Bekogeld
Kinderdagverblijf Dromelot, gevestigd in een oud schoolgebouw tussen Overtoom en Vondelpark, krijgt al sinds de opening in 2004 klachten van omwonenden over lawaai van kinderen. Geregeld uiten ze hun ongenoegen op onplezierige wijze. Zo scheldt een buurman de kinderen uit via een megafoon en wordt het schoolplein in avonden en weekeinden bekogeld vanaf omliggende balkons.
Buurt belaagt crèche, stadsdeel 'kan niets doen'
Eieren, bloem en keukenafval op het speelplein van een Amsterdamse crèche, een bewoner die met megafoon spelende peuters uitscheldt. Een…
Kutkinderen
De kinderen schrokken volgens algemeen directeur Bettina Wolfenter de afgelopen tijd vooral van de man met de megafoon, die vanaf zijn balkon dingen zou schreeuwen als ‘stelletje kutkinderen, koppen dicht!’ Wolfenter: ‘Het probleem is: gebouwen zitten hier te dicht op elkaar. We proberen met de buurt afspraken te maken om de geluidsoverlast van schreeuwende kinderen zoveel mogelijk te voorkomen. Maar we kunnen de kinderen niet de hele dag binnen houden.’
Scheermesjes
Het is niet voor het eerst dat buurtbewoners in Amsterdamse een crèche belagen. Afgelopen najaar bleek dat peuters van kinderdagverblijf Groeiland in Nieuw Sloten werden bekogeld met eieren, batterijen en scheermesjes.
Meten
Wijkcoördinator Sarah van Mourik in Oud-West heeft geprobeerd te bemiddelen in het conflict rond Dromelot. Maar het kinderdagverblijf en de groep van circa dertien klagende bewoners kunnen er in overleg niet uitkomen. De bewoners verzochten het stadsdeel om handhavend op te treden tegen de geluidsoverlast, maar dat kan niet, zegt Van Mourik. ‘Stemgeluid is moeilijk te meten.’
Weinig buitenruimte
Een onafhankelijk onderzoeksbureau concludeerde vorig jaar dat fysieke maatregelen zouden kunnen helpen. Rubberen tegels bijvoorbeeld, om het geluid te dempen en een verhoogde scheidingsmuur. Maar die zijn er niet gekomen. Van Mourik: ‘Het kinderdagverblijf kon of wilde daar niet aan bijdragen en wij ook niet. Aan commerciële instellingen geven we geen steun en bovendien hebben we het geld niet om dit bij alle kinderdagverblijven te doen. We horen wel meer klachten, hoewel nooit eerder zo ver is gekomen. Het is een dichtbevolkt stadsdeel met weinig buitenruimte.’
Vriendelijk bejegenen
De bal ligt volgens haar nu weer bij de betrokken partijen. ‘Het stadsdeel is verantwoordelijk voor de leefbaarheid, maar die is niet altijd maakbaar. Wij kunnen verzoeken om de kinderen minder vaak naar buiten te laten gaan en om elkaar vriendelijk te bejegenen als er overlast is. Maar daar houdt het op. Ze zullen er samen uit moeten komen.’
Reacties: 32
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
In Duitsland speelt hetzelfde. Daar zijn zelfs rechtszaken aangespannen door bewoners. In sommige gevallen hebben bewoners gewonnen en moest de créche, ondanks alle genomen geluiddempende maatregelen, verhuizen.
Ik vind dit soort zaken beschamend. Waar blijven we met onze tolerantie.
Als het inderdaad zo is dat een kinderdagverblijf bekogeld wordt en dat het kinderdagverblijf wel aan alle wettelijke vereisten voldoet, dan is de reactie 'dat men niets kan doen' van het stadsdeel volstrekt ongepast.
