Overal in de wereld wordt gevochten. De kranten staan er bol van. En dan opent de Volkskrant op 28 december 2015 met een artikel over problemen rond onderwijshuisvesting. Jongens, het lijkt wel komkommertijd.
Geen einde aan de schoolstrijd
Column van Ingrid de Moel, Bouwstenen voor Sociaal
Natuurlijk hebben de geïnterviewde personen in het artikel gelijk. Het stelsel voor onderwijshuisvesting deugt niet. Maar dat doet het al jaren niet. En de oplossing die wordt aangedragen om bij wet vast te leggen hoe gemeenten en schoolbesturen de kosten voor renovatie moeten delen, gaat niet werken. Dat geef ik u vast op een briefje. Een slechte relatie los je niet op door de echtlieden bij wet te verplichten het huis waar de kinderen wonen volgens een bepaalde maatstaf te bekostigen.
Het is maar goed dat staatsecretaris Dekker daar niet in is meegegaan. Als scholen schoolgebouwen slecht onderhouden in de hoop daarmee nieuwbouw af te dwingen, is het niet vreemd dat de relatie met de gemeente is verstoord. Sterker nog, dan vind ik dat er bij gebrek aan maatschappelijke verantwoordelijkheid beter helemaal geen publiek geld meer door de handen van deze scholen kan gaan. Zijn we helemaal betoeterd.
Scholen hebben zelf de nieuwe verantwoordelijkheidsverdeling rond onderwijshuisvesting bevochten. Daar is een jarenlange strijd aan vooraf gegaan. Daar staat niets over in de Volkskrant. Scholen zijn nog maar krap één jaar verantwoordelijk voor het buitenonderhoud. Ze hebben een groot deel van de oplossing zelf in de hand. Scholen kunnen door goed portefeuillebeheer en open en eerlijke communicatie - lees publieke verantwoording - laten zien dat ze serieus met deze nieuw bevochten taak om gaan; dat ze professioneel bezig zijn en versterking organiseren als dat nodig is.
In goede handen
Er zijn scholen die dat doen. Uit een telefonische enquête eind dit jaar van Bouwstenen voor Sociaal onder 13 grote schoolbesturen met 10 scholen of meer blijkt dat het buitenonderhoud bij de ondervraagde scholen in goede handen is. Dat is geen wetenschappelijk onderzoek, maar in de Volkskrant komen helemaal geen schoolbesturen aan het woord. Net zo min als gemeenten. En de bewering dat nieuwbouw anderhalf tot twee keer duurder is dan renovatie wordt in het artikel op geen enkele wijze onderbouwd. Beroerde journalistiek in een kwaliteitskrant die de discussie niet vooruit helpt.
Ik zou in de geest van Einstein tegen bestuurlijk Nederland willen zeggen; “Je lost het probleem niet op met de mensen en instrumenten die het hebben veroorzaakt.” En een ruzie los je niet op door steeds maar naar elkaars tekortkomingen te blijven wijzen, zoals scholen en gemeenten jarenlang hebben gedaan. Er wordt meer dan genoeg in de wereld gevochten. Een voortdurende schoolstrijd is er net eentje te veel wat mij betreft. Zoek een uitweg. Los het op. De-escalatie begint vaak met het onder ogen zien en erkennen van de eigen tekortkomingen. Als die er niet zijn valt er weinig samen op te lossen.
Meer lezen? Zie hier het artikel n.a.v. de telefonische enquête onder grote schoolbesturen over het buitenonderhoud.
Reacties: 2
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Over de stelling dat het stelsel van onderwijshuisvesting niet deugt verschil ik helaas van mening, ik ben het daar gewoon niet mee eens. Het ligt er aan hoe gemeenten en schoolbesturen binnen het huidige stelsel met elkaar samen werken aan adequate huisvesting. En dan worden er gewoon goede resultaten bereikt. Maar je moet wel de ruimte zien die er is. Voor het overige ben ik het volledig eens met de analyse, want de verantwoordelijkheid voor een adequaat schoolgebouw ligt wel primair bij het schoolbestuur. Het probleem zit volgens mij dus niet in wet- en regelgeving, maar in een te lage bekostiging van OCW een de schoolbesturen.
Zou het niet eens tijd worden om scholen naar de inhoud van het onderwijs meer in handen van ouders te geven en naar de vorm -zoals de huisvesting- in handen van gemeenten, met opheffing van het verschil tussen publiek en privaat.
Van overheidswege gefinancierd onderwijs behoort per definitie neutraal te zijn, dus openbaar.