Nederland moet 'tot in de lengte van jaren' meer opvangplekken voor asielzoekers realiseren dan het land ooit heeft gehad. Dat zei voorzitter Hubert Bruls maandagavond na afloop van het Veiligheidsberaad, het burgemeestersoverleg van de 25 veiligheidsregio's. 'Wij moeten nog vele lange jaren rekening houden met vergrote opvangmogelijkheid; of wij dat leuk vinden of niet. Mensen blijven komen, omdat zij in grote nood zitten. Er zijn zoveel conflicten in de wereld', aldus de burgemeester van Nijmegen.
Nog jarenlang groot aantal opvangplekken nodig
Er moeten structurele oplossingen voor de asielcrisis komen, vinden de burgemeesters. Bruls: 'Wij moeten niet blijven doormodderen.'
Doormodderen
Er moeten structurele oplossingen voor de asielcrisis komen, vinden de burgemeesters. Bruls: 'Wij moeten niet blijven doormodderen.' Dat mensen buiten op een stoel moeten slapen, onderstreept volgens hem 'met vette strepen en dikke punten' dat er meer opvangplekken moeten komen. Dat moet zwaarder tellen dan geluiden uit het land dat mensen geen azc in hun 'achtertuin' willen.
Crisisopvang
Een crisisopvang in bijvoorbeeld schepen, chalets of flexwoningen is eindig. Er moet reguliere opvang komen zoals drie nieuwe aanmeldcentra en grote en minder grote azc’s. 'Die moet je achter de hand houden ook als ze wat leger staan. Deze crisis gaat weer voorbij, maar er komt weer een nieuwe.'
Nieuwe wet
Het Veiligheidsberaad is blij dat het kabinet aan een wet werkt die gemeenten kan dwingen naar rato mensen op te vangen. 'Op basis van vrijwilligheid ga je dit niet rondkrijgen. Met polderen en praten komen we er niet', stelt Bruls. Staatssecretaris Eric van der Burg (asiel) komt over een aantal weken met de wet die asielzoekers moet spreiden over het land. Die treedt niet onmiddellijk in werking omdat hij nog moet worden goedgekeurd, maar het beraad verwacht dat er al direct een werking vanuit gaat en gemeenten die weinig bijdragen alvast maatregelen gaan nemen. 'Als je als gemeente nu niets doet, zul je over een paar maanden wel moeten.' (ANP)
Reacties: 2
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Een structureel aantal noodzakelijke opvangplekken is nooit te bepalen. Het aantal opvangplekken hangt van vele zaken af, waaronder Turkije deals, Libië deals en de activiteiten van de landen aan de Europese Oostgrens. Er is geen echte relatie tussen het aantal vluchtelingen wereldwijd en het aantal noodzakelijke opvangplekken. We moeten af van het denken binnen de kaders van het huidige asielsysteem en even een paar denkstappen terugdoen. Waarom willen wij vluchtelingen helpen, wat hebben we ervoor over en tot slot hoe willen we dat doen. Voortgaan met het huidige “asielrecht” zal het “hoe” niet worden. Jaarlijks een aantal ECHTE vluchtelingen gaan halen, is uit humanitair opzicht beter te verantwoorden dan wat wij nu doen. Het asielsysteem is door en door geperverteerd. Het dient niet waarvoor het moet dienen, het is een schijnwerkelijkheid. Het middel is het doel geworden en het doel raakt steeds verder uit zicht. Het draagt nauwelijks bij aan het verzachten van het mondiale vluchtelingenvraagstuk. Het is erg duur en niet eerlijk tegenover degenen die niet de fysieke en financiële mogelijkheden hebben om te vluchten en de reisagent te betalen. We moeten het asielsysteem niet verder institutionaliseren met vaste opvangplekken en ons afvragen hoe we het beste een bijdrage kunnen leveren. We moeten ons niet, zoals Rutte, verschuilen achter Europese regels. We moeten niet, zoals Wilders, de vluchteling afwijzen “omdat hij niet werkt” of omdat hij de islam aanhangt. We moeten de vluchteling veiligheid bieden. Hoe dat het beste kan, is de vraag die ook de heer Bruls zich mag stellen.
Primair zou uitgangspunt moeten zijn dat vluchtelingen in eigen regio worden opgevangen, zo nodig met financiële steun van buiten de regio. Hierover dienen op mondiaal niveau afspraken te worden gemaakt.
Ook voor arbeidsmigratie binnen de EU zouden qua aantallen afspraken moeten zijn te maken als daarvoor structureel geen verantwoorde opvang kan plaatsvinden.
Verder kan er beter onderscheid worden gemaakt tussen vluchtelingen die door oorlog of hun geaardheid niet meer in hun eigen land kunnen wonen en de overige asielzoekers. Voor deze laatste categorie zouden andere maatstaven kunnen gelden. Bovendien behoren in het kader van een verantwoorde structurele opvang mogelijkheden te worden gecreëerd om maximale aantallen te stellen.