Amsterdam wil tol heffen rond centrum

Amsterdam ziet heffing van tol als ‘bijna onmisbaar element’ om het autoverkeer rond het centrum van de hoofdstad terug te dringen en beter te laten doorstromen. De gemeente wil hiertoe samen met de Mobiliteitsalliantie en het rijk op korte termijn een pilot starten. Dat schrijven B en W in een brief aan de raad.

Zeer hoge verplaatsingsdichtheid

De capaciteitsproblemen zijn volgens de gemeente vooral het gevolg van ‘een zeer hoge verplaatsingsdichtheid in een stad die niet gebouwd is voor de auto en in vergelijking met andere steden (Den Haag, Rotterdam) over veel minder wegcapaciteit beschikt.’  Uit in 2016 uitgevoerd kentekenonderzoek bleek bovendien dat circa de helft van het autoverkeer in de wijken rond de Stadhouderskade en de Nassaukade daar geen bestemming heeft. Circulatiemaatregelen zouden volgens B & W dit verkeer volledig uit de wijk kunnen weren.

 
Alternatieven werken niet

Alternatieven voor tolheffing werken volgens de gemeente niet. Het vergroten van de wegcapaciteit leidt slechts tot toename van de verkeersvraag. Ook hogere parkeertarieven in het centrum weten het autoverkeer onvoldoende terug te dringen. ‘Bewoners met een binnenstedelijke bestemming verblijven vaak maar kort op hun bestemming (…) zodat er geen of slechts parkeerkosten worden gemaakt.’ Voor deze groep is parkeerbeleid  ‘niet effectief’, concludeert B en W. ‘Er is behoefte aan een ander prijsinstrument.’

Londense congestieheffing  

De gemeente verwijst naar Londen waar een ‘congestieheffing’ van 5 pond ervoor heeft gezorgd dat het autoverkeer er structureel met 15 procent daalde. Minder autoverkeer draagt bij aan een verbetering van leefbaarheid, verkeersveiligheid en de luchtkwaliteit.

Landelijke wetswijziging
Beprijzen van rijdend verkeer vereist een landelijke wetswijziging, erkent B en W. Maar zij zien in het regeerakkoord mogelijkheden om met een pilot alvast ervaringen op te doen. ‘Een gefaseerde uitrol van de aanpak met voldoende ruimte voor evaluatie en bijsturing. Het is belangrijk dat circulatiemaatregelen in de wijk en capaciteitsuitbreiding op die hoofdwegen, die het logische alternatief zijn voor het doorgaand verkeer door de betreffende wijk, tegelijkertijd worden gerealiseerd.’