Veel van de pas aangetreden provinciebesturen zijn terughoudend in het toestaan van nieuwe zon- en windparken. Zelfs in de turbineprovincie Flevoland lijkt de grens nu wel bereikt.
Provincies willen zich niet vastleggen op zon en wind
Veel van de pas aangetreden provinciebesturen zijn terughoudend in het toestaan van nieuwe zon- en windparken.
De nieuwe bestuursakkoorden van Limburg, Utrecht en Zuid-Holland zijn het meest volledig en gedetailleerd over hun ambities op het gebied van de energietransitie. Dat concludeert de Nederlandse Vereniging voor Duurzame Energie (NDVE) na het bestuderen van de provinciale voornemens ten aanzien van zaken als wind en zon, kernenergie, waterstof en warmtenetten.
Als het gaat om zon en wind stellen veel provincies strikte voorwaarden. Er is geen provincie die de concrete doelen van de Regionale Energie Strategieën (RES) niet wil halen, maar vele zijn terughoudend met nieuwe zonne- en windparken. Groningen wil geen enkel park erbij. Limburg en Noord-Holland willen meer weten over gezondheidseffecten van turbines. Zelfs Flevoland, dé turbineprovincie, houdt het voor gezien: ‘We constateren dat we op dat vlak de grens hebben bereikt.’
Zeven van de twaalf provincies tonen interesse in kernenergie. Alleen de noordelijke provincies, plus Flevoland en Overijssel, moeten er niks van weten. Zelfs al wijzen GroenLinks en SP in hun landelijke partijprogramma kernenergie af, toch blijken twee GroenLinks-gedeputeerden en één SP-gedeputeerde niet afkerig.
Dat Limburg en Zuid-Holland hun plannen ten aanzien van de energietransitie nauwgezet uiteen zetten, betekent niet dat zij voorop lopen. De energieregio Rotterdam- Den Haag liet eerder weten achter te lopen op de hoeveelheid duurzame energie die het voor 2030 heeft afgesproken. In het Limburgse akkoord wordt ruiterlijk erkend dat de energietransitie vooral niet vlot in Zuid-Limburg. Om de boel aan te jagen, wordt een Provinciale Energiemaatschappij opgericht.
