer gedaan kan worden. Dat klopte vroeger al niet en nu ook niet. Waarom krijgen al die bestuurders dan nog bonussen? Trek de redenering door: Als we de bestuurders afschaffen komt het dus helemaal goed. Blijf vooral nadenken, dat kost niets en niemand doet het. lees de racties maar

Op 13 maart 2012, 10:02
u weet wel wie

Liefdevol dwang toepassen is wat Gerritsen wil.........
Volgens mij doet BJZ niets liever dan met alle liefde van de wereld dwang toepassen in het werk van de (gzeins)voogdij, wat dus ook gebeurd. Vrijwilligheid tot aan de voordeur, doe je niet wat BJZ wil dan volgt vanzelf de dwang die BJZ liefdevol aanvraagt bij de Raad en rechtbank.
Blij dat dit de laatste column is van die smeerkees die zg weet waar hij het over heeft.
Of ben je de vele klachtenprocedures tegen jezelf en je excuusbrieven al vergeten Erik, of waren de excuses niet liefevol gemeend? In ieder geval heb je je HELEMAAL niks aangetrokken van welk advies dan ook wat je kreeg van de klachtencommissie bij BJAA. Jij gaat gewoon door met je zieke werkwijze, ....heel liefdevol wel te verstaan.

Op 13 maart 2012, 12:35
Juspol

Meneer Gerritsen. Dank voor de artikelen. Doch....vergeet u niks? Te vertellen wat Hoefnagels en Doek en Gardner en nog een aantal al lange tijd heel duidelijk aangetoond hebben? Dat familierechters zelf er een soepzootje van maakten en duizenden kindertjes in Nederland bloot worden gesteld aan moeders-vrouwen met en zonder borderline, door RECHTERS?
Of laat u het hier dan maar bij, zonder Rechters die knoeien aan te spreken of is het nu UW eigen stoepje alleen weer??
De baan. Het pluche. En NIET aanpakken waar het moet BEGINNEN.
Meldplichtinvoering richting Familierechters al bij geboorte door ggz ondermeer wanneer zulke vrouwen valse verklaringen afleggen per defenitie als kenmerk?
Of telt die 3 procent mensen niet voor u in Nederland met DIE geestesstoornis 80 procent ervan vrouw en velen dus moeder of in verwachting.
Stuk vertrouwensarts Brunsting niet gelezen zeker van het AMK in blad Kind en Adolescent 2009 van Professionals.
Meneer Gerritsen, die kostenpost Jeugdzorg etc etc plus de categorie patiëntjes die u ook overigens bedoelt erbij en die worden gekweekt doordat ze jaren gewoonweg alleen gezag over krijgen van een dergelijke moeder hier in dit achterlijke land, door en door verrot, plus de door jullie zelve in stand gehouden feiten (lees streepjes geboorteaktes met dus leuegnaars als moeder-vrouwen) let wel Verduistering van Staat van kinderen heer Gerritsen,
WAAROM trekt Jeugdzorg daarover niet aan de bel in plaats van zoals we allen zagen valse rapportages door te laten gaan voor WAAR?
TV-ombudsman meneer Gerritsen, gezien?
Enfin. Tot zover.
Ik zie mijn kind niet sinds 2002 heb geen vlieg wat gedaan en ik kan het schudden omdat de imago van rechters belangrijker is in Nederland dan de kinderrechten op eigen ouders beide.
Ontvoering door zulke vrouwen laten jullie immers ook gewoonweg toe en maken er wat anders van.
Zag nu genoeg verdraaide verklaringen, valsheid ingeschrifte (ook door Jeugdzorg vroeger al de zogenaamde AJL o.a. laat me niet lachen), en er klopt nog geen fl.kker van.

