40 miljard
Jaarlijks doet de overheid voor ongeveer 40 miljard euro boodschappen en dat wil ze op een meer milieuvriendelijke manier doen. Zij streeft naar minder energieverbruik, meer duurzame grondstoffen, minder afval, meer recycling en zo weinig mogelijk uitstoot van vervuilende stoffen.
Helft milieuvriendelijk
In 2010 moet het Rijk voor 100 procent duurzaam gaan inkopen. Voor gemeenten is deze doelstelling 75 procent. De helft van de boodschappen van provincies en waterschappen dient dan milieuvriendelijk te zijn, dat maakte minister Jacqueline Cramer (Milieu) eind juni bekend.
Overheden snappen duurzaam inkopen niet
Overheden weten nog te weinig van duurzaam inkopen. Er liggen volop kansen, maar helaas zijn veel overheidsinstanties nog niet op de hoogte…
Meer stappen
Het valt de specialisten op dat de focus van Cramer sterk ligt op die productgroepen waar op korte termijn winst kan worden geboekt. Volgens het NIC, dat voortkomt uit het voormalige Nederlands Inkoop Bureau, is dat een goed begin, maar moet de overheid nog veel meer stappen nemen. Het stuurt maandag een advies naar verschillende overheidsdiensten.
Reacties: 5
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
De volgende stap is politiek correct inkopen.
Zouden apocaliptische doemdenkers dan toch gelijk krijgen..
De echte volgende stap is een veranderkundig project op VROM en EZ
Dit duurzaam inkopen zal leiden tot een directe vraag van 25% duurzaam opgewekte stroom. terwijl er in ons land maar 5% van de stroom duurzaam wordt opgewekt, en dat wordt afgenomen door consumenten die graag groene stroom gebruiken.
VROM was kennelijk niet competent genoeg,de afgelopen 5 jaar, dat ze dit niet zagen aankomen,
Nu krijgen we de rare figuur, dat de overheid al haar elektrictiteit duurzaam gaat inkopen, maar er niet voor gezorgd heeft dat die stroom ook in nederland kan worden opgewekt.
Of de crisiswet moet er voro zorgen dat ieder van de huidige windpark initiatiefnemers 4 keer zo veel windparken kan bouwen , als ze zelf nu van plan zijn.
Er is wel plaats genoeg in nederland...
Zo komen straks de lobbyisten van de fossiele energiebedrijven op de koffie bij EZ, om te praten over hun nieuwe kolencentrales, met koffie die opgewarmd is met duurzame stroom, uit het buitenland
De kern van het probleem in dit land, is de fossiele steun op de vele ministeries en ZBO's
dDe mministeries moeten zelf sterk veranderen en duurzaam op alle gebieden voorrang gaan geven
Om deze verandering door te maken, is een kort maar heftig verander project nodig.
Duurzaam moet altijd voorrang krijgen.
Bij elke vergadering , moet het onderwerp duurzaam als eerste op de agenda staan.
En de vergadering moet afgesloten worden met de controle of iedere deelnemer zijn actie punten voor duurzaam voorrang, op een rijtje heeft.
probleem is denk ik dat overheden nog steeds niet van elkaar willen leren , want er zijn heel veel goede voorbeelden die halen vallen bij andere overheden en het bedrijfsleven. misschien moeten we dat onderscheid zelfs niet meer maken. Want heel veel particuliere ondernemingen lijken op overheidsbedrijven en andersom. Welke organisatie pakt dit op.
In 2004 besloot het kabinet dat alle aankopen en aanbestedingen van de Rijksoverheid in 2010 het predicaat duurzaam zouden moeten hebben. Om dit besluit te kunnen uitvoeren moet er duidelijkheid komen over welke producten en diensten wel en niet als duurzaam kunnen worden aangemerkt. Net als voor veel andere producten, zijn voor hout en houtproducten zogenaamde inkoopcriteria opgesteld. De Nederlandse Inkoopcriteria voor hout zijn in sterke mate gebaseerd op de eerdere Beoordelingsrichtlijn voor Duurzaam Bosbeheer (BRL). In juni 2008 zijn de Inkoopcriteria voor hout vastgesteld door de Minister van VROM. Overigens was de BRL eerst op basis van FSC criteria maar is daarna verlaagd. Deze gereduceerde ambitie is binnen Timber Procurement Assessment Committee Programma,s (TPAC) norm geworden omdat men twijfels had omtrent de vraag of er genoeg gecertificeerd hout op de markt zou kunnen komen. Dat nu is volstrekt achterhaald; er staat veel FSC hout in voorraad in Nederland.
