Abvakabo: opmerkingen Donner onfatsoenlijk
Onfatsoenlijk en niet van toepassing op oudere ambtenaren. Dat is de reactie van Abvakabo op de opmerkingen van minister Donner (sociale zaken) als zouden oudere werknemers ‘te duur zijn’. In het tv-programma Buitenhof verklaarde Donner dit weekeinde dat de loonontwikkeling van oudere werknemers eerder zou moeten afvlakken.
Maximum salaris
Door personeel al op jongere leeftijd aan een maximaal salarisschaal te binden zouden ouderen minder gaan verdienen en dus goedkoper worden, zo luidt de redenering van de minister. Het zou daardoor aantrekkelijker worden voor het bedrijfsleven om oudere werknemers in dienst te houden of zelfs in dienst te nemen.
‘Niet te duur’
Volgens ambtenarenbond Abvakabo geldt dit in ieder geval niet voor de ambtenarij. ‘Onze leden zitten al relatief jong aan de top van hun salaris’, aldus een woordvoerster namens voorzitter Edith Snoey van de bond. ‘Dus wij voelen ons zo wie zo niet aangesproken door de opmerking dat oudere mensen te duur zouden zijn’.
Dubbel gepakt
Of het haar achterban nu wel of niet direct raakt, Snoey betitelt de opmerkingen van Donner in alle gevallen als ‘onfatsoenlijk’. De mensen worden dan dubbel gepakt, zo stelt haar woordvoerster. ‘Net nu de pensioenleeftijd is verhoogd komt de minister ook nog hiermee. Moeten de mensen niet alleen langer werken, maar dan ook nog voor minder loon. Zelfs hun pensioen zou daardoor naar beneden gaan’.
Investeren in mensen
E bond bestrijdt dat ambtenaren op oudere leeftijd te duur worden. En als het al zo zou zijn, dan is dat voor de Abvakabo nog geen reden om het salaris te verlagen. ‘Daarbij moet je eerder kijken of de productiviteit omhoog kan. Dan denk je aan extra scholing en zorgen dat je personeel vakkundig en bij de tijd blijft.’ Dat betekent volgens de ambtenarenbond dus investeren in de mensen, in plaats van bezuinigen op hun loon.
Door personeel al op jongere leeftijd aan een maximaal salarisschaal te binden zouden ouderen minder gaan verdienen en dus goedkoper worden, zo luidt de redenering van de minister. Het zou daardoor aantrekkelijker worden voor het bedrijfsleven om oudere werknemers in dienst te houden of zelfs in dienst te nemen.
‘Niet te duur’
Volgens ambtenarenbond Abvakabo geldt dit in ieder geval niet voor de ambtenarij. ‘Onze leden zitten al relatief jong aan de top van hun salaris’, aldus een woordvoerster namens voorzitter Edith Snoey van de bond. ‘Dus wij voelen ons zo wie zo niet aangesproken door de opmerking dat oudere mensen te duur zouden zijn’.
Dubbel gepakt
Of het haar achterban nu wel of niet direct raakt, Snoey betitelt de opmerkingen van Donner in alle gevallen als ‘onfatsoenlijk’. De mensen worden dan dubbel gepakt, zo stelt haar woordvoerster. ‘Net nu de pensioenleeftijd is verhoogd komt de minister ook nog hiermee. Moeten de mensen niet alleen langer werken, maar dan ook nog voor minder loon. Zelfs hun pensioen zou daardoor naar beneden gaan’.
Investeren in mensen
E bond bestrijdt dat ambtenaren op oudere leeftijd te duur worden. En als het al zo zou zijn, dan is dat voor de Abvakabo nog geen reden om het salaris te verlagen. ‘Daarbij moet je eerder kijken of de productiviteit omhoog kan. Dan denk je aan extra scholing en zorgen dat je personeel vakkundig en bij de tijd blijft.’ Dat betekent volgens de ambtenarenbond dus investeren in de mensen, in plaats van bezuinigen op hun loon.
Reacties: 13
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Het is lood om oud ijzer, behalve voor mensen als ik, die op hun 17e begonnen met werken en tot hun 65e doorgaan.
Blijkbaar voel jij je als dertiger niet vertegenwoordigd door de vakbond. Dat is jammer maar gelukkig stelt de vakbond geen leeftijdgrens voor lidmaatschap.....
Als alle dertigers lid worden dan kan het niet anders dan dat het geluid van de dertigers ook doorklinkt in de belangenbehartiging.
