Mensen met zware schulden krijgen een adempauze om orde op zaken te stellen. Ze ontvangen dan tijdelijk, maximaal zes maanden, geen brieven van deurwaarders, aanmaningen van de belastingdienst of telefoontjes van bedrijven die vragen waar hun geld blijft. Staatssecretaris Jetta Klijnsma (Sociale Zaken) en minister Ard van der Steur (Justitie) kondigen dat dinsdag aan.
Zes maanden rust voor mensen met zware schulden
Gemeentelijke schuldhulpverleners kunnen nu al met schuldeisers afspreken om even geen rekeningen te incasseren, maar zo´n pauze afdwingen…
Afspraken
Gemeentelijke schuldhulpverleners kunnen nu al met schuldeisers afspreken om even geen rekeningen te incasseren, maar zo´n pauze afdwingen kan nog niet. Het kabinet gaat dat nu mogelijk maken. In de periode dat de aanmaningen niet worden verstuurd, moeten met de schuldhulpverlening afspraken worden gemaakt hoe de financiële problemen worden aangepakt.
Ontwerpbesluit
Klijnsma en Van der Steur overlegden over de maatregel met belangbehartigers van schuldhulpverleners (NVVK), gerechtsdeurwaarders (KBvG), de vier grote steden en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). Ook andere organisaties kunnen vanaf dinsdag reageren op dit ontwerpbesluit. Het kabinet wil de maatregel op 1 januari komend jaar laten ingaan. De Tweede Kamer dringt al langer aan op een adempauze voor mensen die in de schuldhulpverlening zitten. (ANP)
Reacties: 3
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Wat ik mis in de berichtgeving, is de noodzaak dat de overheid verstandig omgaat met haar preferentie. Veel schulden ontstaan door een stapeling van boetes en strafkortingen, hetgeen een oplossing van de schulden niet dichterbij brengt. Het rigide beleid van onder meer het Justitieel Incassobureau, maar ook van andere overheidsinstanties, is de oorzaak van veel schulden.
Voorts is er in het verleden teveel vanuit gegaan dat mensen zelf verantwoordelijk zijn voor hun narigheid. De basis van deze denkfout is de moderne mantra: "als succes een keuze is, is falen dat ook". Daarbij wordt gemakshalve eraan voorbij gegaan dat lang niet iedereen even verstandig met geld kan omgaan en dit vaak ook niet kan leren. De begeleiding die daar vroeger via Sociale Diensten werd geboden moest - hoe effectief deze ook was - overboord omdat het betuttelend zou zijn. Vaste lasten werden door de GSD rechtstreeks aan verhuurders en nutsinstellingen overgemaakt en ook premies werden betaald, zodat betrokkenen slecht huishoudgeld kregen; daarmee waren zij en hun kinderen wel veilig en was er een bestaansminimum. Dat kind is met het badwater weggegooid.
Dan nu de vraag: hoe maken we met elkaar een veilig vangnet voor sociaal zwakke mensen, zodat ze kwaliteit van leven hebben maar ook geen schulden opbouwen. Neo-liberaal denken heeft ons de afgelopen 25 jaar geen voordeel opgeleverd, alleen maar veel verdriet en achteruitgang. De zogenaamde participatiemaatschappij creëert immers heel veel uitvallers.
Een gerechtsdeurwaarder zou een regelaar moeten zijn die kijkt naar de geldigheid van de claim en zou regelend moeten optreden. Echter deze beroepsgroep is verworden tot een stel aasgieren, heulen met degene die meent een claim te hebben, ook als is dat niet waar of gebaseerd op leugens en drijfzand.
Verder moeten we eens af van al die gore reclame, de krant staat er vol mee, je wordt belazerd op tv, in de tijden zit ook 5 minuten verplichte reclame verpakt. Er zijn veel burgers die daar geen weerstand aan kunnen bieden en te veel worden verleid. en dan maar lopen roepen dat ze het aan zichzelf hebben te danken. Dus televisie moet eens reclameloos worden, dat tuig daar gaat maar eens een andere formule bedenken om hun riante super top inkomens te verdienen. Van goede inhoudelijke software of content is al jaren geen sprake meer van.
Wat zouden de leveranciers van deze regeling vinden?
Zijn die geen partij?