De kinderen hebben dan recht op bescherming. En de omwonenden moet duidelijk gemaakt worden dat kinderstemmen wettelijk toegelaten zijn. Als de omwonenden vervolgens kinderen bekogelen dan moet dat extreem zwaar aangepakt worden. Neem een voorbeeld aan de duidelijke en dus goede aanpak in Maastricht. (dit is op persoonlijke titel geschreven)
Weer een voorbeeld van de "grote" tolerantie in Nederland. We kunnen bijna niets meer van elkaar hebben. Kinderen met en megafoon lastig vallen of bekogelen met eieren (!) of nog erger met scheermesjes, is het bewijs dat de mensen die daar last van hebben zelf een groot probleem hebben. Als fatsoenlijk burger van dit land doe je dat toch niet. Maar het woord fatsoen zal ook wel niet mee rin het woordenboek staan.
Ik ken BB als een redelijk objectief schrijvend blad, daarom komt dit soort berichtgeving extra schokkend over. Laten we maar hopen dat ook deze medaille meer dan één zijde kent...
Daarbij veronderstel ik dat de "klagende" en naar het schijnt volstrekt disproporttioneel reagerende buurtbewoners zelf géén kinderen hebben (misschien hebben sommigen wel een hond, die veroorzaken weer een andere mate van overlast ...).
Als voormalig Amsterdammer blijf ik me verbazen over deze mate van (in)tollerantie. Daarnast veronderstel ik dat de creche met alle daartoe noodzakelijke vergunningen op de desbetreffende locatie gevestigd is (volgens de website sinds 1993 http://www.dromelot.nl/informatiebrochure.pdf).
Hoe dan ook een beschanmende (re)actie.
Typisch iets voor de rijdende rechter. Burgemeester erop af sturen kan ook helpen.
Stemgeluid, tenzij geproduceerd op een omsloten binnenplaats, valt niet onder de geluidwetgeving. Het stadsdeel kan daar dus wettelijk niets aan doen. Het gedrag van de omwonenden is m.i. wel straf- (vervuiling speelplaats, bekogelen kinderen) dan wel civielrechtelijk (misbruik megafoon) aan te pakken.
Schandalig deze acties tegen KINDEREN! En dan een gemeente die roept geen steun te geven aan commerciële instellingen. Wat nou commerciële instelling: die kinderen zijn het toch waard om dit op te lossen? Het zouden de kinderen moeten zijn waar dit om draait, niet de afweging of je te maken hebt met een commerciële instelling of niet...
Persoonlijk zou ik het juist toejuichen te wonen naast een school of kindercentrum: in de avond- en nachturen en weekenden is er nooit overlast. Beter dan naast een horecagelegenheid, station of vliegveld te wonen, lijkt mij.
Aanpakken die burgers, en hard ook!
Het geluid van buitenspelende kinderen kan geen lawaai zijn. Dayt is gewoon geluid van spelende kinderen. Een buurman met een megafoon, dat is pas lawaai.
Op persoonlijke titel geschreven: zeer schokkend is de manier waarop buurtbewoners reageren op al dan niet terechte overlast. De bevestiging dat kinderen steeds minder in de 'stad 'te zoeken hebben... Waarik echter nog meer van schrik is de houding van het stadsdeel. Eerst een onderzoek laten doen om e.e.a. op te lossen en vervolgens de andere kant uit kijken.... onthutsend...
Men zal eerder last hebben van het verkeerslawaai(met zeer frequent rijdende tramlijn! )op de Overtoom dan van de kinderen. Het stadsdeel zou dat verkeerslawaai moeten aanpakken.
Schandalig dat mensen zich zo mogen gedragen t.o.v. kinderen van 0 tot 4 jaar! Er is vast wel een titel waarop die megafoon in beslag genomen kan worden.
De redenering dat de deelgemeente niets kan bijdragen aan geluidwerende maatregelen omdat het een commerciele instelling betreft, is onzin: de maatregelen tref je niet voor de creche, maar voor de omwonenden, en daarmee is het een leefbaarheidsbevorderende investering die heel goed door de gemenete gedragen kan worden. Kwestie van invalshoek.
Weerzinwekkend, dit gedrag.
Als bewoner van Oud West vind ik het overigens stuitend dat het stadsdeel niet meer onderneemt om de creche te helpen de geluidsoverlast te beperken.