De vakbond is er, met zijn rigide CAO-structuurpolitiek, debet aan, dat de rechtspostie van ambtenaren zo star is, dat het elke lust tot presteren en iets nieuws bedenken wegneemt. Wie wil er nu vandaag de dag per jaar een periodiekje groeien zonder dat daar een relatie met de inspanning tegenover staat. Wie wil er vandaag de dag nog zijn hele leven bij één baas werken?
Die rigide CAO's hebben geleid tot een leger nauwelijks gemotiveerde cynisch door de gangen schuivende ambtenaren, die geen minuut meer willen investeren dan hun CAO voorschijft (wel minder natuurlijk, door oprekken van lunchpauzes, veel geleuter onder werktijd en vaak roken overdag), snel ziek zijn en vooral op maandagen en met mooi weer, zoals sommige onderzoeken hebben aangetoond, en al tien jaar voor hun pensioendatum beginnen met 'afbouwen'.
Zoveel levensvreugd bij werknemers dankzij de vakbonden!
De idee, dat de jongeren van nu later beginnen te werken is maar ten dele waar. Er wordt inderdaad meer gestudeerd dan vroeger, maar de studies zijn wel aanmerkelijk korter dan vroeger.
Zou je dit kunnen uitleggen? ik zie dit namelijk niet. Ik ben een dertiger en ik ben ambtenaar (en erg trots ook!). Als ik naar mijn salarisstrook kijk zie ik dat ik maandelijks 4% van mijn bruto salaris betaal aan FPU die ik niet mag gebruiken. En dit moet ik mijn hele werkzame leven doen. Dus ik moet 40 jaar lang betalen zodat de 55+ generatie eerder kan stoppen met werken. Iets wat ze meestal al doen op hun 60e (14% van de 60+ werkt niet meer in NL).
Dankzij de CAO-afspraken die de vakbonden maken kan ik niet onderhandelen over premievrijpensioen of over een salaris dat niet gekoppeld is aan het CAO-systematiek van schalen en periodieken. De CAO biedt slechts voordelen voor een zeer klein gezelschap wat niet zijn eigen waarde kan verdedigen en dat zijn, mijn mening, voor een groot deel de oudere ambtenaren. Dankzij de, door vakbonden verkregen, CAO en het rigide ambtenarenrecht kun je een ambtenaar moeilijk ontslaan en gaat een ambtenaar ieder jaar een periodiek omhoog in zijn/haar functieschaal totdat het plafond bereikt is. Er is een zogenaamde koppeling tussen prestatie en de standaard periodiek via de jaarlijkse beoordelingsgesprekken. Maar meestal krijgt een ambtenaar zijn standaard periodiek wel. Het moet wel heel bont zijn wil dit ingehouden worden. Dat wil niet zeggen dat deze ambtenaren slecht zijn, maar het betekent dat als je gewoon je werk doet en aanwezig bent dat je standaard een periodiek omhoog gaat. En dat stimuleert dus middelmatigheid. Immers, als je je best doet ga je ook maar 1 periodiek omhoog terwijl bijvoorbeeld je collega nooit overwerkt, langzamer werkt en hetzelfde salaris verdient. En zelfs de verschillende toelages compenseren dit niet want die kun je niet meenemen in de salarisonderhandelingen en dergelijke incidentele uitkeringen moeten jaarlijks opnieuw vastgesteld worden en tellen niet mee voor pensioenopbouw, etc.
Dankzij de vakbonden is het ontslagrecht nog steeds niet voldoende versoepeld zodat mensen die niet presteren ook daadwerkelijk ontslagen kunnen worden. Tegenwoordig is de prestatie van een ambtenaar goed in meetbare indicatoren uit te drukken dus is het ook mogelijk om mensen te belonen naar prestatie. Onder jonge ambtenaren is een meerderheid dan ook voor versoepeling van het ontslagrecht.
Dankzij de vakbonden mag mijn generatie nog steeds betalen voor de pensioenen van de huidige pensionado's die voor 86% al met 60 met pensioen gaan terwijl mijn generatie en jonger dus tot 67 jaar moet werken om dit te kunnen betalen. Waar is de gelijkheid? Waarom zijn de "oudjes" van nu beter dan de "jonkies" van nu? De huidige generatie van 60-plussers is gezonder dan de vorige, heeft meer geld en meer vrije tijd. Waarom zouden de jongere generaties moeten betalen voor de luxe van de huidige 60-plussers terwijl ze dit ook, financieel gezien, ook grotendeels zelf kunnen dragen?
