Gemeente moet verwarde bewoners aanpakken
Door bezuinigingen en decentralisatie wonen kwetsbare mensen steeds vaker zelfstandig in plaats van in bijvoorbeeld een GGZ-instelling, beschermde woonvorm of verzorgingshuis. Aedes pleit voor een gezamenlijke aanpak van gemeente, politie, GGZ en maatschappelijke organisaties om de overlast tegen te gaan. Gemeenten moeten daarbij het voortouw nemen.
Woningcorporaties hebben steeds meer last van verwarde huurders. Dat blijkt uit een enquête van Aedes, de vereniging van woningcorporaties, onder 174 corporaties (52 procent van alle woningbouwverenigingen).
Gezamenlijke aanpak
Door bezuinigingen en decentralisatie wonen kwetsbare mensen steeds vaker zelfstandig in plaats van in bijvoorbeeld een GGZ-instelling, beschermde woonvorm of verzorgingshuis. Aedes pleit voor een gezamenlijke aanpak van gemeente, politie, GGZ en maatschappelijke organisaties om de overlast tegen te gaan. Gemeenten moeten daarbij het voortouw nemen. De corporaties willen een rol spelen bij het signaleren van verward gedrag. Daardoor kan escalatie worden voorkomen.
2000 incidenten
Jaarlijks veroorzaken verwarde huurders ongeveer 2000 incidenten, zoals geweld tegen buren of corporatiemedewerkers, brandstichting of andere schade aan de woning. Dit jaar kregen de woningcorporaties circa 18.000 meldingen van overlast door verwarde personen zoals geluidsoverlast of nachtelijke overlast door paniekaanvallen of psychosen.
Omwonenden
Woningcorporaties zien kwetsbare mensen als hun doelgroep, maar zijn tegelijkertijd verantwoordelijk voor het woongenot van omwonenden. (ANP)
In 2005 bleek men nog te beseffen dat GGZ cliënten het grootste deel van hun leven ondersteuning behoeven. Na 2005 is men extramuraal is af gaan bouwen, zelfredzaamheid werd de slogan, de doelstelling was niet meer te vinden in de ideeën om de GGZ af te gaan bouwen.
GGZ en andere hulpverleners schilderden toen al de gevolgen als veel van de lichtere GGZ cliënten niet meer in aanmerking komen voor korte dan wel langere extramurale en kortere intramurale zorg zou verdwijnen: agressie, verwardheid, volledig de weg kwijt raken.
Nu krijgen de wijkteams en de politie deze mensen als hulpverlener voor hun kiezen, zonder goede kennis en GGZ kunde begin je niets. Breng de GGZ terug in de wijk en maak weer mogelijk dat er korte opnames mogelijk zijn om weer op het rechte pad te komen.
Wat men toen begonnen is, heeft men nu, zonder visie, afgemaakt.
Eigen kracht, zelfredzaamheid zijn de politieke modewoorden zonder de onderbouwing waarom mensen zonder eigen kracht, zelfredzaamheid en volwassen oplossingsvermogen nu opeens zelf alles wel kunnen regelen. Daar is ook geen onderbouwing voor, het kan gewoonweg niet. De overheid maakt alles makkelijker door digitalisering. Bedoelde groep heeft geen tot beperkte digitalisering en niet het vermogen om deze nieuwe wereld te begrijpen dan wel te betreden.
De bezuinigingen die destijds en nu uitgevoerd zijn, blind voor gevolgen, signalen en lange termijn denken, hebben als effect: een grote groep die de wereld niet meer kan volgen, hier geen hulp bij krijgt en overlast gaat bezorgen. Nog even en deze groep wordt niet meer als cliënt gezien, maar als crimineel die niet in het systeem past of als persoon die niet mee wil in het nieuwe systeem, eigen schuld politiek heet zoiets.
Heren, dames ook, als je als mens blind bent voor bepaalde signalen, dus een beperking hebt, en er wordt verteld: je moet de rode pijl volgen, maar je kunt geen rood zien door een beperking of missing link en er is niemand in je omgeving die je de richting wijst, loop je vanzelf het moeras in. Wereld ingestort, volledig de weg kwijt en langdurige opname.
Kosten: veel meer overlast, veel meer hulpverleners locaal nodig en veel meer kosten door langdurige opname.
Conclusie: korte termijn denken kost veel geld en mankracht, lange termijn denken levert betere zorg en bezuiniging.