Meer bureaucratie, nauwelijks extra regiemogelijkheden. Dat is in het kort de reactie van de VNG op het wetsvoorstel versterking regie volkshuisvesting dat momenteel ter consultatie ligt bij de Raad van State. ‘Dit wetsvoorstel leidt tot meer bestuurlijke drukte en niet tot een beter functionerende volkshuisvesting.’
VNG: zo krijgen we geen regie op bouwen
De Vereniging van Nederlandse Gemeenten uit zich in een petitie uiterst kritisch over het wetsvoorstel versterking regie volkshuisvesting.
In detail
Het stoort de gemeentelijke koepelorganisatie dat het rijk zich straks ‘te veel in detail bemoeit met de uitvoeringspraktijk van gemeenten’ en dat de provincie ‘een te brede verantwoordelijkheid krijgt in het volkshuisvestingsbeleid’. Dat perkt de vrijheid van gemeenten in. ‘Op maat kan er weinig meer en dat is een groot risico.’
Obstakels
De VNG mist mogelijkheden voor gemeenten om corporaties en private partijen aan te spreken om lokaal meer werk te maken van wonen. Ook vindt de vereniging de helpende hand van het rijk te vaag uitgewerkt. ‘Waar gaat de minister ons helpen om het grote maatschappelijke vraagstuk van de woningnood op te lossen?’ Voor de vele obstakels waar gemeenten tegen aanlopen (geen bouwgrond, stikstof, onrendabele top, personeelsgebrek) biedt het wetsvoorstel geen oplossing.
Urgente groepen
Verder mist de VNG detaillering inzake de urgente groepen woningzoekenden. ‘Hoe verhoudt de huisvesting van statushouders zich tot de huisvesting van wettelijk aan te wijzen urgent woningzoekenden?’ De VNG wil dat gemeenten zelf op lokaal niveau bepaalde categorieën urgent woningzoekenden kunnen toevoegen (zoals bijvoorbeeld dreigend daklozen met kinderen).
Laat concretisering en een eventuele keuze voor het realiseren van flexwoningen over aan gemeenten
Sociale huur
Ook ziet de VNG dat de eis dat elke gemeente op termijn moet voldoen aan 30 procent sociale huur niet wordt uitgewerkt. Daarmee komt dit doel al meteen onder druk te staan. Ten aanzien van de in het wetsvoorstel voor elke gemeente verplicht gestelde flexwoningen slaat de balans wat de VNG betreft door naar de andere kant. ‘Laat concretisering en een eventuele keuze voor het realiseren van flexwoningen over aan gemeenten. Zij zitten niet te wachten op landelijke of provinciale quota.’
Woondeal
Tot slot mist de VNG een paragraaf over woondealregio’s. ‘De afgelopen periode is er een landsdekkende samenwerking in 35 woondealregio’s ontstaan. In al die regio’s zijn afspraken tussen rijk, provincie(s) en gemeenten gemaakt over woningbouw. In deze wet regie, die toch vooral over woningbouw zou moeten gaan, vinden we van deze aanpak niets terug.’
Reacties: 4
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Het is dan ook niet de bedoeling regie over het probleem te verkrijgen. Zo lang er schaarste is is die bouwgrond heel lucratief voor de overheid. Dat zie je maar weer.
Regie op bevolkingsgroei is veel belangrijker. Tussen 2008 en 2030 neemt het aantal huishoudens in Nederland met meet dan 20% toe. Er zijn niet één maar twee miljoen woningen nodig als het huidige immigratiebeleid wordt gehandhaafd. De sterke regie die nodig is moet in de eerste plaats naar bevolkingsgroei. Als die niet wordt afgeremd, dan is dit voorstel, als het al werkt, slechts een doekje voor het bloeden.
Prima dat Hugo zijn flexhokken verplicht gaat stellen maar ehh.. gaat hij ook de onrendabele top afdekken?
Voldoende woningbouw is vooral afhankelijk van een verdienmodel wat in balans is. Problemen op dit moment zijn:
-(te) hoge grondkosten
-hoge rente
-sterk stijgende bouwkosten (hoge rente, hoge inflatie, hoge personeelskosten) en al jarenlang te lage winsten voor de Bouwbedrijven
-(te) veel bureaucratie bij Overheden
-door het zig zag beleid van de Rijksoverheid in de laatste 15 jaar is de beleggersmarkt nu weer grotendeels stil komen te liggen.
-de woningbouw moet terug naar de basis en worden ontwikkeld door Woningbouwcorporaties (sociale woningen en lagere middensegment) en door Beleggers (hogere middensegment en duurdere koopwoningen)
-de demografische en financiële mogelijkheden en onmogelijkheden t.a.v. het ontwikkelen van woningbouw voor de diverse doelgroepen in ons land moeten veel beter in beeld worden gebracht.