De meeste wethouders zullen zeggen: twaalf jaar in de politiek, nu ga ik een weekje fietsen in Frankrijk
Ja, dat hoorde ik een collega uit Hoorn toevallig zeggen. Leuk alternatief. Maar toen was ik hier al mee bezig. Ik ga een jaar lang helpen de democratie te versterken op provinciaal niveau. Dat loopt parallel aan de vraag of er verkiezingen komen. Het is een adviseursfunctie, dus tot het moment dat ik daar ben, blijft het vaag wat ik precies ga doen.
Ex-wethouder ruilt Den Helder in voor Irak
‘Irak, u bent gewaarschuwd!’ Dat zei burgemeester Schuiling van Den Helder bij het afscheid van wethouder Linda Rose Smit. Het komende…
Ja, dat hoorde ik een collega uit Hoorn toevallig zeggen. Leuk alternatief. Maar toen was ik hier al mee bezig. Ik ga een jaar lang helpen de democratie te versterken op provinciaal niveau. Dat loopt parallel aan de vraag of er verkiezingen komen. Het is een adviseursfunctie, dus tot het moment dat ik daar ben, blijft het vaag wat ik precies ga doen.
Heeft u al een reisschema?
Niet echt. Ik wacht op een telefoontje. ‘t Hangt ook van allerlei aswolken af. Ik ga eerst naar Bagdad om orders te krijgen, en een computer en een helm, en daarna naar de havenstad Basra. Ik kom uit de scheepvaart, dus die link is niet zo vreemd. Men probeert daar het toerisme op gang te krijgen. Dat is niet zo gek als het klinkt: er zijn daar een paar heilige plekken die mensen blijven bezoeken. Maar er zal nog wel wat moeten gebeuren voordat u en ik denken: we gaan een weekje naar Irak in plaats van naar Alanya.
Kunt u daar veilig werken?
Ik denk het wel. De beveiliging is heel goed. Je rijdt in gepantserde auto’s, je hebt bewakers, je kunt niet zomaar een winkel inlopen. Ik heb hier een cursus gevolgd waarin ik me leerde wapenen tegen kidnapsituaties, mortiergranaten, bermbommen en sluipschutters. Ach, je kunt op Times Square in New York ook onder een bom komen. Daar moet je nooit je besluitvorming door laten leiden, want dan winnen de terroristen.
Hoe verwacht u dat men uw beleidsadviezen zal ontvangen?
De Nederlanders hebben daar een goede naam door ons werk met slachtoffers in de oorlog. Maar er zijn natuurlijk grote verschillen. Bij ons leeft het idee dat je in het openbaar bestuur voor de gemeenschap werkt. Je kunt dus niet zorgen dat je familie allemaal baantjes krijgt. Dat is daar anders, weet ik van mijn werk met asielzoekers. Die mensen zeiden vaak: als je raadslid bent, kun je dit wel voor me regelen. In Irak is nog een hoop te winnen. Ik ben een tamelijk realistisch mens. Maar ik geloof wel dat je, als je je enthousiasme en bezieling kunt overbrengen, kunt laten zien: zo kan het ook, dat mensen er dan zelf weer in kunnen gaan geloven. Zoals mijn vader zei: het zijn ook maar gewoon mensen met een velletje over hun neus.
Irak is gewaarschuwd?
Haha, nee, dat zei de burgemeester. Maar ik verwacht niet dat heel Irak zich gaat gedragen als ik binnenkom.
