Ruim 245 Rotterdamse uitkeringsgerechtigden hebben na een bezoek aan tuinders in het Westland gezegd een baan te ambiëren bij een van de bezochte bedrijven. Nog deze week vinden de eerste sollicitatiegesprekken bij werkgevers plaats. In eerste instantie is er plaats voor 150 werkzoekenden. Dat maakte de gemeente woensdag bekend.
Aantal Rotterdammers wil werken in glastuinbouw
In totaal hadden 325 werkzoekenden uit Rotterdam zich aangemeld voor de rondleiding langs tuinders. 245 daarvan hebben gezegd wel een baan…
Rondleiding
In totaal hadden 325 werkzoekenden uit Rotterdam zich aangemeld voor de rondleiding langs tuinders. De mensen die niet kwamen opdagen of anderszins afhaakten, moeten op gesprek komen. Zij lopen de kans op hun uitkering te worden gekort.
Glastuinbouw
De Rotterdammers deden mee aan een regionaal project om mensen uit de bijstand en aan het werk te krijgen in de Westlandse glastuinbouwsector, samen met enkele honderden uitkeringsgerechtigden uit de gemeenten Den Haag, Delft en Westland. Zij gingen maandag met bussen langs 32 deelnemende bedrijven. De resultaten uit de andere gemeenten waren woensdag nog niet bekend.
Tuinders
Volgens de gemeente Rotterdam hebben ook tuinders buiten het Westland inmiddels interesse getoond in het project.
Reacties: 4
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
De vraag is nu hoeveel tonnen aan Euro's dit project heeft gekost en hoeveel duurzame banen daar tegenover staan. Enkel vermelden dat het om 150 plaatsen gaat zegt namelijk niets over de duur. En ook niet of er sprake is dat de bedrijven hier uit vrijwillig humanitair oogpunt aan meewerken. Want laten we eerlijk wezen een MOE –lander werkt voor de helft van het geld, heeft meestal geen CAO rechten en heeft daardoor een hogere productiviteit. En een Nederlander zal als hij als MOE-lander slaaf wordt uitgebuit zich snel ziek melden. Ik ben benieuwd hoeveel plaatsen over 6, 12 en 18 maanden nog gevuld zijn vanuit de 150 kandidaten. Gegeven de omstandigheden vermoed ik dat dit aan het einde van de rit minder dan 5 zullen zijn.
Dit had veel eerder moeten gebeuren. En waar Bas over klaagt zijn die reïntegratiecursussen die niets opleveren. Wat is er nu makkelijker dan afspraken maken met werkgevers en het doorverwijzen van werkzoekenden bij het uwv en de sociale dienst. Veel mensen willen gewoon een baan en missen de vaardigheden om zich te presenteren maar kunnen wel werken en daar veranderen die reïntegratiecursussen niets aan,,,
Mijn vrouw kwam in de jaren 70 van school af en ging op vrijdagmiddag naar het arbeidsburo, en de maandag daarop had ze via het arbeidsburo een baan. En die reïntegratiecursussen? Die bestonden niet. Haal deze schijf eruit en verwijs mensen naar werkgevers... Heb je veel meer aan.
En hoeveel politici die wachtgeld genieten (dit is ook een uitkering, maar dan een riante) zitten hierbij? Al is het salaris in de kassen lager dan hun wachtgeld, dan kan dat salaris daar mooi op in mindering worden gebracht! Ook wachtgeld is belastinggeld...
@Joschke, het gaat mij om de verhouding ingezet gemeenschappelijk kapitaal tegenover gerealiseerde duurzame banen. Het ingezette geld is enkel om een groepje van 150 mensen aan tijdelijk werk te helpen. Soms zelfs nog met behoud van drie maanden WW uitkering en/of in combinatie met een duizenden Euro’s premie bij aanname(jaarcontract)van langdurig werklozen.
En zo kost een werknemer gedurende een jaar slechts de helft van wat hij de werkgever normaal kost. Een MOE-lander kost in diezelfde periode dan nog tussen de 10% en 30% goedkoper en zet daar dan ook nog een hogere productiviteit tegenover (bijv. door het ontbreken van CAO pauzes). Daar de tuinders ondernemers zijn die werken met een winstoogmerk in een markt die zwaar onder druk staat is het logisch dat ze hun eigen belangen voorop stellen. Dus ik geloof niet dat hier sprake is van de creatie van duurzame banen. En hoogopgeleiden blijven over het algemeen echt niet in een slecht betaalde, fysiek zware baan rond hangen. Het kost de gemeenschap een hoop geld om extra winst te genereren middels besparingen op loon voor enkele individuele tuinders. Helaas is dit een vuile pleister op de wonde. Later wordt pas de infectie geïdentificeerd. En het uiteindelijke slachtoffer is de werknemer.