De architectenbranche is niet tevreden over de Wabo en het bijbehorende Omgevingsloket Online. De dienstverlening scoort nu een 5,7. Vooral de digitale kant is niet op orde.
Architecten blijven ontevreden over digitale dienstverlening
Architecten zijn niet tevreden over de Wabo en het Omgevingsloket Online. Overheden hebben veel moeite met de digitale verwerking van de…
Verwerking
Uit een door architectenbond BNA geëntameerde enquête onder 316 architectenbureaus door het Economisch Instituut voor de Bouwnijverheid blijkt dat vergunningverleners - doorgaans de lokale overheden - veel moeite hebben met de digitale verwerking van de vergunningaanvragen.
Schriftelijk
Van de architectenbureaus gebruikt nu 85 procent geregeld het Omgevingsloket online voor de aanvraag van vergunningen. Bijna 60 procent van de bureaus vindt dat gemeenten die aanvragen niet goed kunnen verwerken en bij 1 op de 10 komt er alsnog een verzoek na de digitale aanvraag ook een schriftelijke versie in te dienen. "De digitale revolutie heeft gemeenten nog niet bereikt", klaagt BNA-directeur Fred Schoorl tegenover de Telegraaf.
Verbetering
De architecten stuiten ook vaak op problemen met bestemmingsplannen die vaak niet op orde of verouderd zijn. Overigens lijkt er wel sprake van verbetering. Van de respondenten zegt 65 procent dat vergunningen regelmatig of vaak op tijd zijn. Bij een vergelijkbaar onderzoek van BNA in 2008 was dat 45 procent.
Reacties: 2
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
@ R. van Brakel
Toch wordt ook hier -naar ik aanneem zonder erg- geredeneerd vanuit de behandelende instantie. De grote vraag is natuurlijk altijd: als zovelen iets fout doen hebben we dan een systeemfout te pakken of hebben we te maken met "domme architecten" (of burgers, het fenomeen doet zich ook in andere sectoren voor).
De lokale overheid wil op basis van de geldende wet- en regelgeving wel heel veel weten en lang niet altijd voor iets heel wezenlijks. 50 cm over de rooilijn betekent een hoop gedoe en 50 m2 in de achtertuin soms niet. Regelgeving op RO-terrein ademt nog een oude sfeer van vooral veel willen regelen en het koesteren van de illusie dat daarmee alle problemen zijn afgedekt.. Quod non.
Architecten en andere partijen in de vergunningenketen (maar ook de opdrachtgevers!) zouden zeer gebaat zijn bij koppeling van ruimtelijk beleid via informatiemodellen (en GIS-kaarten) voor elke sector (IMRO, IMWE en IMKICH). Dan is er geen onduidelijkheid of tijdverlies over wat wel en niet mag. Ook als er nu minder van het welstandsbeleid overblijft, is het handig om het digitaal samen met bestemmingsplan- en cultuurhistorische informatie te raadplegen. Softwareleveranciers zijn al met deze integratie bezig, maar willen de gemeenten het wel? Ben benieuwd.