Gemeenten zijn het afgelopen jaar nog kritischer geworden op het Wmo-abonnementstarief. Het wordt steeds moeilijker om mensen te bewegen voor hulp hun eigen omgeving in te schakelen en mondige burgers beroepen zich steeds vaker op hun ‘recht’ tot ondersteuning.
Burgers 'eisen' steeds vaker Wmo-hulp
Gemeenten zijn het afgelopen jaar nog kritischer geworden over het Wmo-abonnementstarief.
Eigen netwerk
De drijfveer om een beroep te doen op het eigen netwerk of de eigen kracht is met de invoering van het abonnementstarief kleiner geworden, concluderen onderzoekers in de derde monitor Wmo-abonnementstarief (over 2020) op basis van gesprekken met beleidsmedewerkers en medewerkers van de gemeentelijke Wmo-toegang. Terwijl dat een belangrijk uitgangspunt van gemeentelijk beleid is. Het gesprek aan de keukentafel was voorheen een goed middel om te kijken welke hulp echt nodig was.
Prikkel
‘Daarmee was de hoge(re) eigen bijdrage een sterkere prikkel voor inwoners om te kijken naar alternatieven voor de Wmo-voorziening’, aldus de onderzoekers. Het Wmo-abonnementstarief – de inkomensonafhankelijke eigen bijdrage – is in 2019 voor Wmo-maatwerkvoorzieningen en in 2020 voor algemene Wmo-voorzieningen ingevoerd. De derde monitor is begin deze week naar de Kamer gestuurd.
Mondiger
Inwoners beroepen zich ook vaker op hun ‘recht’ tot ondersteuning dan voor de invoering van het Wmo-abonnementstarief, merken ambtenaren. Vooral als het om hulp bij het huishouden gaat. ‘Cliënten denken goed te weten waar ze recht op hebben en lijken op dit gebied tevens mondiger te zijn.’ Daarnaast weten burgers goed ‘wat ze wel en niet moeten zeggen’ om een voorziening te kunnen afdwingen (…) of welke hulp of ondersteuning er nog vanuit het netwerk ingezet kan worden.’
Tweedeling
Op verschillende manieren proberen gemeenten de toegang tot Wmo-voorzieningen te bemoeilijken, onder meer vanwege de tekorten. Zowel cliënten als cliëntorganisaties hebben daar aan een kant begrip voor, maar maken zich tegelijkertijd zorgen. Mondige burgers zullen eerder hulp krijgen of weten af te dwingen dan minder assertieve burgers. Dit kan tot een tweedeling leiden, zo wordt gevreesd. Het feit dat mensen met hogere inkomens steeds vaker voor Wmo-hulp aankloppen, roept ook weerstand op. Gemeenten moeten dan bezuinigen wat ten koste gaat van de kwetsbare doelgroepen of mensen met een laag inkomen.
Reacties: 4
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Wat een belachelijke regeling. Onze verzorgingsstaat is alleen houdbaar als kostbare sociale voorzieningen alleen terecht komen bij diegenen die ze echt nodig hebben en zelf niet (of niet geheel) kunnen betalen. Een systeem met een eigen bijdrage (naar inkomen) is hoe dan ook beter want dan merkt degene die er om vraagt dat het niet gratis is. Datzelfde principe geldt overigens voor de ziekenkostenverzekeringen. Zo moeilijk is dat niet dus hef dat taboe maar eens een keer op.
Onder Rutte I t/m III is de inkomensverdeling alleen maar schever geworden. Nederland kenmerkt zich zo langzamerhand door de vrijstelling van belastingheffing op particuliere inkomsten uit rente, dividend en vermogenswinst. Ons belastingstelsel bevoordeelt inkomen uit bezit voor een minderheid, en belast het werk en ondernemerschap van de meerderheid onevenredig zwaar. In het ontwerp voor een beter belastingstelsel stelt de Rotterdamse hoogleraar Bas Jacobs voor om inkomen uit vermogen normaal te gaan belasten. Revolutionair voor Nederland, en zeer profijtelijk. De loonbelasting kan dan in alle schijven tot tien procent omlaag, zonder kosten voor de schatkist. Werkenden gaan er zo duizenden euro’s per huishouden per jaar op vooruit. Wie dit voorstelt is morgen premier, zou je denken. Maar nee hoor, Rutte IV zal er ook wel komen en de scheefgroei mag lekker doorgaan.
Bij de invoering van de WMO (sluiting bejaardencentra, dus iedereen langer thuis wonen) is dat terecht zo besloten. Indien noodzakelijk kan Iedere burger dus van deze regeling gebruik maken. De gemeente bepaalt de urgentie en de intensiteit afhankelijk van de thuissituatie. Het evenredig belastingstelsel en het toelagen- en toeslagencircus bepaalt de rest. Wil je het anders regelen dan moet het gehele stelsel op de schop. Naar draagkracht belasting betalen doen we al via ons huidige belastingstelsel en het toelagen- en toeslagencircus.
@Spijker: precies, maar dat systeem van belasting naar inkomen is totaal scheef gegroeid. Vandaar dat het ook onrechtvaardig voelt dat mensen die het makkelijk kunnen betalen ook een beroep op zo'n regeling kunnen doen.