‘Papendrechters kiezen eigen burgemeester’

‘Nederland is een democratie, maar we mogen onze burgemeester niet kiezen. Over onze hoofden heen wordt bepaald wie dat wordt. Het vertrouwen in onze democratie heeft niet voor niets een historisch dieptepunt bereikt. Als een gemeenteraad de bevolking betrekt bij zijn keuze, dan grijpt de minister in. Maar niemand verbiedt ons om de inwoners van Papendrecht te betrekken bij de keuze voor een burgervader of burgermoeder.’

‘We beginnen met een oproep aan alle inwoners van Papendrecht of ze belangstelling hebben om mee te doen aan dit initiatief. We willen met de bevolking in gesprek over het soort burgemeester dat ze zouden willen en wie dat zouden kunnen zijn. Wij kunnen die kandidaten vervolgens benaderen. Wil je solliciteren? We zouden ook een verkiezingsdebat kunnen organiseren. Dat moeten we even zien. Er is geen blauwdruk. Het gaat er nu vooral om dat de Papendrechters actief worden betrokken bij de keuze voor hun burgemeester.’

‘Jazeker, dat merk ik dagelijks. Allerlei mensen reageren en vinden het fijn om betrokken te worden bij die burgemeesterskeuze. Dat zijn niet alleen mensen in mijn omgeving. Het zijn mensen op de markt en bij de voetbalclub. Ik woon in Papendrecht, ik loop hier rond, ik doe hier boodschappen. Ik spreek overal mensen die willen meedoen. Ze vinden dat er veel te veel over hun hoofden heen van alles gebeurt en willen graag zelf invloed.’

‘Het initiatief komt juist níet van de gemeenteraad. Het is echt een burgerinitiatief. Het komt niet uit een of twee politieke hoeken; het is breed gedragen. De gemeenteraad moet zelf bepalen wat hij van dit initiatief vindt. Ik merk dat de eerste partijen al reageren, en dat is prima. We besteden er morgenavond op de lokale radio ook aandacht aan. Dat zullen we vaker gaan doen.’

‘Jazeker. In eerste instantie komen namen vanuit de bevolking. Vervolgens overleggen we dit natuurlijk met de mensen die we benaderen. Als zij niet goed vinden dat we hun namen noemen, dan zullen we zeggen dat we hen hebben benaderd en dat ze niet willen meewerken aan onze aanpak. Ik heb niet de vrees dat mensen niet zullen solliciteren omdat ze niet door ons zijn benaderd. Iedereen kan gewoon op de traditionele manier solliciteren. Wij zetten er een plus bovenop. Wij organiseren extra aandacht en betrokkenheid en wellicht extra draagvlak. Wij houden ook goed bij hoe we dat doen, zodat andere gemeenten daar wat aan kunnen hebben.’

‘Ik heb daar, hoe zeg je dat, geen aandrang toe of mening over. Ik ben een maand geleden gestopt in Heerhugowaard en bezin mij op mijn volgende stappen. Ondertussen zet ik mij graag in voor de gemeenschap in Papendrecht. Ik wil dit burgerinitiatief begeleiden omdat de keuze voor een burgemeester een transparant bottom-up proces behoort te zijn. Het zou kunnen dat de bevolking straks zegt: “Bert, je moet zelf ook instappen.” Als dat gebeurt dan zal ik erover nadenken, maar het is niet de bedoeling van dit initiatief.’