Bouwgrondexploitatie is met stip het grootste risico van gemeenten. Dat blijkt uit een enquête van Binnenlands Bestuur.
Onverkochte grond risico nummer één
Bouwgrondexploitatie is met stip het grootste risico van gemeenten. Dat blijkt uit een enquête van Binnenlands Bestuur.
De ongewisse gevolgen van de Wet werken naar vermogen voor het huishoudboekje scoort qua bezorgdheid ook hoog, op de voet gevolgd door andere decentralisatieplannen.
Door de stapeling van onzekerheden neemt de vraag naar risicomanagement toe. Voor een aantal gemeenten biedt dat geen soelaas meer: op een recente VNGbijeenkomst werd een aanstaande hausse aan aanvragen van de artikel 12-status aangekondigd.
Uit een onderzoek door adviesbureau Haute Equipe, in opdracht van Binnenlands Bestuur, komt naar voren dat gemeentelijke ramingen van de inkomsten uit de verkoop van bouwkavels overigens nog betrekkelijk optimistisch zijn. De werkelijkheid is volgens deskundigen een stuk minder rooskleurig.
Lees het artikel Vat vol onzekerheden in de Financiën Special van Binnenlands Bestuur nummer 25, 24 juni 2011.
Reacties: 3
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Tja toch wel heel erg dat de woningbouw/grondspeculatie van de Overheid de Algemene Middelen moest voeden. De aap komt nu uit de mouw. De Overheid als grootste grond speculant. De huizenkopers betaalde het gelag om de hobbys van bestuurderen te financieren.
Tja Piet de Consultant, dat ligt toch wel wat genuanceerder. Ten eerste heeft niemand de woningkopers gedwongen een hobbyhuis te kopen. Integendeel, allen wilden maar dolgraag 'instappen' gezien de alom verwachte waardestijgingen van huizen.
Ten tweede werden met overheidsmiddelen bouwkavels geproduceerd die een hogere marktwaarde bleken te hebben dan de productiekosten. Geen enkele criticaster vond dat die meerwaarde maar bij de woningkoper of projectontwikkelaar gelaten mocht worden, integendeel er zijn heel wat nuttige gemeenteprojecten mee betaald.
Als er al een fundamenteel probleem was, dat was het dat de productie van bouwgrond voor de verkoop in wezen een privaatrechtelijke / bedrijfsmatige activiteit is, uitgevoerd door de publiekrechtelijke overheid. Het motief daarvoor ligt in de ruimtelijke ordening (vandaar dat de overheid geen wasmachines bouwt, als daar geld mee te verdienen valt), maar de revenuen ging niemand uit de weg.
En nu zitten we met al die toplocaties / toblocaties.
Met gemeenten die zonodig graag projectontwikkelaartje willen spelen heb ik geen medelijden. Die gemeenten nemen namelijk vaak (grote) niet noodzakelijke risico's.