Rechters zetten huurders sneller uit huis
Rechters zijn steeds vaker bereid mensen die overlast veroorzaken uit hun woning te zetten.
Dossier
Dat stellen betrokken instanties die werken aan het verminderen van woonoverlast. ,,Als er een goed dossier ligt over een huurder die voor overlast zorgt, zet de rechter diegene veel sneller uit huis’’, constateert Anton van der Vlist, directeur strategie en beleid bij woningcorporatie Vestia.
Asociaal gedrag
Volgens Van der Vlist, het Platform Woonoverlast en de Rotterdamse wethouder Hamit Karakus van Wonen, keert het tij ook in maatschappelijk opzicht. ,,Vroeger moest je bij een rechter hemel en aarde bewegen om iemand een woning uit te krijgen. Dat gaat nu gemakkelijker. En dat heeft een kettingreactie in de samenleving. Huurders weten dat asociaal gedrag wordt niet meer getolereerd’’, aldus Van der Vlist.
Kinderen
Jur Verbeek van het Platform Woonoverlast en als stadsmarinier in Rotterdam belast met de bestrijding van woonoverlast bevestigt die ontwikkeling. ,,Mensen gaan zich beter gedragen. Laatst sprak ik ouders aan op de overlast die hun kinderen in de buurt veroorzaakten. Dat kwam blijkbaar zo goed aan dat diezelfde dag nog een eind kwam aan de overlast.’’ Volgens hem is Rotterdam voor andere gemeenten een goed voorbeeld met maatregelen tegen overlast.
Rode kaart
De Maasstad kent het gele- en rode kaartensysteem, een methode die nu ook veel andere gemeenten in Nederland hanteren. De gele kaart is een laatste waarschuwing, de rode betekent 'je huis uit'. Karakus stelt dat de betere samenwerking tussen politie, woningcorporaties en gemeenten heeft geleid tot de maatschappelijke verandering, ook bij de rechters.
Daling
,,De kracht van aanpak van woonoverlast is de bundeling van informatie. Maar je moet er ook bovenop zitten. In Rotterdam hebben we de meeste meldingen binnen drie maanden opgelost’’, aldus Karakus. ,,Ik verwacht dit jaar voor het eerst een daling in het aantal meldingen.''
Reacties: 2
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Men komt de kwalitatief meest slechte huizen gemakkelijk kwijt door tekort aan woningen in sociale huursector. Het is niet knokken om leegstand te voorkomen.
In een bepaalde regio heeft men ook een monopoly positie verworven door fusies.
Belangenverstrengelingen tussen Gemeente en Corporaties maken het individuele belang van huurder ook ondergeschikt en de klachtendrempels hoog!
Waar niet de hele straat last heeft van een bewoner, maar alleen buren, is het slecht gesteld vaak met de rechten van huurders. Registratieapparatuur is nodig bij aanhoudende geluidsoverlast. Nu ligt de bewijslast doodleuk bij slachtoffers. Hulpverlening van de dader, voor zover aanwezig, houdt dit ook in stand, want waar moet men anders zo gauw heen met een overlastgever. Dit ondanks slechte woonhistorie van de dader.
Zelfs verhuiskosten biedt men slachtoffers niet van dergelijke overlast. Er wordt ook druk op de slachtoffers gelegd vooral begrip voor de dader te hebben en niet zo moeilijk te doen. Het slachtoffer wordt dus aangemerkt als het probleem.
Mensen calculeren en als men weet wat de sancties zijn kiest men in de meeste gevallen eieren voor hun geld. Zoals in bovenstaand bericht over huisuitzettingen ook blijkt.
De eigenverantwoordelijkheid en autonomie is tot een dogma verheven decennia lang, met alle gevolgen van dien. Het accent lag teveel bij belangen daders. Toezicht faalt bij instituties met macht.