Wachttijden jeugdhulp zijn onvermijdelijk

Wachttijden in de jeugdhulp zijn onvermijdelijk. Ook in het nieuwe gedecentraliseerde jeugdstelsel. Dat concludeert het Nederlands Jeugdinstituut (NJI) in het onderzoek ‘Wacht maar’, naar wachttijden en wachtlijsten in de jeugdhulp. 

Decentralisatie
De nadruk die de Jeugdwet legt op passende en integrale hulp in combinatie met een fluctuerende hulpvraag leidt ertoe dat er onvermijdelijk een zekere wachttijd is, zo is te lezen in het onderzoeksrapport dat donderdag 8 juni wordt besproken in de Tweede Kamer. Het ministerie van VWS heeft het NJI gevraagd onder een aantal gemeenten uit te zoeken waarom er wachttijden en wachtlijsten in de jeugdhulp zijn. De minister wilde weten welke cijfers er zijn en in hoeverre de decentralisatie van de jeugdhulp naar gemeenten een rol hebben gespeeld in het ontstaan van de wachtlijsten. 

Geen betrouwbare cijfers
Landelijk blijkt het niet mogelijk informatie over wachttijden en wachtlijsten te generen, zo blijkt uit het onderzoek. Ook op gemeentelijk en regionaal niveau zijn die gegevens vaak niet beschikbaar. Cijfers over wachttijden binnen een bepaalde organisatie zijn er vaak wel, maar die zijn niet zonder meer bij elkaar op te tellen of te vergelijken. Reden daarvoor is dat het om verschillende soorten hulp gaat, die niet zonder meer onder een noemer te brengen zijn.

IJkpunt
Een belangrijke reden voor wachtlijsten en wachttijden is de fluctuerende hulpvraag. De Jeugdwet vereist dat hulp meer op de persoon is afgestemd en passend en integraal is. Daardoor is het aanbod voor iedere hulpvrager anders. Met als gevolg dat de aansluiting tussen vraag en aanbod vaak moeizaam verloopt. Extra geld is volgens het NJI niet de oplossing. Die moet eerder worden gezocht in het stellen van duidelijke doelen, het monitoren op resultaat en het begrenzen van budget voor bepaalde doelen. Ook zou er een gemeenschappelijke norm gesteld moeten worden als ijkpunt voor maximaal aanvaardbare wachttijden.