Het kwijtschelden van waterschapsbelasting blijkt voor een aantal waterschappen een probleem te worden. Het aantal huishoudens met recht op kwijtschelding neemt toe en daarmee ook het effect op de tarieven van de zuiveringsheffing en de ingezetenenheffing.
Kwijtschelding toenemend probleem bij waterschappen
Dat blijkt uit onderzoek van de Commissie Aanpassing Belastingstelsel, CAB. De commissie onderzoekt in opdracht van de Unie van…
Dat blijkt uit onderzoek van de Commissie Aanpassing Belastingstelsel, CAB. De commissie onderzoekt in opdracht van de Unie van Waterschappen of het huidige belastingstelsel van de waterschappen op de middellange termijn houdbaar is. En in hoeverre de verdeling in dat belastingstelsel wel ‘zo goed, eerlijk, rechtvaardig en logisch mogelijk is.’
Verstedelijkt gebied
Uit een eerste ophaalronde komt naar voren dat het kwijtschelden van belastingen zowel wat betreft het watersysteem als de zuiveringsheffing bij enkele waterschappen problemen oplevert. Vooral ‘grootstedelijke’ waterschappen zeggen een kwijtscheldingsprobleem te hebben.
Maar ook waterschappen in niet bepaald verstedelijkte gebieden als de Achterhoek hebben te maken met een flinke stijging van het aantal kwijtscheldingen. Zo zag het Waterschap Rijn en IJssel bijna een verviervoudiging van het aantal kwijtscheldingen tussen 2010 en 2014 tot een totaal van 15.600. Vorig jaar liep dat op tot 21.000 kwijtscheldingen.
Solidariteit
Het hoogheemraadschap Delfland schafte met ingang van dit jaar de kwijtschelding voor de zuiveringsrechten voor minima af. Delfland liep door de kwijtschelding, die gold voor 54.000 huishoudens, naar schatting 15 miljoen euro mis. Het hoogheemraadschap, waaronder bijvoorbeeld Den Haag, Zoetermeer en Vlaardingen vallen, wil met de afschaffing van de kwijtschelding zorgen voor meer solidariteit. Als de minima niet betalen, moeten anderen immers meer betalen.
Fundamentele discussie
Door de toename van het aantal kwijtscheldingsgerechtigden nemen de kosten van de kwijtschelding toe. Dat is van invloed op de hoogte van de belastingtarieven. ‘Vooral voor burgers met een inkomen net boven het minimumniveau pakt dit, naar de mening van de betreffende waterschappen, onrechtvaardig uit’, aldus de commissie. Die waterschappen willen dan ook dat er een fundamentele discussie over het verlenen van kwijtschelding door de waterschappen wordt gevoerd.
Uniforme lijn
Als oplossingen dragen de waterschappen enkele suggesties aan. Eén ervan is het invoeren van een landelijke, uniforme lijn. Specifiek met betrekking tot de watersysteemheffing, pleiten ze voor de afschaffing van de ingezetenenheffing. ‘De belasting die de categorie verschuldigd is, wordt op basis van de Woz-waarde bij de woningeigenaren in rekening gebracht. Zij krijgen de mogelijkheid om de belasting als zodanig via de huurprijs op de ingezetenen te verhalen.’ Specifiek met betrekking tot de watersysteemheffing word de suggestie gedaan voor het afschaffen van de categorie ingezetenen als zelfstandige belastingplichtige categorie.
De ambitie van de commissie is om medio 2017 met het eindrapport en de daarbij behorende voorstellen te komen.
Reacties: 12
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Ooit waren de banen van het behang
niet overal even lang.
Dit was politiek een levensleed
ook was niet alles even breed
daarmee joeg men de kiezer op stang
Nivellerend trok men door het land
knipte en schoor menig heer van stand.
Zelfs het waterpeil deed in hoogte mee
nieuwe peilen in de Friese Ee
en voor d'arme extra zakken zand
Zou eens een keer tijd worden. Ook deze kwijtschelding is een stoorzender in de berekening van koopkracht. Weg ermee!
Kwijtschelding is inkomensbeleid. Dat hoort niet bij waterschappen. Moeten bakkers straks ook de bijdrage voor brood kwijtschelden?
De reactie zou ook van de burgers kunnen komen die net boven het "participatie" inkomen zitten. Vorige maand een dame van 91 jaar die een netto pensioen heeft van € 90 per maand en niet voor kwijtschelding in aanmerking komt. Alle extra kosten moet ze zelf betalen ook het eigen risico dat ze ieder jaar volledig op maakt. Er is iets fundamenteels mis als er steeds meer mensen met een absoluut minimum inkomen zijn. Bij andere instanties gaat men uit bij kwijtschelding tot 110% van het "participatie" inkomen.
