‘Zomer zonder zorgen’, kopte ik begin juli boven een artikel na een rondgang langs enkele burgemeesters van grote steden in den lande over welke risico’s zij deze zomer verwachtten. De eerste ‘coronazomer’. Corona was zo goed als bedwongen, jongeren hadden zich voorbeeldig gedragen en de rellen met hooligans rond de demonstratie op het Malieveld van Viruswaanzin waren uitzonderlijk. Met de verste versoepelingen kon iedereen, iets anders dan anders, maar toch gerust op een welverdiende vakantie. Zo ook het kabinet en de burgemeesters. En kom, laat toeristen ook maar weer hier komen. Of ze dan in quarantaine gaan mogen ze zelf weten.
Zomer met zorgen
Ga als bestuurder uit van het in jouw ogen slechtste scenario in plaats van dat je uitgaat van wensdenken. Dan ben je in ieder geval op het…
Een maand later hangt de vlag er anders bij. Het coronavirus is terug van nooit weggeweest, de langste hittegolf ooit is bezig en mensen houden zich niet meer aan de coronaregels, al vullen ze dat natuurlijk wel netjes in op de vragenlijsten. Het idee voor het artikel kwam destijds op, omdat er oprechte zorg leefde wat er zou gebeuren in een tijd van de drie v’s: versoepeling, vakantie en verveling, met daarbij nog de nodige hitte. Maar ik was te somber, vond een burgemeester. Ja, er was een rel geweest in Helmond en in Eindhoven werd die in de kiem gesmoord (dankzij het scannen van social media). Maar de toen al beginnende illegale feestjes van jongeren op allerlei locaties mochten geen naam hebben. De jongeren gedroegen zich prima. Complimenten waren op zijn plaats.
Maar wat zien we nu? Overal in Nederland moeten illegale feesten worden beëindigd. In Zeeland hebben ze de noodverordening stante pede aangepast: geen geluidsapparatuur meer op openbare plekken. Intussen is er een mondkapjesplicht in drukke gebieden in Amsterdam en Rotterdam en in Den Haag en Utrecht relt de (verveelde?) jeugd erop los. Burgemeesters komen halsoverkop terug van hun vakantieadres. In Breda vragen ze zich af hoe ze die hordes Antwerpenaren, jawel, een risicogebied, kunnen weren. Ook Rutte en co kwamen terug van vakantie en in de Tweede Kamer werd weer ouderwets ruzie gemaakt.
Al die zomerse heisa hoefde natuurlijk niet te gebeuren, maar je kon de klok er wel gelijk op zetten dat het zou gebeuren. De hittegolf hielp vast mee, maar ook die valt te verwachten in de zomer. Kortom, ga als bestuurder uit van het in jouw ogen slechtste scenario in plaats van dat je uitgaat van wensdenken. Dan ben je in ieder geval op het ergste voorbereid. Nog beter is het om proactief iets te bedenken als alternatief voor de verveling, afgelaste festivals, dancefeesten en voetbalwedstrijden zonder publiek. Sta eens open voor ideeën uit die vermaledijde creatieve sector.
Reacties: 1
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Ikzelf, als moeder van twee pubers, had graag gezien dat de overheid had besloten tot het halveren van de zomervakantie voor het voortgezet onderwijs. Er was toch al een achterstand opgelopen: prima moment om die deels in te halen (online, zoals dat al maanden gebeurde). Pak 'm beet 8 weken vakantie en verder niet echt veel kunnen of mogen, leidt tot verveling en overtreding van de nog wèl geldende maatregelen. Het kost mij als ouder moeite om mijn jeugdigen in toom en aan de maatregelen te houden. Wat moeten ze ook in 's hemelsnaam met zo'n lange vakantie (heb me dat altijd al afgevraagd, maar deze zomer is het wel héél radicaal). Het had i.i.g. de groep schoolgaande jongeren gescheeld bij alle problemen deze zomer.