De Nationale ombudsman Alex Brenninkmeijer gaat een bezwaarwijzer verspreiden onder burgers en overheden. Hierin staat uitgelegd hoe er verstandig omgegaan kan worden met de mogelijkheden rond het indienen van een bezwaar. Brenninkmeijer hoopt dat het aantal procedures zodoende zal verminderen. 'De helft is niet nodig.'
Ombudsman: helft ingediende bezwaren niet nodig
De Nationale ombudsman Alex Brenninkmeijer gaat een bezwaarwijzer verspreiden onder burgers en overheden.
Lastig proces
De ombudsman zegt blij te zijn met de bezwarenwijzer. ‘Het indienen van een bezwaar, na een besluit van de overheid, is een lastig proces. De wijzer moet meer duidelijkheid scheppen hieromtrent en draagt hopelijk bij aan een prettiger contact tussen overheid en burger’.
Automatisme
Burgers hebben het recht om bezwaar te maken na een overheidsbesluit. Jaarlijks krijgt de overheid te maken met zo’n 2,6 miljoen bezwaarprocedures per jaar. Dat moet minder, vindt Brenninkmeijer. ‘Het werkt twee kanten op. Voor burgers moet het geen automatisme zijn om een bezwaar aan te tekenen, terwijl ook de overheid zich bewust moet worden wat haar besluiten kunnen betekenen voor de mensen’.
Beschikkingenwijzer
Om ervoor te zorgen dat er in de toekomst zo min mogelijk besluiten van de overheid leiden tot een juridisch proces, heeft de ombudsman de bezwaarwijzer opgesteld. Burgers krijgen bij elke schriftelijke mededeling van de overheid een bezwaarwijzer op A5-formaat meegestuurd: de zogenaamde bezwaarkaart . Deze is ingedeeld in drie delen. Zo staat er op vermeld wat burgers kunnen doen om een bezwaar te voorkomen, hoe zij het beste kunnen handelen als er toch een bezwaarschrift is ingediend, en waar zij op moeten letten wanneer de procedure eenmaal aan de gang is. Voor de overheid ontwikkelt de ombudsman nog een beschikkingenwijzer, die ze kan gebruiken bij het op schrift stellen van besluiten, om deze duidelijk leesbaar te maken voor de burger.
Informele manier
‘Burgers kunnen straks met de kaart zelf beslissen of het indienen van een bezwaar inderdaad verstandig is’, stelt Brenninkmeijer. ‘Het blijkt dat vijftig procent van de ingediende bezwaren niet nodig zijn en dat geschillen op een informele manier opgelost kunnen worden. Met een helder besluit en een goede communicatie tussen burger en overheid kan er heel wat bereikt worden’.
Bekijk hier de bezwaarkaart.
Reacties: 6
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
In alle gevallen zijn bezwaarzaken individuele zaken en niet onder 1 noemer te plaatsen.
Voordat je in een informeel overleg kunt treden met de overheid ben je een paar weken verder of wordt je van het kastje naar de muur gestuurd.
Misschien incidenteel lukt het wel maar dat is niet om over naar huis te schrijven.
Doe dan ook meteen de wet Dwangsom erbij als men wel bezwaar gaat maken of als de wijzer dit aangeeft.
Overheden zijn in staat veel bezwaren te voorkomen door op een open en eerlijke manier met burgers te communiceren, hun inbreng serieus te nemen voorafgaand aan besluitvorming en de besluitvorming transparant te motiveren.
Transparant wil zeggen dat overheden zich niet zouden verschuilen achter motieven die er alleen om juridische redenen worden bijgefantaseerd, terwijl de echte motieven verborgen worden gehouden. Burgers "ruiken" dat en voelen zich terecht genept.
Een bezwarenwijzer kan een prima hulpmiddel zijn, maar wat echt nodig is, is een overheid die integer functioneert.
Integer wil zeggen dat overheden zich niet alleen formeel aan wettelijke regels houden, maar ook handelen naar de (best mogelijke) geest van wet- en regelgeving. Ook als dat spanning oproept met deelbelangen die bepaalde overheidsfunctionarissen informeel graag willen behartigen.
Overheidsfunctionarissen zouden moeten leren zich niet alleen formeel, maar ook feitelijk in dienst te stellen van het algemeen belang, zoals dat tot uitdrukking komt in wet- en regelgeving.
Als veel overheidsfunctionarissen dat doen, zou dat hun overtuigingskracht in de communicatie met burgers aanmerkelijk versterken en veel bezwaarschriften voorkomen.
Op de bezwaarkaart staat onder andere de volgende teksten:
"Begin niet onnodig een bezwaarprocedure. Deze kost tijd en geld en uit de praktijk blijkt dat burgers vaak slechte ervaringen hebben met bezwaarprocedures."