Je vraagt je af WIE er overdag thuis zijn, om 'last' te hebben van de kinderen. En, ik vraag me af uit welke kloon-fabriek ze komen, aangezien de klagers schijnbaar zelf nooit kind geweest zijn. Ik vind trouwens het schelden, het vervuilen en de andere dingen een directe bedreiging aan de kinderen - en het geheel zou als zodanig aangepakt kunnen worden. Hebben er al omwonenden geklaagd over de gek met de megafoon?
schandalig. als dit bij het kinderdagverblijf van mijn dochter zou gebeuren, zou ik onmiddellijk aangifte doen bij de politie.
De kinderleidsters van deze kinderdagverblijfvoorziening zijn dus duidelijk totaal niet de baas over deze kinderen.
Deze kinderen word niet geleerd om niet keihard te gillen of schreeuwen, dat moet je kinderen op jonge leeftijd afleren anders is het hek van de dam als mama straks naar de winkel moet met het kindje.
Bij deze is dus weer maar eens bewezen dat het onderbrengen van kinderen bij derden niet bepaald goed is voor de opvoeding.
Deze kinderen groeien op met twee (of meer) sets "opvoedregels" waaruit ze op een gegeven moment niet meer kunnen kiezen. Vaak wordt het dan een combinatie waarop geen van de opvoeders dan nog vat heeft. Dit lijdt gewoon tot onhandelbare kinderen.
Ik vraag me dan ook af wat voor pedagogische opleiding de mensen van de instelling gehad hebben.
In reactie op de verontwaarde reacties:
Dat deze kinderen belaagd werden door de buurtbeweoners is natuurlijk een groffe schande. Maar ik kan zo voorstellen dat een stel irritand hard gillende kinderen de gehele dag vrij lastig kan zijn.
Bij de opvoeding hoort ook dat je je moet gedragen op straat en dus niet hard gillen of schreeuwen.
Zelf woon ik tegenover een klein speeltuintje waar kinderen tot een jaar of 12 spelen. Af en toe lijkt het net of ze elkaar de nek afsnijden, zulke geluiden hoor je er soms vandaan komen. Als je dan buiten kijkt zijn ze "gewoon" aan het spelen.
Er zijn tegenwoordig nog maar weinig kinderen die zich op straat normaal gedragen, dit begint al rond een jaar of 4.
Ik heb al meegemaakt dat een ongeveer 6-jarig kind de brutaliteit had om te zeggen dat mijn jas er stom uitzag (werkkleding, kan ik ook niet helpen). Op die leeftijd mocht ik van mijn ouders niet praten met vreemden op straat, en toch zeker niet op zo 'n uiterst brutale manier.
De ouders van deze kinderen moeten hun kinderen onmiddelijk weghalen en bij een goed kinderdagverblijf plaatsen of nog beter gewoon zelf opvoeden.
Ik woon in de Pijp naast een kinderdagverblijf waar ik ook ernstige geluidsoverlast van heb. Ik denk dat alleen mensen die dit zelf dag in dag uit meemaken, snappen wat voor een hel het is. Stelt u zich voor: van 8 uur 's ochtends tot 6 uur 's avonds non-stop babygehuil, geschreeuw, gekrijs en gepraat op hemelsbreed 3 meter afstand. Het geluid in binnentuinen weerkaatst aan alle kanten. Het binnenplaatsje is betegeld met stenen tegels en de kale muren zijn met hout bekleed. Ik doe een ernstig beroep op de politici om beleid te maken dat het verplicht gesteld wordt dat kinderdagverblijven met een buitenverblijf geluidswerende isolatie dient aan te brengen. Het is o zo makkelijk om regels te maken dat kinderdagverblijven overal maar geopend kunnen worden en dan te doen of het aan de buren ligt dat die problemen maken als er eens een keer geschreeuwd wordt. Maar deze geluidsoverlast gaat alle perken te buiten. Sluit uzelf maar eens op met een huilende baby die je niet mag trosten en blijf daar eens 30 minuten naast zitten (en doe dit dan eens elke dag 20 keer). Dan heeft u een begin van een idee hoe het is. Bij ons gebeurt dit driekwart van het jaar elke werkdag. Het is een hel. Ik kan begrijpen dat mensen uit onmacht op een gegeven moment met vuilnis gaan gooien. Ze worden in de kou gezet door de politici. STADSBESTUUR DOE WAT AAN DIT GROTE PROBLEEM. STEL EEN GELUIDSNORM EN VOEG DAAR EEN VERPLICHTING TOT ISOLATIE AAN TOE.
