Bent u betrokken bij de actiegroep tegen de afbraak van sociale huurwoningen?
Nee, en ik ben het zeker niet met alle daarbij betrokken instellingen eens. Drie jaar geleden was ik ook uitgenodigd door deze actiegroep toen wij net een onderzoek hadden afgerond naar motieven om woningen te slopen. Daar wisten we namelijk weinig van.
André Thomsen
Prachtwijkbewoners demonstreerden afgelopen zaterdag tegen de 'sloopwijken' van minister Vogelaar. Tijdens deze door de landelijke…
U bent op z'n zachtst gezegd kritisch over de plannen voor de prachtwijken?
Dat klopt. Het is toch wonderlijk dat het merendeel van de sloop in de sociale huursector plaatsvindt? Volgens woningcorporaties zijn het slechte woningen, maar uit woningonderzoek van de overheid blijkt het tegendeel. Er is iets anders aan de hand. Sloop lost de problemen niet op, verspreidt ze hooguit. Vaak is sloop bedoeld om de portfolio van de corporaties te verbeteren. Veel prachtwijken liggen dichtbij stadscentra of zijn goed ontsloten.
En na de sloop verhuizen de bewoners, en dus ook de problemen, naar een andere wijk?
Ja zeker. Net zoals na de stadvernieuwing in de jaren tachtig, toen veel bewoners van de vooroorlogse naar de vroeg-naoorlogse wijken werden verplaatst. We zien nu hetzelfde waterbedeffect. Ik hou me nu al veertig jaar bezig met stadsvernieuwing en zie telkens hetzelfde patroon: we stellen vast dat er problemen zijn in een buurt, slopen de boel, de mensen verhuizen en in de wijk verderop duiken de problemen weer op. Dat vind ik kwalijk.
Heeft u een alternatief?
Ik roep al jaren: als eenzijdige bouw in een wijk al het probleem is, en soms is dat inderdaad het probleem, dan is het stomste wat je kunt doen er weer even ongedifferentieerde nieuwbouw neer te zetten. En dat gebeurt omdat je in de meeste aandachtswijken vanwege de moeilijke markt maar heel beperkt in verschillende prijsklasses kan bouwen. Let wel: ik ben niet tegen sloop als aangetoond kan worden dat het noodzakelijk is, maar dan moeten steeds kleine stukjes van de wijk aangepakt worden. Dan ontstaat meer gedifferentieerd aanbod, zodat bewoners in hun eigen buurt een wooncarrière kunnen hebben. Dan zie je dat sociale verbanden in stand blijven of versterkt worden. De kans dat mensen passief aan de kant staan in zo'n buurt wordt daardoor een stuk kleiner.'
