Verstandshuwelijken
In Utrecht was 25 procent van de stellen die door de procedure heen waren gekomen, na een jaar gescheiden. Zeer waarschijnlijk waren dat verstandshuwelijken, bedoeld om snel ontbonden te worden als een verblijfsvergunning binnen handbereik is.
Preventieve controle op schijnhuwelijken werkt niet
De ambtelijke procedure om schijnhuwelijken te voorkomen werkt niet. Dat blijkt uit een proef van de Immigratie- en Naturalisatiedienst.
Expatloketten
Dat de schijnhuwelijkprocedure weinig rendement opleverde, bleek de afgelopen twee jaar bij het inrichten van de zogenaamde ‘expatloketten’. Daarmee wilden de grote gemeenten zich profileren als gastvrije toevluchtsoorden voor expats, die hen snel en gemakkelijk door de Nederlandse administratieve rompslomp konden loodsen. Dat bleek een onhaalbare belofte. De M46-procedure, waarbij stellen brondocumenten moeten overleggen als bewijzen van hun liefde, neemt soms maanden in beslag. Korpschefs en ambtenaren van de burgerlijke stand zijn er eindeloos veel tijd mee kwijt.
Kwade trouw
Kees Meester, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Burgerzaken (NVvB), stelt voor om het principe om te gooien: ‘We gaan nu uit van de kwade trouw van de burger. Laten we uitgaan van de goede trouw en pas een procedure in gang zetten als er een vermoeden bestaat van een schijnhuwelijk.’ Volgens Meester heb je op die manier meer aan de intuïtie van ambtenaren die al jaren met dit bijltje hebben gehakt, dan aan duimendikke stapels formulieren die toch geen effect sorteren. ‘Na een jaar kun je dan weer steekproefsgewijs gaan kijken: waar is het misgegaan?’
Zachtgekookt eitje
De IND brengt nu al geregeld huisbezoeken en roept koppels op om de echtheid van een huwelijk te testen. De echtgenoten moeten dan afzonderlijk van elkaar vragen over hun prive-leven beantwoorden (‘Eet uw vrouw haar eitje hard of zachtgekookt?’). Meester ziet de toekomst in dit soort checks achteraf: ‘Ik heb niet de wijsheid in pacht om gelijk een nieuw procedure in te richten, maar ik denk wel dat het goed is als er over gesproken wordt met justitie.’
Reacties: 6
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Ik ben helaas zelf ervaringsdeskundige en ik vind het wel erg makkelijk geroepen door buitenstaanders dat die 25% 'wel een verstandshuwelijk zal zijn geweest' mijn eigen ervaring is dat de procedure zo lastig wordt gemaakt dat dat de hoofreden is waardoor het (ons) huwelijk uiteindelijk mis is gelopen, de buitenstaander oordeelt veel te makkelijk en heeft zelf geen enkel idee wat voor druk het legt op de liefde en de relatie !
Zo'n M-46 procedure wordt, zeker als men uit liefde trouwt, door betrokkenen als zeer vernederend beschouwt. Valt liefde dan écht te bewijzen? Volgens dit ''regeltjesland'' dus wél! Omdat het niet (goed) werkt ben ik ook voorstander van het afschaffen van de M46 procedure.
En die controle's van de IND zijn ook belachelijk. Mijn vrouw weet niet hoe ik m'n eigen eitje zelf kook. Het antwoord voor de nieuwsgierigen onder U én de IND: Soms zacht, soms hard.
Of de Wet tegen Schijnhuwelijken helpt ware te bewijzen door onderzoek naar de duur van het aantal bipatride huwelijken. Worden er b.v. 100 huwelijken gesloten en b .v. 75 na drie jaar + 1 dag weer ontbonden (dan kan de buitenlandse partner een zelfstandige verblijfstitel verwerven) dan is er sprake van een schijnhuwelijk, nl. slechts bedoeld voor die zo begeerde verblijfsvergunning.
In het Nederlands huwelijksrecht is nergens een bepaling opgenomen dat het hebben van een affectueuzerelatie een vereiste is voor het aangaan van een huwelijk. (Er zijn denk ik voorbeelden genoeg waarbij mensen voor het behalen van fiscaalvoordeel een huwelijk aangaan zonder werkelijk van elkaar te houden.)
In feite wordt het huwelijksrecht misbruikt voor een bepaling die in het verblijfsrecht geregeld had moeten worden.
Hoezo "schijnhuwelijk"?
Hier is sprake van rechtsongelijkheid. Autochtone stellen hoeven immers niet te bewijzen dat ze van elkaar houden om te mogen trouwen. En wat zeggen statistieken over individuele gevallen: hoeveel (ook autochtone) huwelijken mislukken in het beginstadium; het risico op mislukken is des te groter als het om een relatie vanuit twee heel verschillende culturen gaat.
Is het niet eenvoudiger het recht op een verblijfsvergunning na ontbinding van het huwelijk te schrappen?
" Jullie schrijven: In Utrecht was 25 procent van de stellen die door de procedure heen waren gekomen, na een jaar gescheiden. Zeer waarschijnlijk waren dat verstandshuwelijken, bedoeld om snel ontbonden te worden als een verblijfsvergunning binnen handbereik is."
Een verblijfsvergunning is niet na 1 jaar binnen handbereik maar pas na 3 jaar.
Wat een onzin verhaal weer.