'Nederlanders zijn van de klok en de agenda'

'Ik ben zelf geboren in Haaksbergen en opgegroeid in Leeuwarden. Mijn ouders komen uit Turkije. Een vriendin uit Leeuwarden ging werken bij een werving- en selectiebureau in Utrecht. Zij kwam een vacature tegen van de gemeente, voor secretariaatsmedewerker bij de afdeling voorlichting, en spoorde me aan te solliciteren. In mijn sollicitatiegesprekken is mijn Turkse achtergrond niet ter sprake gekomen. Ik kreeg de baan, heb die twee jaar gedaan en toen werd bij de uitbreiding van de afdeling mijn huidige functie voor me gecreëerd.

Hoewel ik in Nederland geboren ben, sta ik met één been in de Turkse cultuur. Daar loop ik in mijn werk wel tegenaan. Zo heb ik nog steeds moeite met de Nederlandse directheid. Nederlanders brengen een boodschap plompverloren, ik begin met een beleefd verhaaltje en kom dan pas met de boodschap. Verder kom ik vaak te laat. Voor mij is tijd een richtlijn, maar Nederlanders zijn van de klok en de agenda. Mijn collega's maakt het niet zoveel uit. Die vinden het wel grappig.

Serieuze problemen met cultuurverschillen heb ik nooit ondervonden. Mijn achtergrond is eerder een voordeel in mijn werk. Bijvoorbeeld bij de naturalisatieceremonies die we elke maand organiseren. Daar ben ik voor mensen het eerste aanspreekpunt. Maar het gaat ook in bredere zin op. Wij ontvangen op het stadhuis de meest uiteenlopende mensen, van prins carnaval tot een minister en van de vrijwilliger van het jaar tot een lid van het koninklijk huis. Doordat ik thuis ben in verschillende culturen kan ik me goed verplaatsen in mensen die "anders" zijn. En dan heb ik het niet alleen over mijn Turkse afkomst. Het is net zo goed een voordeel dat ik zowel Tukker, Fries als grotestadsbewoner ben.'