De vakbonden komen alleen maar op de voor hogere leeftijden. Dat blijkt uit al hun acties. En dat is prima te begrijpen als je kijkt naar het personeel en de bestuurders (grotendeels 50+). Maar dan moeten de vakbonden niet verbaasd zijn dat ze geen leden meer hebben onder de 40 jaar. Regeren is vooruitzien en dat betekent dat het huidige bestuur ook al rekening moet houden met de wensen van de komende generaties, mits je die tenminste aan je wil binden.
Als ik kijk naar de ABVA KABO, daar hebben ze nog steeds te weinig jonge mensen in dienst en op bestuurplaatsen. Sterker nog, ze zijn wel bezig met een intern traject om jonge medewerkers op te leiden maar daar worden de jonge medewerkers monddood gemaakt door de senioren. Zoals zo vaak in ambtelijke omgevingen (en daar reken ik de vakbonden ook toe) worden critici niet gewaardeerd.
Ik ben een trotse ambtenaar maar de meerwaarde van de vakbond heb ik nooit ingezien voor mij als ambtenaar in 2009. Zelfs het Alternatief voor de Vakbond is geen alternatief. Ik ben benieuwd naar je argumentatie want wellicht staar ik mij blind en zie ik de mooie dingen niet de vakbonden realiseren voor jongeren.
PS Dat je je werk goed doet is niet meer dan normaal en zou nooit reden moeten zijn voor een salarisverhoging, alleen voor een inflatiecorrectie. Als je je werk excellent (dus meer dan dat er van je verwacht wordt) doet hoor je extra salaris te krijgen. En dit moet niet gedicteerd worden door een CAO maar door een onderhandeling tussen werknemer en werkgever want ieder individu is anders en wil wellicht een andere beloning (waarom meer salaris? Waarom niet 2 uur minder werken per week voor hetzelfde salaris of meer thuis werken voor hetzelfde salaris zodat zorg en werk beter te combineren is).
Ik ben het helemaal eens met jouw kritiek op CAO's en het ontslagrecht.......
Bravo!
Je laat je als jongere ambtenaar uitspelen tegen oudere collega's. Ik deel je kritiek op de vakbonden en ben ook een tijdje geïnteresseerd geweest in Alternatief voor Vakbond, maar het blijft een feit dat de meeste werknemers alleen collectief hun positie kunnen versterken.
Jij stelt doodleuk dat iedereen maar zelf moet onderhandelen, maar een hele zwik lager en middenpersoneel heeft echt geen individuele onderhandelingsbasis. Ook niet als ze jong zijn. Die worden dus door de heren (of soms: de graaiers) aan de top slecht bedeeld, als ze zich niet op de een of andere manier verenigen.
Je schrijft ook: "Tegenwoordig is de prestatie van een ambtenaar goed in meetbare indicatoren uit te drukken dus is het ook mogelijk mensen te belonen naar prestatie." Wat een onzin! In wat voor papieren wereld leef jij? Ik heb al heel wat indicatoren voorbij zien komen en heb altijd braaf mijn tijdschrijfformulieren ingevuld. Maar met mijn echte prestaties had het weinig te maken.
Bij ambtenaren zit de prestatie in dat beetje extra inzicht, die extra inzet (iets niet met wat bla-bla over de schutting gooien maar zelf goed uitzoeken en afhandelen). Die vind je niet terug in de indicatoren. Hooguit in de beoordeling door je baas - als je geluk hebt.
Iets waar zowel jongere als oudere ambtenaren mee te maken hebben, is dat ze vaak gedwongen of verleid worden om mee te doen aan een systeem waarin ze vooral elkaar bezig houden met beleidsplannen, administratieve procedures, IT-projecten en onderling overleg daarover, en onderling overleg over wat de beste overlegvorm is. Zo kan het komen dat, los van de individuele prestaties van ambtenaren, hun collectieve prestatie laag is. Dat is het moeilijkste van werken als ambtenaar: in een stroperige omgeving je rug recht houden en ondanks alle obstakels steeds blijven gaan voor het algemeen belang. Daarom is het beroep van ambtenaar volgens mij een zwaar en uitputtend beroep. Als je niet oppast verandert het je sluipenderwijs in... een ambtenaar!
