Kabinet wil flexibele arbeid reguleren

Om de arbeidsmarkt toekomstbestendig te maken wil het kabinet duurzame arbeidsrelaties stimuleren. Dat schrijft minister Van Gennip van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in een brief aan de kamer, die in april 2023 is gepubliceerd. Eén van de opvallendste plannen is het reguleren van flexibele arbeid. In dit perspectief gaan we in op de maatregelen die het kabinet voornemens is door te voeren en lichten we de gevolgen ervan voor uw flexibele schil toe.

Basiscontract

Oproepcontracten (zoals nulurencontracten) worden in de plannen van het kabinet afgeschaft, omdat deze volgens het kabinet te veel onzekerheid opleveren voor werknemers. De oproepcontracten worden vervangen voor een basiscontract met een vast aantal uren voor maximaal een kwartaal. Hierdoor heeft een werknemer in elk geval per kwartaal zekerheid over het aantal uren waarover de werknemer salaris ontvangt. Als bij een basiscontract wordt gekozen voor een periode van langer dan een maand, dan is een werkgever verplicht om het salaris gespreid te betalen. Een werkgever kan bovendien een contract aanbieden waarin ten opzichte van de gegarandeerde minimum-uren maximaal 30% meer beschikbaarheid wordt vereist.

Het basiscontract met een vast aantal uren voor maximaal een kwartaal is een afgeleide van het jaarurencontract, waar al gebruik van wordt gemaakt. Jaarurencontracten blijven mogelijk, mits de werknemer per kwartaal een bepaalde mate van roosterzekerheid en niet-beschikbaarheid heeft. Een uitzondering hierop geldt voor scholieren en studenten.

WW-premie

Het basiscontract gaat onder de lage WW-premie vallen. Bij oproepcontracten is dit onder de huidige wet- en regelgeving in beginsel niet het geval. Verder is het momenteel zo dat als een werknemer gemiddeld over het jaar meer dan 30% overwerkt, de werkgever met terugwerkende kracht de hoge WW-premie is verschuldigd. Deze regel geldt niet voor contracten van ten minste 35 uur per week. Het kabinet is voornemens om dit te wijzigen van 35 naar 30 uur per week, zodat minder overwerksituaties zullen leiden tot een correctie naar de hoge WW-premie.

Ketenregeling

De huidige wetgeving maakt het mogelijk om maximaal drie tijdelijke contracten te sluiten met een maximale duur van 36 maanden voordat een arbeidsovereenkomst dient te worden aangegaan voor onbepaalde tijd. Bij onderbrekingen van meer dan zes maanden begint de keten van tijdelijke contracten opnieuw te lopen. Deze onderbrekingstermijn wordt verlengd naar vijf jaar, zodat pas na een onderbreking van vijf jaar een nieuwe keten van contracten voor bepaalde tijd kan beginnen. Scholieren en studenten worden hiervan uitgezonderd, waardoor de onderbrekingstermijn voor deze groep wel zes maanden blijft. Het zal niet meer mogelijk zijn om in een collectieve arbeidsovereenkomst van de ketenregeling af te wijken. Hierop geldt een uitzondering voor seizoensarbeid, waarbij de tussenpoos kan worden verkort tot drie maanden.

Uitzendkrachten en zelfstandigen

De periode waarop uitzendkrachten maximaal ter beschikking kunnen worden gesteld, wordt verkort. Ook zullen uitzendkrachten op nog meer arbeidsvoorwaarden gelijk moeten worden beloond als vergelijkbare werknemers bij de inlener. Verder werkt het kabinet aan een verplicht certificeringsstelsel, waarbij de uitlener (bv. het uitzendbureau) verplicht wordt om een certificaat te hebben en inleners alleen nog mogen werken met gecertificeerde uitleners. Daarnaast komt er een verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering voor zelfstandigen.

Hoe verder?

De verwachting is dat in de loop van 2023 concrete wetsvoorstellen worden gepubliceerd. Deze zullen onherroepelijk gevolgen hebben voor de arbeidsmarkt. Zodra daar meer over bekend is, informeren wij u. Wilt u meer informatie over de huidige regels rondom flexibele arbeid? Download dan onze Arbeidswijzer: hét juridische handboek waarin belangrijke en actuele arbeidsrechtelijke informatie op een rijtje staat.

Download hier de Arbeidswijzer.