Maar hoe komt het dat burgers vaak zulke slechte ervaringen hebben met bezwaarprocedures? Een belangrijke reden is dat de meeste bezwarencommissies een houding aannemen alsof ze bestuursrechters zijn, en vanuit die houding weigeren de doelmatigheid van overheidsbesluiten serieus te toetsen. Ze toetsen alleen "marginaal" of besluiten "aantoonbaar onrechtmatig" zijn.
Vervolgens weigeren bestuursrechters te toetsen of de doelmatigheid van de besluiten in de bezwaarfase überhaupt serieus is getoetst. Resultaat: tegen ondoelmatige overheidsbesluiten kunnen burgers zich in de praktijk niet verweren - althans niet met een beroep op inhoudelijke gronden. Ziedaar één van hun "slechte ervaringen" met (een verkeerd gebruik door de overheid van) de bezwaarprocedure.
"De ervaring leert dat de bezwaarprocedure vaak niet aansluit bij hetgeen u als burger met het bezwaar wilt bereiken."
Dat klopt, als het gaat om de manier waarop de bezwaarprocedure in de praktijk vaak wordt misbruikt door de overheid om bezwaren van burgers af te serveren, in plaats van erover in dialoog te gaan.
Maar dat is een verkeerde reden om af te zien van het maken van bezwaar. Immers, wie geen bezwaar maakt, verliest ook zijn toegang tot de rechter. En als een overheid niet bereid is serieus in dialoog te gaan met iemand die zijn rechtsmiddelen nog heeft, zou diezelfde overheid dan wel serieus in dialoog gaan met iemand die zijn rechtsmiddelen al heeft opgegeven?
De bezwaarkaart moet geen oproep aan burgers zijn om zich zwak en naïef op te stellen, omdat een zelfverzekerde houding van burgers door de overheid wordt opgevat als "niet constructief". We verwachten van de overheid toch ook niet dat zij bezwaarmakers klakkeloos hun zin geeft?
Het lijkt of er bij bezwarencommissies een sterke neiging bestaat om met twee maten te meten als het om redelijkheid gaat, waarbij de redelijkheid van de overheid minder kritisch getoetst wordt dan die van burgers.
Nu ik kan het Michiel Jonker totaal niet eens zijn waar hij schrijft dat bezwaar maken geen zin heeft omdat de bezwarencommissies soms met 2 maten meten.
Bezwaar maken heeft wel degelijk zin en als je het door een officieel erkend bureau laat doen of door een advocaat (op onvermogen) kun je ook de proceskosten nog terugverdienen.
Dan haal je de kosten er nog uit die je betaald hebt. en bij een gegrond verklaring houdt je dan ook wat je had.
Je moet altijd eerst voorlopig bezwaar indienen en daarnaa aanvullend bezwaar.
Vragen om een hoorzitting, mondelinge toelichting gewenst.
voor 2 punten ontvang je € 437,= per punt.
Kassa dus als het gegrond verklaart wordt.
Gemeente Berkelland
Persbericht 18 mei 2011
Gemeente neemt deel in platform met bedrijfsleven
Het college heeft besloten deel te nemen in een platform met het bedrijfsleven om samen activiteiten op te pakken ter bevordering van de plaatselijke economie. Het plan voor dit platform is in nauw overleg met de Industriële Kring Twente (IKT), afdeling Berkelland en de Industriële Kring Berkelland (IKB) tot stand gekomen.
Partner in plaats van superregelaar
Wethouder Han Boer van economische zaken: "Tot nu toe was het contact van de gemeente met het bedrijfsleven te veel eenrichtingsverkeer. In ons coalitieakkoord 'Samen Anders'
@Ria Huisman
Ik vrees dat u mij verkeerd begrepen heeft of dat ik niet duidelijk genoeg was. Ik pleitte er juist voor dat burgers - indien nodig - wel bezwaar indienen. En ook dat ze niet te gauw gaan denken dat hun bezwaar "onnodig" is.
Aan de andere kant is het erg jammer dat de overheid met bezwaren vaak zo slecht omgaat dat de bezwaarmaker zijn doel inderdaad niet bereikt, ook niet als het doel heel redelijk is.
Vaak is een bezwaar niet zinloos (want het doel is goed) maar tegelijk wel zinloos (want het wordt door de overheid van tafel geveegd en heeft daardoor geen effect).
Ik ben het volkomen met u eens dat dit laatste géén reden moet zijn om dan maar af te zien van bezwaarmaken en het moede hoofd bij voorbaat in de schoot te leggen. Het is juist een reden om als burger (eventueel met hulp van professionals) je bezwaar uitstekend geformuleerd naar voren te brengen.
P.S. Waarschijnlijk bedoelt u met "voorlopig bezwaar" een pro forma bezwaar, waarin je aangeeft dat de motivering later (na het verstrijken van de bezwaartermijn van zes weken) nog zal volgen. Echter, als je je bezwaar meteen al goed kunt motiveren, dan is een apart pro forma bezwaar niet nodig. Dan kun je gewoon binnen de zes-weken-termijn je volledige bezwaarschrift insturen. Laten we het vooral niet moeilijker maken dan het is!