Hoe kan je nog participeren van niets?
Eens met Ivo. Wie niet met geld kan omgaan, kan toch niet gratis brood komen halen bij de bakker ? Lage inkomens hebben ook baat bij droge voeten en goed watermilieu. Inkomensbeleid voeren op deze manier is te dwaas voor woorden. Het politieke probleem is dat er weinig zinvol en normaal betaald werk is voor ieder.
Je zou eens moeten nagaan hoeveel van
degene die in aanmerking komen voorkwijtschelding en daar ook gebruik van maken wel geld hebben voor een jaarlijkse vakantie, vaak naar land van herkomst; ik heb daar als klantmanager bij een uitvoeringsinstantie van de participatiewet hier wel zicht op en kan nu al zeggen dat er wel geld voor vakanties is, zelfs meer dan de pakweg € 200,- die ze jaarlijkse krijgen kwijtgescholden. Overigens is het wel zo dat de Waterschappen een stuk strenger zijn in kwijtscheldingsbeleid dan de gemeenten: even een auto op naam gehad of meer dan € 3000,- spaargeld is geen kwijtschelding waar veel gemeente hier soepeler mee zijn.
De uit publieke middelen betaalde 'Klantmanager' Homan zoekt kennelijk de grenzen van het toelaatbare op.
Voor zover het al noodzakelijk is dat hij/zij zicht heeft op de financële postitie van zijn/haar 'klanten', het is zéker niet nodig informatie daarover openbaar te maken. Laat staan op suggestieve wijze te refereren aan allochtone persoonskenmerken.
Indien 'Klantmanager' Homan persoonlijk issues heeft met vigerende wet- en regelgeving dient hij/zij de geëigende kanalen te volgen. Dat maakt geen onderdeel uit van zijn/haar functie-omschrijving.
Alles goed en wel PJ Westerhof, J. Hofman heeft gewoon gelijk. En dan mag hij/zij dat toch ook benoemen? Of is onder de pet houden beter ?
Er zitten onbehouwen reacties tussen. "Wie niet met geld kan omgaan" is grof voor mensen die al jaren op bijstandniveau zitten. En niet alle mensen met lage inkomens gaan jaarlijks naar Marokko of Turkije.
Het is de vraag of waterschappen aan 'inkomensbeleid' doen als de heffing inkomensonafhankelijk is.
Groter probleem is dat een uitkering kennelijk niet voldoende is om normale heffingen te betalen. Kwijtschelding is dan terecht. Het probleem komt dan echter bij degenen die net boven de kwijtscheldingsgrens zitten. Een meer gestaffelde heffing per persoon ligt voor de hand. Dat is inderdaad inkomensbeleid, nou en?
Het probleem zit niet in de vraag of kwijtscheldingsbeleid inkomensbeleid is. Het probleem zit 'm in het feit dat waterschappen geen enkel instrument hebben om aan armoede(bestrijdings)beleid te doen.
Kwijtschelding van waterschapslasten (zowel watersysteemheffing als zuiveringsheffing) heeft niets te maken met de vraag of mensen met bijstand belang hebben bij veilige dijken en schoon water: dat hebben ze. Maar dat hebben ze ook bij gemeentelijke uitgaven voor riolering en afvalverwerking, waar ze vanwege de gemeentelijke kwijtschelding evenmin aan meebetalen.
Oplossing: verhoog de bijstand voldoende om waterschapslasten te kunnen dragen. Schuif desnoods ter compensatie nog wat taken naar de waterschappen zonder financiële compensatie en de hogere bijstand is gefinancierd. Iedereen blij?
Alles goed en wel Hans, begrijp je het écht niet of ben je de spreekwoordelijke 'domme ambtenaar' zoals genoemde Klantmanager'?
Dan zal de Europese Algemene Verordening Gegevensbescherming wel als een verrassing komen..
Merkwaardig dat het beroep op kwijtschelding zo enorm is toegenomen terwijl de armoede in NL volgens Premier Rutte niet is toegenomen. Klopt het onderzoek van CPB wel? Het advies van Nibud om een buffer aan te leggen voor tegenvallers ligt boven het toegestane spaartegoed dat de waterschappen hanteren als grens. Conclusie. Armoede groeit en de crisis is niet voorbij voor minima, die hebben de crisis wel betaald samen met de middeninkomens.