Criteria
De Inkoopcriteria zijn onderverdeeld in eisen voor:
• het duurzaam bosbeheer;
• de handelsketen;
• het management van het certificatiesysteem zelf.
Zo mag de houtkap bijvoorbeeld niet de biodiversiteit in het bos aantasten en mag het niet ten koste gaan van de lokale gemeenschappen die in en om het bos wonen en leven. Verder moet het certificatiesysteem zelf betrouwbaar, transparant en controleerbaar zijn en in samenspraak met belanghebbenden worden uitgevoerd.
(Goed)keuring
FSC is in z’n geheel goedgekeurd door TPAC en voldoet aan de (duurzaamheids) eisen van de Rijksoverheid; PEFC voor een tweetal landen. Gelet op de criteria is het niet aannemelijk dat PEFC International in zijn geheel zal worden goedgekeurd. Uit een recente verklaring van het Wereld Natuur Fonds (WNF) blijkt dat PEFC teveel zwakke plekken kent. Volgens WNF kan PEFC onvoldoende aantonen dat PEFC-certificering leidt tot verbetering in het beheer van bossen. Uit het onderzoek van WNF blijkt bovendien dat het PEFC-systeem niet aan de gestelde transparantievereisten voldoet en er onvoldoende waarborgen zijn voor gewogen en gelijkwaardige participatie van alle belanghebbenden.
Markt
Intussen zijn er heel veel bouw)bedrijven, retailbedrijven, gemeenten en waterschappen die de afgelopen jaren expliciet kozen voor FSC(-criteria). Dat heeft er toe geleid dat de vraag in de markt explosief steeg en daarmee ook aan de aanbodkant de (commerciele én ecologische) relevantie van het onder FSC-certificaat brengen van oorspronkelijk (oer)bos intussen onbetwist is. Dat laat zich ook zien in de groei van het (absolute) aanbod van FSC-hout; dat is de afgelopen jaren sterk gegroeid. Ook heeft de naamsbekendheid van FSC een opvallende hoge score bereikt. Gelet hierop zou een onverkorte keuze van VROM voor criteria voor duurzaam inkopen van de rijksoverheid op het FSC-niveau voor de hand liggen.
Verwarring
Dat VROM zo vasthoudt aan haar eigen criteria is om een aantal redenen ongewenst. Hoewel er goede argumenten zijn ter onderbouwing van de stelling dat met de inkoopcriteria van VROM op een lager niveau wordt uitgekomen dan FSC is alleen al de in de markt postgevatte gedachte dat dit zo is schadelijk. Algemeen bestaat het beeld dat VROM, als het om de duurzaamheidsopgave gaat kiest voor een lager duurzaamheidsniveau dan een groot (en groter wordend) deel van de opdrachtgevers/beslissers (bijv. woningcorporaties, gemeenten, ontwikkelaars, bouw- en retailbedrijven). Een gemiste kans en frustratie van en in de markt. En voor alle duidelijkheid: FSC-hout is volop verkrijgbaar.
Enkele overwegingen
De overheid moet, als het om duurzaamheid gaat, gaan voor het hoogst haalbare in de markt. Dit is – onomstreden – FSC. Als de FSC-criteria niet als uitgangspunt worden genomen leidt dit, op zijn minst in de beeldvorming van mensen, tot acceptatie van standaarden op een lager niveau dan FSC. Dit verlaagt per saldo het duurzaamheidsniveau, en kan er toe leiden dat partijen afstappen van FSC omdat andere standaarden simpeler (en daardoor goedkoper) zijn en eveneens de goedkeuring hebben van de overheid. De druk op de andere systemen om hun normen te verhogen, verdwijnt. Bij een keuze voor nieuwe standaarden worden koplopers in de markt benadeeld. Vooruitstrevende bedrijven, woningcorporaties, gemeenten, waterschappen etc.) hebben al veel geïnvesteerd in het op de markt brengen, of toepassen, van FSC. Zij behoren hiermee tot de voorlopers. Als het niveau bij de overheid omlaag gaat (al was het alleen al maar dat de suggestie daartoe wordt gewekt) worden niet de koplopers beloond, maar juist de achterblijvers.