Op 13 maart 2012, 13:02
Tegengeluid

@ tegen mij
Ja, ik weet dat er veel wordt geklaagd over de beloningen. Maar voor gezinsvoogden is dat beslist geen reële klacht. Zij verdienen evenveel als tweedegraadsdocenten in het onderwijs en ambtenaren met een HBO-opleiding. Inclusief riante CAO en dat voor een baan waar ze maar af en toe eens oproepbaar moeten zijn, maar die verder gewoon van negen tot vijf is. En dan te bedenken dat je voor andere HBO-banen uitgebreide inhoudelijke kennis moet hebben opgedaan. Maar gezinsvoogden hebben een algemene opleiding, die schieten ernstig in kennis tekort. Daarom wil de jeugdzorg dan weer 'professionaliseren'. Dus dan moet er weer belastinggeld bij! En dat voor werknemers met zo'n riant salaris.
De gedragswetenschappers hebben - net als de gezinsvoogden - een relatief makkelijke opleiding gedaan: orthopedagogiek of psychologie. En daarna kunnen ze riant terecht in de jeugdzorg, waar ze dan in de schaal zitten waar het max loon ongeveer vierenhalfduizend euro bruto per maand is inclusief alle extra's. En ook weer voor van negen tot vijf banen en ook gaat het weer om mensen die vaak zeer slecht zijn onderlegd inhoudelijk.
Een ander verhaal zijn de medewerkers in de instellingen, de groepsleiders. Zij doen zwaar en onregelmatig werk en zij zitten in lagere loonschalen. Zij verdienen zeker niet te veel. Maar de gedragswetenschappers in die instellingen met hun van negen tot vijf banen weer wel.
Dan vraagt u of bestuurders moeten worden afgeschaft? Ja, waarom niet. De manageritis in de jeugdzorg is idioot, het is een ziekte aan het worden. Zelf vinden ze zichzelf onmisbaar maar een gewone ouderwetse directeur met veel verstand van zaken die lang op zijn post blijft zitten, is prima. Tegen een normaal salaris natuurlijk want het is belastinggeld en bedoeld voor de kinderen.
Dan heeft u het erover dat kritische reacties het gevolg zijn van berichtgeving in de media over de vele fouten en het machtsmisbruik in de jeugdzorg. Maar het is omgekeerd, er zijn zo ontzettend veel klachten - ook hier in BB speelt dat al heel erg lang bij de columns van Gerritsen - dat zo'n maatschappelijk fenomeen af en toe de media haalt.
Mensen in de jeugdzorg die geen kritiek kunnen velen moeten eens gaan nadenken. De arrogantie en het machtsmisbruik zijn zo doorgeslagen dat er helemaal geen reflectie meer in lijkt te zitten. Het is altijd de schuld van die incompetente ouders, de moeilijke kinderen, de media. Daar is men heel lang mee weg gekomen door zich altijd maar achter de privacy van de kinderen te verschuilen.
Maar de boel is inmiddels zo verrot dat het niet meer af te dekken is en in de doofpot te stoppen is. Al is het natuurlijk ook zo dat er heel veel mensen met hart voor kinderen in de JZ werken. Vaak zijn ze in de loop der tijd gaan denken dat de cultuur van machtsmisbruik en macht uitoefenen over ouders en kinderen op een nare dictatoriale manier, gelijk staat aan 'professionaliteit'.. Dat is jammer.
Maar vast staat wel dat heel veel medewerkers in de JZ het hart op de juiste plaats hebben. Ook al is er sprake van disfunctioneren.

Op 13 maart 2012, 13:26
Kitty

Beste Erik Gerritsen, Ik dank je voor je columns, ik vond ze goed, stevig en verhelderend. Kunnen we een nieuwe serie verwachten?

Op 13 maart 2012, 18:41
Gijs

Geachte columnist,
Ik ben het op één punt van lof met @ Kitty hartgrondig eens; het is beslist waar dat je columns verhelderend hebben gewerkt.
Daaruit blijkt helder dat een ambtelijke flitscarriere geen enkele garantie biedt voor een goede BJZ bestuurder. Een bestuurder die nog nooit of te nimmer zelf een jeugd-zorgzaak (werkgelegenheid- en inkomsten genererende) heeft mogen draaien wegens het ontbreken van die vakkennis.
De andere loftuitingen van Kitty komen op mij nogal onaards, volgzaam en kritiekloos over. Zeker als je haar bijdrage vergelijkt met de inhoudelijke reacties van verschillende goed ingevoerde BB column recreanten.
Als je privacyschending leidt tot een strafzaak, worden de onkosten dan betaald uit de jeugdzorggrabbelton van BJAA ?
Een tip om je onkosten voor die zaak te declareren bij de stichting BJAA is: gebruik het argument goed werkgeverschap. Dat heb ik niet zelf verzonnen maar is afkomstig van BJZ directeur in Brabant die het met de waarheid en het belang van het kind helemaal niet zo nauw neemt. Net als de hoogleraar daar die ook zomaar het een en ander verzon en Stapels als “wetenschappelijk” onderbouwd werk de wereld in stuurde onder de valse vlag van publicatiedruk.
Niettemin: dank voor het inzicht dat je mogelijk onbedoeld hebt gegeven.

