Forse groei megastallen

Het aantal megastallen in Nederlandse provincies is de laatste jaren fors gestegen. In zeven jaar steeg het aantal van 456 in 2010 naar 801 in 2017, een groei van 76 procent. Ruim een kwart van de megastallen staat in Noord-Brabant.

Definitie

Dat meldt de stichting Wakker Dier naar aanleiding van een inventarisatie van de Universiteit Wageningen. Volgens de definitie die Wakker Dier gebruikt, is er sprake van een megastal wanneer een boer op één locatie meer dieren houdt dan 7.500 vleesvarkens, 1.200 moedervarkens, 120.000 legkippen, 220.000 vleeskuikens, 250 melkkoeien, 2.500 vleeskalveren of 1.500 geiten.

Flevoland

De meeste megastallen staan in Noord-Brabant, Friesland en Limburg, maar de sterkste groei deed zich voor in provincies met relatief weinig megastallen. Flevoland valt op: daar is bijna tien procent van de stallen een megastal. De cijfers laten wel zien dat het gebruik van megastallen voor vleesdieren als kuikens, kalveren en varkens afneemt. De grootste groei zit in de stallen voor melkkoeien. Maar ook de megastallen voor legkippen, moedervarkens en melkgeiten nemen toe.

Dieronvriendelijk

De toepassing van supergrote stallen zijn dierenrechtenorganisaties al jaren een doorn in het oog. Wakker Dier pleit ervoor de megastallen te verbieden: ze zouden dieronvriendelijk zijn, omdat dieren zich niet kunnen bewegen en geen of nauwelijks daglicht zien. Bovendien kan een stalbrand duizenden dieren tegelijk het leven kosten. Volgens Wakker Dier is er vaak sprake van miljoeneninvesteringen om een megastal te realiseren waardoor het doorgaans twintig tot dertig jaar duurt voordat de stal is afgeschreven. ‘Door te kiezen voor megastallen wordt óók de keuze gemaakt voor een toekomst van de veehouderij waarin de meeste dieren geen uitloop, weide, daglicht en frisse buitenlucht zullen ervaren,’ stelt de stichting. Toch wordt de megastal niet door iedereen als negatief ervaren. Wetenschappers spraken zich in het verleden juist positief uit over de potentie van een megastal: ze produceren minder CO2 en zijn minder vervuilend dan de meer reguliere veehouderij.