Mensen in de bijstand krijgen sneller een baan als ze een re-integratrietraject doorlopen. Dat blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS).
Re-integratie werkt
Mensen in de bijstand krijgen sneller een baan als ze een re-integratrietraject doorlopen. Dat blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau…
Van korte duur
Ruim 22 procent van de bijstandsgerechtigden die een re-integratietraject volgden, kreeg in 2014 een baan. Van degenen die geen re-integratievoorziening hadden, ging slechts 8 procent aan het werk. In totaal liepen er op 1 januari 2015 bijna 200 duizend re-integratietrajecten. Dat is 2 procent minder dan een half jaar daarvoor. Uit de cijfers van het CBS blijkt dat re-integratievoorzieningen vaak van korte duur zijn. 85 procent van de trajecten duurt minder dan een jaar.
Wet Werk en Bijstand
Gemeenten voeren de Wet Werk en Bijstand uit en zijn ook verantwoordelijk voor de re-integratievoorzieningen. Die bestaan veelal uit trainingen en trajecten met loonkostensubsidies of participatieplaatsen bij een bedrijf. De gemeente bepaalt welke voorziening ze aanbiedt.
Minder dan een jaar
Hoe langer mensen in de bijstand zitten, hoe moeilijker het wordt om nog aan een baan te komen. Toch zetten gemeenten hun re-integratievoorzieningen voornamelijk in voor mensen die relatief kort – minder dan een jaar – in de bijstand zitten.
Reacties: 2
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Aan dit "onderzoek" (vooral cijfervergelijking) kleeft naar alle waarschijnlijkheid een belangrijke misser: de beide doelgroepen die vergeleken worden wijken in essentie van elkaar af. Dus zeggen de "resultaten" in termen van werk krijgen niet veel.
De werkzoekenden die nl. wél een re-integratievoorziening krijgen hebben relatief gezien een kortere afstand tot de arbeidsmarkt, en zitten (zoals in het artikel staat) slechts kort in de bijstand. Logisch dat zij sneller weer aan een baan komen, dan bijstandsklanten die daar al (heel) lang in zitten en weinig werkvooruitzichten meer hebben (en wellicht ook geen zin meer). Daar staat de re-integratiefaciliteit dus los van.
Aangezien deze laatste groep dus niet wordt bereikt, zou de conclusie van het onderzoek dus ook kunnen zijn: "Re-integratiebeleid faalt".
Eens met Frits van Vugt.
Het is incorrect te zeggen dat een re-integratietraject werkt als je helemaal niet weet hoe vergelijkbaar de re-integreerders met de niet-re-integreerders zijn.