Als de mensen, die naast het kinderdagverblijf wonen, nu eens gewoon gaan werken, ontmoeten ze de kinderen nooit. Immers werken doe je overdag, thuis ben je 'savonds in in het weekeinde, en dan zijn er geen kinderen. Probleem opgelost dus.
En die malloot met de megafoon, gewoon afvoeren naar het pieterbaan centrum
Reacties over het wel/niet werken legt wederom het probleem bij omwonenden ipv bij het geluidsoverlast veroorzakende bedrijf. Daarbij wordt vergeten dat er mensen zijn die ook in het weekend werken (ikzelf inclusief) of 's nachts en dat er ook bejaarden, zieken enz. rondom kinderdagverblijven wonen. En ook mensen die om wat voor reden dan ook werkeloos zijn, hebben recht op wat rust in huis!!!!
Wonen en dan ineens een kinderdagverblijf in je woonbuurt zien verreizen is natuurlijk ieders schrik! Ik weet dit uit eigen ondervinding. Vaak begint het al bij de ouders die (hoezo opvoeden) auto's dubbel parkeren om zo maar zo dicht mogelijk en zo snel mogelijk hun kind te kunnen laden en lossen.... Wanneer de kinderen binnen spelen is er geen enkele vorm van overlast, mits de ramen niet open staan echter wanneer kinderen in deze leeftijdscatagorie buiten spelen begint de ellende. Van samen spelen is namelijk nog geen sprake. Het gehuil en geschreeuw, het dwingende toontje tot aandacht vragen, het onbegrensd de grenzen op willen zoeken en de hoogvierende peuterpuberteit komen allemaal voorbij. Wat nou lief en schattig buiten spelen??? Dat gegil is vaak niet om aan te horen! Ik zeg niet dat asosiaal gedrag om met eieren te gooien ed goed is, in tegendeel maar ik vraag me wel af in welke fase je je moet bevinden wil je zo wanhopig zijn dat je deze grens over gaat.... Dat als je thuis zit (ja ik ben ook thuis als ik een andere dienst heb dan dagdienst!) je niet mag zeuren is uiterst belachelijk!! Overlast is overlast en andermans kinderen gaan niet bepalen dat jij niet thuis mag zijn omdat zij toevallig willen werken. Kinderdagverblijven horen op een mooie groene vrije locatie waar kinderen kunnen rennen en springen en zich kunnen ontwikkelen zonder overlast te bezorgen. Opgesloten zitten tussen 4 muren moeten ze al vele jaren op school... Gemeente en kinderdagverblijf en ouders bedenk dit voor zoiets geopend wordt of je je kind inschrijft. Gun je kind het beste en rij dan gewoon een kilometertje extra dan zitten jij en je kind goed en ben je niemand tot last.