Dat eenzelfde gedateerd systeem van een gewaarborgde loonsom ook nog eens door de CAO-dwangbuis van de vakbonden dictatuur vorm blijft houden is van gelijke triestheid.
In de markt werkt het dan écht simpeler, rechtvaardiger en duidelijker.
Je betaald een afgesproken bedrag voor een bepaald product, dienst of wat dan ook.
Als dat product of dienst het afgesproken bedrag niet (meer) waard is, maak je nieuwe afspraken of je vraagt in het ergste geval je geld terug.
Niks mis mee zou je zo zeggen. Zo niet dus in de knusse ambtenarij; waar het deelnemen aan een dagbesteding al aanleiding is om tot je AOW een buitenproportioneel, maar wel collectief afgedwongen, salaris te ontvangen. Mesjogge eigenlijk….
Ben jij misschien een hypotheek- of beleggingsadviseur?
Je schrijft: "In de markt werkt het dan écht simpeler, rechtvaardiger en duidelijker.
Je betaalt een afgesproken bedrag voor een bepaald product, dienst of wat dan ook. Als dat product of dienst het afgesproken bedrag niet (meer) waard is, maak je nieuwe afspraken of je vraagt in het ergste geval je geld terug."
Dat klopt. Je vraagt je geld terug. Alleen: je krijgt het niet terug. Althans, niet alles. Niet bij DSB, Icesave, Dexia, de Hypotheker, Aegon, ING, ABN-AMRO, de lokale Rabobank-vestiging, de geprivatiseerde ziektekostenverzekeraar, de geprivatiseerde spoorwegen, etc. etc.
De "nieuwe afspraak" die je vervolgens met ze maakt, is dat je niet al je geld terugkrijgt. Dat is nu "de duidelijkheid van de markt".
Het gaat niet om markt of overheid, maar om eerlijkheid, betrouwbaarheid, interesse in de lange termijn, de bereidheid om verder te kijken dan het meest kortzichtige eigenbelang. Daar is aan beide kanten te weinig van. En dus wordt er een aanval gelanceerd op het salaris van ouderen, alsof het daaraan ligt dat ze minder werken.
Waar het aan ligt, is dat onze maatschappij tegenwoordig zo is ingericht, dat we menen geen behoefte te hebben aan de kwaliteiten die ouderen kunnen inbrengen. Ze kunnen niet snel genoeg babbelen en graaien. Ze komen met hun achterhaalde ervaring aanzetten, terwijl wij dat allemaal beter weten. Dus moeten wij nu een stuk van hun salaris afpakken. En dat beleggen wij dan weer bij DSB, Icesave en Dexia, voor later als we oud zijn.
Van de 60-plussers werkt namelijk slechts 14%. Alle ideeën over langer doorwerken zijn dan ook voornamelijk retoriek omdat men nu al geacht wordt door te werken tot en met 65 jaar en dat redt men al ruim niet. De meeste 60-plussers, 86%, stopt voor zijn 60e al met werken.
Of al deze mensen dus niet aan werk komen omdat ze te duur zijn, dat vraag ik mij af. Want alleen dan zou het idee van Donner kunnen werken.
Maar ik vermoed eerder dat de huidige 60-plussers het te goed geregeld hebben: zij kunnen 5 jaar eerder stoppen met werken en doen dat blijkbaar ook. Dit zou de regering én de bonden moeten aanpakken. Er moeten meer 60-plussers aan het werk.
Ik ben zelf in de dertig en mijn generatie mag de kosten dragen van een generatie die nu met 60 jaar stopt met werken terwijl mijn generatie en jonger tot ons 67e mogen doorwerken. De verdeling van het pensioenprobleem (welke generatie creëerde dit ook al weer?) is compleet onevenredig en de vakbonden dragen niet bij aan een eerlijkere verdeling.
Dat is op zich ook wel logisch als je kijkt naar het ledenbestand van de vakbonden. Dat zijn voornamelijk 45-plussers die hun eigen belangen behartigen. Niet die van mijn generatie die dan ook grotendeels geen vakbondlid is.
Overigens, los van bovenstaand idee van Donner is het eigenlijk van de zotte dat mensen standaard ieder jaar een periodiek groeiten. Eigenlijk zouden er duidelijke meetbare prestaties moeten zijn en daar moet je de werknemer op af rekenen. En als een ouder iemand dan minder verdient, dan is het ook terecht. En als hij meer verdient, dan is dat ook terecht. Zo iemand is het dan waard.