Gemeenten aan slag met dak- en thuisloze jongeren

Tien pilotgemeenten gaan ervoor zorgen dat elke (potentiële) dak- of thuisloze jongere één aanspreekpunt krijgt. Deze ‘regisseur’ moet op alle levensgebieden ondersteuning op maat geven. Dit moet voor eind 2021 zijn geregeld. Jongeren moeten nu voor verschillende vormen van ondersteuning naar een ander loket.

Nieuwe instroom voorkomen

Het aanstellen van een regisseur is onderdeel van het Actieprogramma Dak- en Thuisloze Jongeren 2019-2021 dat donderdagavond is gelanceerd door staatssecretaris Paul Blokhuis (VWS). Het actieprogramma moer ertoe leiden dat alle ruim 10.000 dak- en thuisloze jongeren (tussen de 18 en 27 jaar) de komende jaren geholpen worden naar een zo zelfstandig mogelijk bestaan met een eigen thuis. Ook moet nieuwe instroom van dak- en thuisloze jongeren worden voorkomen.

Tussen wal en schip

Volgens Blokhuis kan het niet zo zijn dat in een welvarend land als Nederland meer dan 10.000 jongeren tussen wal en schip kunnen vallen. ‘We moeten op tijd signaleren, de behoefte van individuele jongeren centraal stellen en goed samenwerken met alle betrokken instanties en op alle niveaus. Als dit in een paar gemeenten kan, kan het ook in de rest van het land. Zo zorgen we er gezamenlijk voor dat binnen een paar jaar alle dak- en thuisloze jongeren zijn geholpen’, aldus de staatssecretaris.

Wachtlijsten taboe

Het aanstellen van een regisseur in de pilotgemeenten is slechts een van de acties uit het programma. Het programma kent vijf uitgangspunten, waaronder preventie, nazorg en regie. Gemeente moeten, in afstemming met betrokken partijen, actief op zoek naar (potentiële) dak- en thuisloze jongeren om passende ondersteuning te bieden. ‘Het geldende principe hierbij is dat zodra een (potentiële) dak- en thuisloze wordt gesignaleerd, er niet losgelaten wordt totdat op alle levensgebieden sprake is van een voldoende duurzame situatie’, aldus het actieprogramma. Een ander uitgangspunt is dat geen enkele jongere meer op straat leeft. Wachtlijsten om in gespecialiseerde jongerenopvang of beschermd wonen te komen zijn taboe en binnen hooguit drie maanden moet een ‘duurzame woonplek’ zijn geregeld.

Belemmerende regelgeving

Niet alleen gemeenten moeten met het actieprogramma aan de slag. Ook de rijksoverheid gaat kijken of er regelgeving is die de ondersteuning van jongeren in de praktijk belemmeren. Daarnaast zal het rijk actief optreden als er signalen binnenkomen dat niet juist wordt omgegaan met het verlenen van een briefadres. Een briefadres is vaak onontbeerlijk voor onder meer het krijgen van een uitkering. Ook zal het rijk gemeenten stimuleren om afspraken te maken met woningcorporaties over het reserveren van woningen voor deze doelgroep. Het actieprogramma moet leiden tot een structurele verbetering van de hulpverlening en het voorkomen dat nieuwe jongeren op straat terecht komen.

Mix van gemeenten

Voor de pilots wordt gekeken naar een goede mix van gemeenten voor wat betreft grootte, geografische ligging en problematiek. Het is de bedoeling dat de kennis en ervaring die in de pilots worden opgedaan, tussen gemeenten onderling worden gedeeld.

Fundamentele afname

Staatssecretaris Blokhuis coördineert het nieuwe actieprogramma, in samenwerking met een aantal andere ministeries (SZW, BZK, OCW en J&V), de VNG en andere betrokken partijen. ’Met dit Actieprogramma wil ik met de betrokken departementen, gemeenten en andere organisaties zorgen voor een fundamentele afname van het aantal dak- en thuisloze jongeren’, zo schrijft Blokhuis aan de Kamer. De staatssecretaris gaat op korte termijn in gesprek met wethouders en andere betrokken partijen om de uitgangspunten van het actieprogramma verder te concretiseren.