Dames en heren bestuurders,Wie van jullie gaat er nu eens voor zorgen dat er wettelijk vastgelegd wordt hoeveel decibel geluid (en dus ook stemgeluid als dat dagelijks van 8 uur 'sochtends tot 6 uur 'savonds door een bedrijf geproduceerd wordt) er gemaakt mag worden? En wie van jullie gaat zich eens inzetten om aan aan deze vorm van geluidsoverlast een wet te koppelen die het verplicht stelt dat bedrijven in de tuin geluidswerend materiaal aan moeten brengen - zeker in binnentuinen - (ook als dit particuliere kinderdagbedrijfen zijn! en ook als dit bedrijven zijn die er al langer dan 8 jaar! zitten). Wie van jullie is in staat dit probleem aan te pakken? Wie van jullie voelt zich aangesproken? Wie van jullie neemt dit probleem serieus? Wie van jullie doet zijn werk en fluistert naar de burgers en probeert goede wetgeving voor hun burgers te maken? Is leefbaarheid in je eigen huis een non-issue geworden? Speelt geld een rol bij het niet willen aanpakken van dit – landelijke – probleem van geluidsoverlast van kinderdagverblijven in steden? En als laatste: De belangrijkste vraag: Wie van jullie wil er naast een kinderdagverblijf wonen met een buitenplaats in een binnentuin? Waarbij de wet niet verplicht stelt dat er geluidswrend materiaal aangebracht moet worden tegen gekrijs van kinderen de hele dag omdat stemgeluid niet gezien wordt als geluidsoverlast veroorzaakt door een bedrijf ...
Ik schrik heel erg van de heftige reacties. Dat komt op deze wijze niet bijeen ben ik bang. En dat op zich is al erg, want partijen zullen het met elkaar moeten doen, wil je niet in een loopgravenoorlog belanden. En we weten allemaal, dat daar alleen maar verliezers zijn. Kinderen produceren gemiddeld 55 Dba, doorgaand verkeer veelal 60 Dba. Gezien de stedelijke omgeving mag verwacht worden dat er sprake is van veel omgevingsgeluid. Als verkeer daarin voornaamste veroorzaker is dan zijn gesubsidieerde geluidbeperkende maatregelen aan de woningen mogelijk (suskasten voor ventilatie). Wist u dat wij in een stedelijke gebied meer m2 inplannen voor een auto, dan voor een kind. En ook een biologische koe heeft meer m2. Onze regering zegt "onze toekomst" ontwikkelingskansen te willen bieden, maar dat is dan wel tegen de verdrukking in. Als die KUTkinderen nu maar niet gaan geloven wat er tegen ze gezegd wordt, of het gegeven voorbeeld gaan naleven.
De Nederlandse steden zullen meer en meer verdichten (meer mensen op een kleiner oppervlak) dus er zullen in de toekomst meer van dergelijke conflicten komen. Het kinderdagverblijf in Amsterdam is een van de eerste waar het uit de hand gelopen is (bekogelde kinderen). Geluidsoverlast of het nu komt van verkeer, radio, terras, bedrijven, (boven-)buren of kinderen kan mensen letterlijk gek maken.
Oplossing: handhaaf als overheid redelijke maar strikte geluidsnormen voor zowel de binnenruimte als ook de buitenruimte. Of geluidsoverlast door een brullende airco of een kinderdagverblijf wordt veroorzaakt; in beide gevallen is het geluidsoverlast. Iedere stadsbewoner heeft recht op een redelijke mate van rust anders wordt een stad onleefbaar.
30 jaar heb ik gewerkt en heb altijd plezier gehad van mijn tuin. Nu ben ik dan aan pensioen toe wat betekent vaker in de tuin te kunnen zitten maar dat kan ik vergeten want de school heeft precies aan de achterzijde, tegen mijn tuin aan een kinderdagverblijf geplaatst, terwijl men een afgeschermd voorplein heeft dat omheind en gesloten is en daarnaast nog een heel groot plein voor de grotere kinderen. Al degene die praten over tolerantie hebben nog nooit in dit lawaai (geschreeuw en gekrijs de hele dag door) hoeven zitten want dan zou men wel anders piepen. Het probleem zit NIET bij de bewoners maar bij de stadsdelen die de vergunningen afgeven ZONDER ook maar 1 dag in de betreffende herrie te hoeven zitten. Zij zouden in hun achtertuin van de stadsdelen waar men zomers ook wel een raampje open heeft BESLIST GEEN kinderdagverblijf DULDEN, nee doe maar bij bewoners. Een achtertuin is geen openbare ruimte waar men wel dit lawaai moet aanhoren zoals bv verkeer etc.
