Dat alles dankzij de Europese Unie, die marketingstandaarden heeft afgeschaft voor 26 soorten fruit en groenten. Weliswaar blijven tien soorten fruit nog zuchten onder het estheticaregiem, maar voor de meeste eetbare gewassen wordt het weer vrijheid, blijheid. Het is trouwens ook goed nieuws voor de Nederlandse telers van sierheesters en zaaiuien, die het zwaar hadden gekregen als hun dissident ogende producten geëxcommuniceerd zouden blijven.
Komkommer
Vlak voordat wij op vakantie zouden gaan, bereikte ons toch nog een belangrijk bericht: de kromme komkommer mag weer! En daar bleef het…
De Europese Commissie is tot haar daad overgegaan, omdat zij wil snijden in overbodige regels. De bureaucratie die op lokaal niveau wordt gesymboliseerd door de paarse krokodil, heeft op Europees niveau gezelschap gekregen van de kromme komkommer. In verschillende berichten wordt gesproken over de afschaffing van ‘een van de meest bespotte EU-regels’.
In plaats van ‘meest bespotte’ wordt ook wel de uitdrukking ‘meest gehate’ gebruikt. Nooit geweten dat een komkommer dat allemaal in zich had. Verder las ik dat ‘de kromme komkommer en de rechte banaan jarenlang de favoriete wapens zijn geweest van de eurosceptici om mee in te hakken op de Europese Unie’.
Zo beschouwd is Geert Wilders een krachtig wapen uit handen geslagen. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ikzelf ook tot de EU-criticasters behoorde. Het is natuurlijk mooi: die Europese eenheidsgedachte waarmee oorlog wordt uitgebannen en welvaart gegarandeerd, maar verschillen moeten er zijn.
Het beantwoordde aan mijn romantische gevoelens om Franse kazen alleen in Frankrijk te kunnen eten en zware bieren alleen in België te kunnen drinken. Tegenwoordig liggen alle producten van waar dan ook gewoon in de supermarkten. Op zichzelf is dat natuurlijk geweldig en misschien is het misplaatste nostalgie dat ik die globalisering ook een beetje jammer vind. Soms overvalt mij het gevoel dat door de éénwording alle grote steden in Europa op elkaar zijn gaan lijken. Maar ik geef toe: een luxeprobleem.
Gelukkig zit er ook nog een ethisch kantje aan de afschaffing van ‘de gekke regel’. Volgens EU-commissaris Fischer Boel is het in deze tijden van voedseltekort - bijna een miljard mensen op onze aardbol lijden aan ondervoeding - zonde om eten weg te gooien, alleen omdat er een bochtje inzit. Vandaar dat voortaan slechts wordt uitgegaan van één basisregel: in de winkel mag alles verkocht worden dat niet ziek of verrot is.
Vreemd, dat ze daar niet eerder op zijn gekomen! Ik voorzie dan ook fantastische tijden in groenten- en fruitbusiness. Er valt hier een wereld te winnen: Picasso sperziebonen, aardbeienkrakelingen en Edammer kazen in de vorm van een reddingsboei. De paarse paprika bestaat trouwens al.
Raar eigenlijk dat Brussel nauwelijks regels heeft gemaakt voor de smaak, want dat lijkt toch ook een belangrijk punt. Zo hoor je laatste tijd nog maar weinig over de Holländische Wasserbombe. Wel geef ik mijn zoon ‘snoeptomaatjes’ mee naar school. Of die gezond zijn, betwijfel ik. En dan nu op vakantie. Veel zal er in de tussentijd niet gebeuren, maar wellicht wordt er een kromme komkommer gevonden in Loch Ness.
