Minister: geen geld rijk voor instandhouding luchthaven Maastricht

Luchthavens zoals Maastricht Aachen vormen de ‘tweede schil’ aan luchthavens en zij moeten samen met de regio bepalen hoe de toekomst eruitziet. Het rijk zal geen bijdragen doen in exploitatie of instandhouding van deze luchthavens, schrijft minister Harbers (Infrastructuur, VVD). Vrijdag besluiten Provinciale Staten over de toekomst van Maastricht Aachen Airport.

Omdat luchthavens zelfstandige ondernemingen zijn, is het aan hen ‘om in samenwerking met de regio de toekomst te bepalen’, schrijft Harbers. Het rijk doet daarom geen bijdragen voor exploitatie of instandhouding. ‘Vanwege Europese regelgeving zijn er daartoe ook welhaast geen mogelijkheden.’

Toekomst

De Limburgse Statenleden kunnen vrijdag kiezen uit vier toekomstscenario’s voor Maastricht Aachen. Voor de twee extreemste opties, sluiting of maximale groei, zou de minste steun zijn. Maar het college heeft geen voorkeur uitgesproken: de Statenleden ‘dienen de toekomst van de luchthaven zelf te bepalen’.

Sommige Statenleden klaagden echter over een gebrek aan informatie, wat een goede beslissing over de luchthaven in de weg zou kunnen staan. Tweede Kamerlid Haga (Groep Van Haga) vroeg de minister hiernaar. Volgens Harbers heeft de provincie een zorgvuldig proces ingericht, met een verkenning en verschillende (financiële) onderzoeken, en zijn de Statenleden door middel van onder meer technische briefings hierover geïnformeerd. Ook kwam de zogenaamde sonderende notitie met vier toekomstscenario's.

Samenwerking

Als Limburg kiest voor een scenario mét luchthaven, dan wil de minister ‘bezien op welke manier het rijk hierin kan ondersteunen op het gebied van duurzaamheid, innovatie en leefomgeving’.

Maastricht, Rotterdam, Groningen (Eelde) en Eindhoven vormen volgens Harbers de zogenaamde tweede schil van luchthavens ‘die vooral ten dienste staan van de regio waarin ze liggen’. Het rijk verwacht van deze luchthavens ‘dat zij samen met onder meer omwonenden, belangengroepen en regionale overheden de gewenste ontwikkelrichting van de luchthaven verkennen’.

Vanwege een eerdere motie probeert het rijk samenwerking tussen luchthavens verder te bevorderen, maar Harbers benadrukt dat het rijk geen juridische mogelijkheden om het verkeer over Nederland te verdelen: ‘Luchtvaartmaatschappijen en operators bepalen zelf (onder meer op basis van de marktvraag) van welke luchthavens gebruik wordt gemaakt.’