Zonet heb ik mijn ergernis geuit over het kinderdagverblijf precies tegen mijn achtertuin aan.
Kunnen de mensen die met het zelfde probleem zitten zich niet bundelen en met z'n allen iets ondernemen bv. bij de stadsdelen of politici. Misschien krijgen we het voor elkaar om die kinderdagverblijven te laten plaatsen bij degene die vinden dat WIJ het probleem zijn. De meeste mensen kunnen er heel goed tegen dat er bv. ergens een verjaardag is, of een feestje, iemand knapt zijn huisje op, een burenruzie, etc. want dat zijn de gewone en geaccepteerde geluiden waar men zich niet druk over maakt. Maar wat ons overkomt ELKE dag als het niet regent daar wordt je gek van met alle gevolgen vandien.hennie@eden.nl Laten we ertegen optreden. s v p. Groeten.
Als ik de hele dag een blaffende hond in mijn tuin zou leggen dan zou ik binnen de kortste keren politie en een heel regiment aan instanties aan de deur hebben. Wie het verzint om iets over gillende kutkinderen te zeggen ( want dat zijn het gewoon) is meteen een boeman, want kinderen! Oei oei! Wat mij betreft mogen ze die kinderdagverblijven lekker op het industrie terrein neerzetten, zo worden toch wel met de SUV er naar toe gebracht.
Dromelot zit pas een paar jaar op deze plek en ik woon daar al 20 jaar. Het is altijd de bedoeling geweest dat je voor de deur een drukke staat kan hebben, maar dat de binnenplaats achter rustig is. Dat is bij ons dus nooit meer het geval. In de zomer op je balkon zitten is er niet meer bij. Mijn vriend werkt veel nachtdiensten [we werken niet allemaal van 9 tot 5!] en dan moet ik 's ochtends de ramen dicht houden om hem aan zijn slaap te laten komen. Zelf werk ik 1 a 2 dagen per week thuis, om de files korter te houden, weet je wel.
Grappig dat mensen wel begrijpen dat boven een café wonen vervelend kan zijn, maar niet dat [80!] peuters veel meer lawaai maken en veel langer.
Dromelot heeft trouwens nooit rubbertegels willen plaatsen of luidruchtig speelgoed willen vervangen. Die geluidswand was een idee van het stadsdeel, maar daar wilde Dromelot ook niet aan. De "gezetten speeltijden" zijn nu 6,5 uur per dag terwijl het voor het buurtprotest 9 uur per dag buitenspelen was.
Op de plek van het kinderdag verblijf stond vroeger een lagere school met speelkwartier en middag pauze. Daar heb ik me nooit een seconde aan gestoord. Kinderdag verblijven zijn echt andere koek.
Dat zal je weten als er één op je eigen binnenplaats komt. Ik hoop het niet voor je.
Ik ben absoluut niet voor dit soort acties en zal er ook nooit aan meedoen, maar men [de politiek] moet niet de andere kant op kijken als er steeds meer gerommel klinkt over het plaatsen van kdv. Dan kan je bijna wachten tot het een keer goed mis gaat.
wat zijn er toch veel nare, verbitterde mensen. Wat mij al lange tijd verbaast is het complete gebrek aan tolerantie in Amsterdam (en mogelijk in de rest van nederland). Iedereen komt alleen voor zijn eigenbelang op, en niemand denkt er ook maar aan om iets van zijn of haar bewegingsruimte op te geven. Als je op een drukke straat loopt gaat niemand voor elkaar opzij, je zou wel gek zijn. Maar goed, dat deze intolerantie op steeds meer gericht is op kleine kinderen, vind nog zorgwekkender. Geen wonder dat zich steeds meer incidenten voordoen op scholen en creches. Deze boze buren geven hiervoor bijna een vrijbrief. Lawaaioverlast is vervelend, maar daar heb je in de stad nou eenmaal van tijd tot tijd mee te maken. Ronkende motoren, vrachtwagens die laden en lossen, trams, opgevoerde brommers. Hoewel ik weet dat kinderen flink kunnen gillen, ik woon zelf aan een schoolplein met tussen en naschoolse opvang, dus met mooi weer zijn ze in ieder geval een groot deel van de dag buiten, lijkt me dit niet iets om je enorm aan te ergeren. Mogen kinderen alsjeblieft buiten spelen?! Zeker als de creche in kwestie zijn best doet de overlast te beperken. En dat doet Dromelot, weet ik.