Op 14 maart 2012, 19:52
Tegengeluid

Bestuurders denken dat ze kunnen besturen, dat het niet uit maakt of ze inhoudelijk wel of geen verstand van zaken hebben. Maar dat maakt natuurlijk wél uit, zeker als die bestuurders vervolgens gaan orakelen. Wat volgens hen goede is voor kinderen, zonder daarbij te letten op wetenschappelijke kennis en opgedane ervaringen.
Dat is enorm arrogant. En dat past bij het machtsmisbruik binnen de jeugdzorg en bij de onwetenschappelijkheid van de jeugdzorg. Maar ook bij de arrogantie om jezelf een ministerssalaris en een peperduur hoofdkantoor toe te bedelen (terwijl je de wachtlijsten laat oplopen)
Er is een cultuur ontstaan - en daar waren de columns van Erik Gerristen een ontluisterend voorbeeld van - van bestuurders die denken dat ze alles kunnen maken en kunnen zeggen. Bestuurders die naast hun schoenen lopen, die nog niet het fatsoen hebben om naar hoogleraren te luisteren bijvoorbeeld, die al hun leven lang studeren op de doelgroep.
Zulke bestuurders gaan straks gemeenten terroriseren. Als ze hun zin niet krijgen (altijd maar meer geld), laten ze de wachtijsten oplopen en geven daar in de media de politiek de schuld van. Gerritsen deed dat tientallen malen in zijn columns. Ze gaan de prijzen opvoeren en steeds maar nieuwe cliëntele zoeken, ook weer via de media. Het riedeltje is wel bekend: in het belang van de kinderen en dat het een kwestie van beschaving is.
Gemeenten zouden zulke bestuurders moeten dumpen. In Brabant, het voorbeeld dat Gijs aanhaalde, is al zo'n schandaal geweest. Geld voor de wachtlijsten dat naar de bestuurders ging en die gaven dan de politiek in de media de schuld dat de wachtlijsten bleven bestaan! Soortgelijke zaken zijn in Groningen en Noord-Holland gebeurd.
Een van de belangrijkste zaken voor gemeenten lijkt daarom zo snel mogelijk zich te ontdoen van dit soort gepolitiseerde gecorrumpeerde peperdure machtsspelers. Bestuurders - omhooggevallen ambtenaren die zich doodleuk vergelijken met ondernemers als Steven Jobs.
Het besef voor verhoudingen moet dringend terug. Met zulke 'bestuurders' is de strijd voor een betere jeugdzorg bij voorbaat verloren.

Op 16 maart 2012, 16:50
Jan

Op internet gevonden: weer een ketenpartner die erg boos over de onkunde en de onjuiste stelligheden van Erik Gerritsen. Dit betrof zijn vorige serie columns over duurzame jeugdzorg.
De ketenpartner is De Bascule, de jeugdpsychiatrische organisatie in Amsterdam. Dit is de link http://www.debascule.com/fileadmin/editors/pdf/A …
Het geeft aan hoe wijdverspreid de boosheid over de columns van deze man is waarin hij consequent en niet onderbouwd preekt voor eigen parochie. Je moet het als bestuurder van BJAA toch wel heel bont maken als je een directe ketenpartner zo tegen je in het harnas jaagt.
Ook in dit stuk weer aandacht voor het disfunctioneren van BJAA, vooral als het om de zware doelgroepen gaat. De multiprobleemgezinnen waar Gerritsen zijn zinnen op heeft gezet als taak na de transitie.
En dat terwijl BJAA juist bij deze doelgroep zo zeer ernstig faalt. Eerder al waren er curateles van de Inspectie en van de Stadsregio juist hierom voor BJAA. In Binnenlands Bestuur heeft Gerritsen zeer veel kritiek op alle fouten met de Multiprobleemgezinnen gehad, de Nationale Ombudsman hield zich er mee bezig, Vara's ombudsman.
Ketenpartners uit de jeugdzorg en het onderwijs reageerden al eerder. En nu dus ook de Bascule meer, zo'n belangrijke schakel in Amsterdam.
Kijkt uit met Gerritsen en het extreme disfunctioneren en de onware verhalen die hij overal vertelt! Lees de ongezouten kritiek van De Bascule http://www.debascule.com/fileadmin/editors/pdf/A …

Op 16 maart 2012, 18:47

Melden als ongepast

Door u gemelde berichten worden door ons verwijderd indien ze niet voldoen aan onze gebruiksvoorwaarden.

Schrijvers van gemelde berichten zien niet wie de melding heeft gedaan.

Bevestig jouw e-mailadres

We hebben de bevestigingsmail naar %email% gestuurd.

Geen bevestigingsmail ontvangen? Controleer je spam folder. Niet in de spam, klik dan hier om een account aan te maken.

Er is iets mis gegaan

Helaas konden we op dit moment geen account voor je aanmaken. Probeer het later nog eens.

Maak een gratis account aan en geniet van alle voordelen:

Heeft u al een account? Log in

Maak een gratis account aan en geniet van alle voordelen:

Heeft u al een account? Log in