Een risico van het gebruik van sociale media is dat mensen zich opsluiten in een ‘social media bubble’. We omringen ons met gelijkgestemden en gelijkdenkenden en sluiten daarmee confronterende visies uit.
Waakhond afgeblaft
Politici lijken steeds meer zelf te bepalen via welke journalisten en media zij hun boodschap al dan niet de wereld in willen sturen.…
Dat doen we niet alleen zelf, maar dat gebeurt ook op basis van algoritmes zoals Twitter en Facebook die hanteren. Op basis van ons leesgedrag en onze ‘likes’ krijgen we steeds meer van hetzelfde gepresenteerd. En zo ontstaan zogenaamde ‘echo chambers’, bubbels waarin vooral onze eigen meningen resoneren. Visies van opponenten bereiken ons niet meer, laat staan de achterliggende argumenten. Tegenstellingen verscherpen zich en polarisatie ligt op de loer.
Dit effect beperkt zich niet alleen tot social media. Ook in de reguliere journalistiek lijkt het normaler te worden echo chambers te creëren. Iets waar overheden zich in toenemende mate schuldig aan maken, zelfs in landen die zich laten voorstaan op democratische beginselen. Dat Donald Trump het niet bepaald op heeft met onafhankelijke journalistiek kan niemand zijn ontgaan. Maar ook in eigen land komt het voor dat politici hun eigen journalistieke kanalen kiezen om hun boodschap onder de mensen te brengen, en er daarbij niet voor schromen om hun onwelgevallige media buiten de deur te houden.
Onlangs maakte VVD-voorzitter Henry Keizer zich daar schuldig aan, door journalisten van Follow The Money en PowNed te weigeren bij een door hem belegde persconferentie. Hij is niet de enige. PVV-leider Geert Wilders kiest al jaren zijn eigen mediakanalen uit en weigert iedere andere journalist dan de door hem uitverkorenen te woord te staan.
Politici lijken steeds meer zelf te bepalen via welke journalisten en media zij hun boodschap al dan niet de wereld in willen sturen. Verantwoorden maakt plaats voor zenden. Want kritiek, daarvoor is steeds minder ruimte in de bubble. Toch bestaat politiek bij de gratie van conflicterende meningen. Consensus komt voort uit confrontatie.
Om de verschillende visies naar voren te brengen, is onafhankelijke journalistiek nodig. En politici die dat inzien.
Reacties: 4
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
De spijker op de kop. Maar is dit niet altijd zo geweest? Ik bedoel, los van moderne communicatiemedia.
Dit is niet enkel een landelijke ontwikkeling doch ook in de lokale pers zie je deze gedachtengang verschijnen. Het feit dat de lokale media afhankelijk worden van gemeentelijke subsidies impliceert tegelijkertijd dat kritische of conflicterende meningen door de redactie niet meer gepubliceerd worden. Wat in het verleden ook geresulteerd heeft tot opheffing van een lokaal medium. De gemeente was niet meer bereid de gemeentelijke mededelingen in dit medium te publiceren. Hiermee viel de bestaansgrond weg met bovengenoemd resultaat.
Zonder vrije pers geen democratie. Het zou de burger sieren om bereid te zijn wat centjes neer te tellen voor onafhankelijke journalistiek.
Goh verrassend dat het ook op internet uiteindelijk 'soort zoekt soort' is.
Interessant is te kijken waar meningen nog wel bijeen worden gebracht en uitgeruild. Vroeger was dat de polder (niet de de verzuilde kranten!)...
En hou nou eens op met dat gezeur om geld. Breng gewoon weer de feiten er ligt een wereld open voor journalisten-grijp die kans