Maar in deze plaats gingen gemeenteambtenaren daar wel erg ver in. Niet alleen haalden ze fietswrakken weg, ze zorgden er zelfs voor dat goede fietsen in wrakken veranderden, zodat die ook weggehaald konden worden. Bij het beschadigen van de fietsen werd er echter wel rekening mee gehouden dat ze eenvoudig weer op te knappen moesten zijn. Bijvoorbeeld door vakkundig het voorwiel dubbel te vouwen.
Fietswrakken maken
Veel gemeenten halen eens in de zoveel tijd fietswrakken weg bij stations. Die staan daar immers maar nodeloos plek in te nemen. Zo ook in…
De fietsen werden vervolgens afgevoerd naar stichting WijkWerk. De bedoeling was dat die stichting ze op zou knappen en doorverkopen. Maar nog voordat de fietsen daar goed en wel aankwamen, kocht gemeenteambtenaar P.M. ze op voor een prikkie, zette er een nieuw voorwiel in en verkocht de fiets voor een hoge prijs door. Zo ging het een tijdje door totdat de ambtenaar nog hebberiger werd, en op den duur zelfs goede fietsen in de wagen laadde. Tenminste, zo luidt de beschuldiging.
Volgens de advocaat van M. verdwenen in de anderhalf jaar dat hij bij de gemeente werkte wel veel fietsen, maar bewijzen zouden er niet zijn dat M. daarbij was betrokken. De gemeente meent echter wel bewijs te hebben dat op grote schaal is gesjoemeld.
Begin jaren 90 verdwenen ook al vele fietsen op het station van Apeldoorn en werden daarvoor gemeentemedewerkers aangehouden. Het kostte de schrijver van dit stukje zelfs vijf fietsen in 10 maanden tijd.
