Dag van de Scheiding
De Vereniging van Familierecht Advocaten Scheidingsmediators (vFAS), die het onderzoek liet uitvoeren, heeft dat dinsdag laten weten. De vereniging heeft woensdag 15 september uitgeroepen tot Dag van de Scheiding, om aandacht te vragen voor de afwikkeling van de breuk die grote gevolgen heeft. De meeste Nederlanders hebben van nabij een scheiding meegemaakt, in de familie, bij vrienden, kennissen of buren en weten wat het betekent.
Kinderen
Een op de drie huwelijken haalt de eindstreep niet. De scheiding heeft naast emotionele, ook grote financiële gevolgen. Zijn er kinderen dan moet er voor hen veel geregeld worden. Sommige paren gaan in vrede uit elkaar, maar het kan ook uitlopen op een zeer onaangenaam gevecht. Terwijl er veel overleg nodig is.
Taboe
De vFAS heeft de Dag van de Scheiding georganiseerd om echtscheiding uit de taboesfeer te halen en het proces te verbeteren. Deskundige begeleiding kan veel problemen voorkomen en eraan bijdragen dat mensen zorgvuldig met elkaar omgaan. Een goed voorbeeld van overheidsbeleid noemt zij het ouderschapsplan dat sinds 1 maart vorig jaar verplicht is bij een scheiding waarbij kinderen zijn betrokken.
Eerste scheiding
Alle aangesloten familierechtadvocaten doen woensdag de deuren van hun kantoor open zodat iedereen er voor informatie terecht kan. Bellen, e-mailen en twitteren kan ook. De vereniging koos voor 15 september omdat op die dag in 1796 de allereerste scheiding in Nederland werd uitgesproken.
Aanpassen
E-Quality, het kenniscentrum voor emancipatie, gezin en diversiteit, grijpt de Dag van de Scheiding aan om de politiek te wijzen op de tekortkomingen van het overheidsbeleid. Dat moet worden aangepast aan nieuwe vormen van ouderschap.
Struikelblok
Co-ouders lopen vaak vast in de administratieve fuik van de overheid. Vooral de Gemeentelijke Basis Administratie (GBA) vormt een groot struikelblok, blijkt uit onderzoek door het kenniscentrum.
Aandacht overheid nodig voor gevolgen scheiding
De overheid moet meer aandacht geven aan de maatschappelijke gevolgen van echtscheiding voor de ex-partners en hun kinderen. Dat blijkt uit…
E-Quality, het kenniscentrum voor emancipatie, gezin en diversiteit, grijpt de Dag van de Scheiding aan om de politiek te wijzen op de tekortkomingen van het overheidsbeleid. Dat moet worden aangepast aan nieuwe vormen van ouderschap.
Struikelblok
Co-ouders lopen vaak vast in de administratieve fuik van de overheid. Vooral de Gemeentelijke Basis Administratie (GBA) vormt een groot struikelblok, blijkt uit onderzoek door het kenniscentrum.
Struikelblok
Co-ouders lopen vaak vast in de administratieve fuik van de overheid. Vooral de Gemeentelijke Basis Administratie (GBA) vormt een groot struikelblok, blijkt uit onderzoek door het kenniscentrum.
Co-ouders lopen vaak vast in de administratieve fuik van de overheid. Vooral de Gemeentelijke Basis Administratie (GBA) vormt een groot struikelblok, blijkt uit onderzoek door het kenniscentrum.
Reacties: 9
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Hou nou even op. De politiek heeft wel iets beters te doen. Scheiden is een privézaak, lastig voor de kinderen, maar een algemeen geaccepteerd verschijnsel en zeker geen maatschappelijk probleem. Dus geen taak voor de overheid.
Kortzichtig figuur, heb je zelf wel ooit een scheiding met kleine kinderen meegemaakt? De 'impact' in het gezin is in de meeste gevallen onnoemelijk groot en dan heb ik het nog niet eens over de financiële situatie! Het is juist goed dat er nu eens veel aandacht aan wordt besteed. En bij het hoge scheidingspercentage mag je het zeker wel een maatschappelijk probleem noemen!