Verdraagzaamheid wordt steeds schaarser en dat baart mij zorgen. Al die omwonenden van de creche, hebben een prachtig uitzicht op het park en en prachtige binnenplaats. Blijkbaar is dat niet genoeg.
Voor de boze buren heb ik goed nieuws: afgelopen weekend hebben mensen een emmer witte verf tegen de voordeur aangesmeten. Ik weet niet precies tot hoever deze mensen willen gaan, maar met zoveel boosheid en verbittering zie ik het somber in.
Beste Sacha, ik kan niet vaak genoeg benadrukken dat het wat mij (en vele anderen) niet gaat om de kinderen, maar om het lawaai dat ze maken. Een luidruchtige brommer die langs komt of verkeer is niet te vergelijken met 10 uur per dag constant heel hard gehuil en geschreeuw in een binnentuin waar al het geluid aan alle kanten weerkaatst. (En dat dan aan de achterkant van je huis terwijl je aan de voorkant die brommers en het andere verkeer hebt). Stel je voor dat je buren hebt die de godganse dag hun blaffende honden in de tuin hebben (dan praat ik over van 8 uur 's morgens tot 6 uur 's avonds en dat 8 maanden per jaar). Ik vind het dan knap als je daar niet kwaad van wordt (en dan moet je goed doof zijn volgens mij). Ik heb een drukke baan en wil graag wat rust in huis. Is dat teveel gevraagd? Wat jou betreft blijkbaar wel. Dan zit je op dezelfde lijn als een handhaver van de gemeente, die adviseerde om niet meer mijn balkon te gebruiken en om vloerbedekking te nemen, zodat het geluid minder weerkaatst in mijn woning. Ik wens jullie allen een flinke geluidsoverlastsituatie toe (ik zit hier nu al 8 jaar in) en dan praten we eens verder.
Ik kan me heel goed voorstellen dat die man met megafoon zo gereageert heeft.Ik zelf woon achter een lagere school die geeft de hele dag herrie een hoop gekrijs enz en dan op de koop toe begint de naschoolse opvang tot 7uur soms. De gemeente doet niets.Ik heb zelf een geluidsabsorberende schutting laten plaatsen daarin heb ik twee speakers geplaats van 100W waar ik vogelgeluiden uit laat komen. Voor als nog doe ik dit na 3 uur bij de naschoolse opvang.Er kwam direct een opvangtrut aan de deur die zwaar stennis begon te maken.Die verdween weer en de volgende dag pleelden de kinderen ergens anders.Dus het helpt als je geluid met geluid bestrijd.
Onderhand is de oplossing daar: minister Cramer heeft de normen opgerekt. Ongelofelijk. Maar natuurlijk niet onverwacht. Als een probleem niet meer in de normen past, dan pas je gewoon de normen aan, ongeveer als bij Schiphol, de uitbreiding van de A4, het bos bij Schinveld, etc. Verbaast het bestuurders nog als de burgers de overheid onbetrouwbaar vinden?
Het gegil gaat door merg en been.
Mij werd aangeraden om op die tijdstippen dat ze gillen boodschappen oid te gaan doen.Iedere dag een paar uur boodschappen???
Ik word steeds agressiever van dat gegil.
Ja kinderen zijn heilig,ik hoef ze niet ,maar waarom zit ik met andermans kotergekrijs en gegil opgescheept?
Verhuizen,na twintig jaar?De school was er al maar sinds de verbouwing is het een marteling.Sinds 1 jan.Mogen ze vrijuit gillen en krijsen,minister echt enorm bedankt