Een nieuwe wet moet het voor kansrijke asielzoekers makkelijker maken om in Nederland te werken. De vier grootste gemeenten zijn enthousiast, maar hebben ook zorgen. Zij vrezen dat het onderscheid tussen ‘kansarm’ en ‘kansrijk’ zal leiden tot veel onduidelijkheid en vertraging, waardoor werkgevers mogelijk nog terughoudender worden om asielzoekers in dienst te nemen. Migratie-experts vinden de terminologie verwarrend en voorspellen juridische procedures.
Zorgen over term ‘kansrijke asielaanvragen’
Het begrip vraagt volgens deskundigen om uitleg.
Stilzitten
De Wet verbetering toegang arbeidsmarkt nieuwkomers moet het voor kansrijke asielzoekers makkelijker maken om in Nederland te werken, en voor werkgevers om hen aan te nemen. Zo wordt wettelijk vastgelegd dat asielzoekers niet meer beperkt worden in de tijd dat ze mogen werken. Voorheen mochten zij slechts 24 weken per jaar werken, maar die beperking is volgens de Raad van State in strijd met het Europees recht. De hoogste algemene bestuursrechter zette een jaar geleden een streep door die eis. Daarnaast wordt de wachtperiode voor kansrijke asielzoekers verkort van zes maanden naar één maand na hun aanvraag. Zo hoeven ze niet stil te zitten in afwachting op hun verzoek.
Uitkering
Het initiatiefwetsvoorstel van Tweede Kamerlid Anne-Marijke Podt (D66) wordt met veel belangstelling en enthousiasme ontvangen door de vier grootste gemeenten (G4). ‘Als mensen moeten wachten met werken zorgt dat voor inactiviteit die later moeilijk te doorbreken is. Bereid mensen niet voor op een uitkering, maar op de arbeidsmarkt’, schrijven Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht in hun reactie op het voorstel.
Terughoudend
Maar er zijn ook zorgen. Dat zit ‘m in het categoriseren van asielzoekers in ‘kansarm’ en ‘kansrijk’. De vier grote steden vrezen dat het onderscheid zal leiden tot veel onduidelijkheid en vertraging, waardoor werkgevers mogelijk nog terughoudender worden om asielzoekers in dienst te nemen. Als er toch onderscheid wordt gemaakt tussen kansrijke en kansarme asielaanvragen, dan vindt de G4 het een risico als dit alleen op basis van de nationaliteit en het inwilligingspercentage van het land gebeurt. De gemeenten roepen op om te kijken of er – naast nationaliteit – nog andere factoren kunnen worden meegenomen in het bepalen van ‘kansrijk’ of ‘kansarm’.
Duiding
De grote steden krijgen hierin bijval van wetenschappers van het Centrum voor Migratierecht, onderdeel van de Radboud Universiteit in Nijmegen. De term ‘kansrijke asielaanvragen’, die in de wet wordt geïntroduceerd, vraagt volgens hen om uitleg. ‘Het begrip ‘kansrijke asielaanvraag’ als zodanig bestaat niet in de EU-regelgeving en is een nationaalrechtelijke kwalificatie’, stellen de deskundigen. Lidstaten mogen asielaanvragen die waarschijnlijk gegrond zijn (dus kansrijk) voorrang geven, maar in de EU-regels wordt deze categorie niet genoemd als het gaat om toegang tot de arbeidsmarkt.
Hard hoofd
In juni schreef toenmalig minister van Sociale Zaken Karien van Gennip (CDA) dat het waarschijnlijk ‘juridisch haalbaar’ is om te differentiëren tussen kansarm en kansrijk binnen de kaders van de herziene Opvangrichtlijn. De drie wetenschappers hebben er een hard hoofd in. ‘In onze ogen roept deze terminologie verwarring op, wat zal leiden tot juridische procedures’, aldus de experts.
Reacties: 2
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Hebben we het hier over asielzoekers of arbeidsmigranten? Het wordt tijd dat hier eens onderscheid in wordt gemaakt.
Il-legaal aanwezige arbeidsmigranten van buiten de EU behoren het land direct te verlaten.
Datzelfde geldt voor de legaal toegelaten arbeidsmigranten van buiten de EU, die geen werk (meer) hebben. Ter voorkoming van steeds meer dakloze en werkloze EU-migranten zouden over hun terugkeer stringente(re) afspraken moeten gelden.
Zgn. economische vluchtelingen uit veilige landen kunnen snel(ler) dan nu worden uitgewezen. Die moeten natuurlijk geen werkvergunning krijgen om aan het arbeidsproces deel te nemen.
De overige EU-burgers, niet EU-burgers met een werkvergunning en de reguliere vluchtelingen zouden via het verlenen van een werkvergunning, burgerservicenummer en inschrijving in het register van de burgerlijke stand van de desbetreffende Gemeente aan het arbeidsproces moeten kunnen deelnemen. Het lijkt/is wellicht allemaal wat bureaucratisch maar om dit goed te regelen is een waterdicht registratiesysteem noodzakelijk.