Helemaal eens met Robert. Scheiden is een privézaak. Dat scheidingen vaak negatieve gevolgen hebben, zeker voor alleenstaande vrouwen, is wel aanleiding om scheidingen aan strengere voorwaarden te binden - zoals een acceptabele betalingsregeling voor degene die zonder inkomen achterblijft - vóórdat de scheiding kan worden uitgesproken. Want die gevolgen geven wel maatschappelijke problemen. Zeker in de huursector, de bijstand en dergelijke. Uit ervaring weet ik dat scheiden voor kinderen altijd een ramp is. Het zoveel mogelijk tegengaan van negatieve gevolgen is een verantwoordelijkheid van beide ouders en niet van de overheid.
Hoe wanhopig zijn we? De overheid moet drastisch inkrimpen en bezuinigen, burgers moeten meer eigen verntwoordelijkheid nemen en dan is er weer een malloot die een nieuw probleem ontdekt dat maatschappelijke consequenties heeft en dus door de overheid opgepakt moet worden....
De overheid dient de 'noden' in de samenleving te onderkennen en doormiddel van regelgeving of wat dies meer zij, daar sturing aan te geven als de problemen uit de hand dreigen te lopen. Dat er inmiddels via overheidswege een 'ouderschapsplan' verplicht is gesteld, bewijst al dat scheiden wel degelijk aandacht van de overheid verdient en geenszins alleen maar een privé zaak is. Bovendien beschikken niet alle ouders over het 'inzicht, de kennis en de mogelijkheden' om de scheiding op een zo min mogelijk 'schadelijke' wijze te laten verlopen. Dat er dan een 'beroep' op bepaalde instanties of hulpverleners gedaan kan worden, is alleen maar toe te juichen. Door scheiden alleen maar als een privé zaak te beschouwen, blijf je als samenleving de andere 'kant' op kijken en veeg je wel degelijk een maatschappelijk probleem onder het 'tapijt'.
als dit verhaal doorgaat heb je weer meer ambtenaren nodige die willen we juist kwijt. Laten we eens ophouden met dit enorme staatsingrijpen
Onderzoek heeft inmiddels anagetoond dat scheiden inderdaad doet lijden.
Kinderen van gescheiden ouders hebben gemiddeld meer leerachterstanden en gedragsproblemen, er blijven schulden achter ivm de woning, opeens moeten er twee goedekope woningen komen. De maatschappij draagt voor een aanzienlijk deel hiervan de kosten. Als je kiest voor verantwoordelijkheid van de individu, moet je dat consequent doen. Bijscholen van kinderen moet dus betaalt worden, psychologische hulp niet meer vergoed, geen kwijtschelding van schulden meer etc.
Als je toch van mening bent dat de individu niet hoeft op te draaien voor deze bijkomende kosten en dit dus een maatschappelijk risico is, dan betekent dit dat de overheid er dus ook invloed op mag uitoefenen. Zo simpel is het.
Momenteel is overigens het laatste het geval...
Helaas heeft de Overheid zelf het gevoel verloren, dus ik acht de kans op succes heel gering. Men is namelijk bezig overal en nergens geld te schrapen, men noemt het WEER bezuinigen. Daardoor ontstaan meer problemen dan men oplost, en zal u volgend jaar weer meer moeten bezuinigen...omdat de problemen dus groter zijn geworden. Een vicieuze cirkel van de ondergang. Men blijft er blind en doof voor. Vandaar de toenemende ellende!
Hier heb je je gevolgen geachte overheid. Omdat jullie het geknoei in familierecht hebben toegelaten en niks aan hebben gedaan. U verdomt het om toe te geven dat psychiatrie volloopt met beschadigde vervreemde kinderen. Door valse verklaringen in procedures gedaan door moeders met en zonder borderlinestoornis van heb ik jouw daar. Dat soort is crimineel te noemen en gewoonweg kindermishandelaar, manipulatie van kinderen is kindermishandeling. Derhalve dient van te voren al door rechters bekeken te worden wat ze voor zich hebben. Dat soort pleegt letterlijk misdrijf verduistering van staat in duizenden zaken en nog doet de geachte overheid niks aan dat misdrijf, nee laat het toe als melkkoe voor instanties die er lekker aan verdienen.
Vies heet dat en achterlijk.
Zo ga je niet met kinderen om als overheid.
Hoog tijd dat die misdadigers moeders worden aangepakt, juridisch hoe dan ook.
Meldplicht voor ggz invoeren ook al wilde Rouvoet dat niet. Word eens wakker en ga in kopprojekten kijken o.a. Kinderontvoeringen door moeders onder de plu van verzwijgers dat is aan de orde momenteel bij duizenden.