Modern leren = informeel leren

Nog immer op zoek naar dé werkzame ingrediënten van leren en ontwikkelen, begeef ik me dit keer in de hip en happening wereld van de datasciences. In hartje Amsterdam, stukje voorbij eetcafé De Zotte in een pand dat duidelijk nooit bedoeld is geweest voor kantoordoeleinden, heeft Xomnia ‘your big data partner’ haar thuishonk gecreëerd. Ik kom er, tegelijk met de weekbestelling van Albert H aan en ben wát blij dat ik die shopping niet naar boven hoef te tillen. Een flink steile trap moet namelijk eerst worden beklommen om in het hart van de Xomnia huisvesting te geraken. Daar aangeland tref je een mix van huiselijke gezelligheid en ‘gewoon hard werken’ ruimtes waarbij glas en daklichten helpen om het pandje licht en luchtig te houden. This is dus where the magic happens…

Nou nee. Dat wil zeggen; niet op ‘gewone’ weekdagen. Dan is vrijwel iedereen buitenshuis bij opdrachtgevers aan het werk en gebeurt the magic dus daar. Maar op de vrijdagen – ja! dan barst het Raamstraat-pand zo’n beetje uit haar voegen. Op vrijdagen is vrijwel iedereen ‘thuis’ om zich te laven aan het Xomnia-familiegevoel en elkaar bij te praten over wat er zich allemaal bij de opdrachtgevers afspeelt. De ‘balansdag’ wordt dit ook wel genoemd. Omdat het zo versterkend werkt op álle fronten. Voor ieders persoonlijke band met de organisatie, voor de kennisdeling met elkaar. En het werkt ook nog eens als drukventiel voor medewerkers die eventjes in lastig vaarwater zitten met hun opdrachten. Hier thuis tref je je familie, kun je je uiten en krijg je je feedback. Dit laatste soms knalhard maar altijd gericht op verbetering.

Want feedback is ‘key’ in deze wereld van slimme analytici die er vooral op uit zijn om alleen nog maar slimmer te worden. En deze intrinsieke behoefte van medewerkers wordt dus maximaal gefaciliteerd. Anne, de talentenmanager met wie ik spreek, vertelt dat haar organisatie zich kwetsbaar durft op te stellen. ‘De medewerkers weten het beter’ is hier het adagium. In haar werk is ze dus vooral bezig om vragen te stellen aan haar collega’s. En om wat zij zeggen nodig te hebben, binnen afzienbare tijd voor ze te organiseren. Zoals het ‘data science markt’-idee dat een tijdje geleden oppopte om de interne kennisdeling te verstevigen. Als zoiets wordt geopperd dan krijgt het al snel concrete vorm. ‘Xomniasten’ die hun opgedane kennis live met veel collega’s willen delen en bediscussiëren, die kunnen zich op een aantal van de inhouse-vrijdagen aanmelden voor deze markt. Via een doordraaisysteem dat in het pand wordt uitgezet, kan iedereen langs de kramen (lees: presentaties) waar de interesse naar uitgaat.

Leuk natuurlijk al dat live gebeuren op kantoor, maar is dat niet een beetje oldskool allemaal? Hoe zit het hier eigenlijk met alle nieuwerwetse digitale ‘just in time’ leermogelijkheden waar juist deze populatie helemaal van zou moeten zijn? Met het antwoord op deze vraag raken we in één keer de kern van het moderne leren. Daarin wordt digitalisering vooral en alleen gezien als een manier om zaken gemakkelijker te maken. Het is echter niet waar het leren zélf om draait. Het échte leren doe je van en met elkaar, door het krijgen van feedback, door samen met een collega aan je opdracht te sleutelen of door een keer met een externe superexpert te sparren aan wie je je kunt spiegelen. Live op kantoor? Via een zelfgeorganiseerd webinar? Of ‘just in time’ via skype? Dat gaat slechts over de manier waarop. Niks bijzonders aan, juist voor hen die er al helemaal van zijn!

Melissa Schouman (programmamanager leren & ontwikkelen bij de Amsterdamse School)