Subsidiebeleid Tiel onvoldoende SMART
De gemeente Tiel kent volgens de rekenkamercommissie ‘een traditioneel formeel subsidiebeleid.’ Een beleidsnota met een afwegingskader wanneer en hoe het ‘instrument’ subsidie kan worden ingezet, ontbreekt. Daardoor is het zowel voor de gemeente zelf als voor externe partijen niet duidelijk welke interventiestrategie (zelf doen, inkoop, samenwerking of subsidie) de gemeente volgt.
De mate van doeltreffendheid van de subsidies die worden verstrekt door de gemeente Tiel is niet vast te stellen. Onderzoek van de plaatselijke rekenkamercommissie laat zien dat de doelstellingen van de gemeente te weinig richting geven aan de gesubsidieerde instellingen.
Historisch
De subsidies hebben vaak de exploitatie van de instellingen als belangrijkste criterium. Dus vaak op basis van het in stand houden van de organisatie, in plaats van op basis van de bijdrage die de instelling levert aan de doelstellingen van de gemeente en dus de te bereiken maatschappelijke effecten. Een beleidsnota met een afwegingskader wanneer en hoe het ‘instrument’ subsidie kan worden ingezet, ontbreekt. 'Zowel voor de gemeente zelf als voor externe partijen is het niet duidelijk welke interventiestrategie de gemeente volgt’, aldus het onderzoek. Veel subsidies zijn historisch verklaarbaar.
Inkoop
De gemeente Tiel kent volgens de rekenkamercommissie ‘een traditioneel formeel subsidiebeleid.’ Een beleidsnota met een afwegingskader wanneer en hoe het ‘instrument’ subsidie kan worden ingezet, ontbreekt. Daardoor is het zowel voor de gemeente zelf als voor externe partijen niet duidelijk welke interventiestrategie (zelf doen, inkoop, samenwerking of subsidie) de gemeente volgt.
Ontbreken overzicht
Er bestaat ook geen volledig en actueel overzicht van het totaal aan verstrekte subsidies. Het instrument wordt binnen de diverse beleidsterreinen op een eigen manier toegepast, waardoor er sprake is van verschillende processen en naast elkaar lopende subsidiestromen.
Eerste stappen om te bereiken maatschappelijke doelen strakker te formuleren zijn op beleidsinhoudelijk niveau wel gemaakt, maar de doorvertaling van die manier van werken naar het instrument subsidies moet volgens de onderzoekers nog plaatsvinden.
Maar belangrijker is dat de doelen vertaald zullen moeten worden naar concrete effecten bij de afnemers/ gebruikers van de activiteiten die gesubsidieerd worden (het ‘resultaat’). Daar zijn wel methoden voor, maar daar willen ambtenaren en gesubsidieerde instellingen weer niet aan, omdat het ‘allemaal maar moeilijk is’. Maar eigenlijk omdat dan transparant wordt of dat men de subsidies wel effectief inzet (of niet). En dat kan bedreigend zijn voor de betrokken instellingen. Terwijl er prima methoden zijn ontwikkeld om dat effect/ resultaat vast te stellen. Als dan niet via een betere aansturing via resultaatgerichte ‘programma’s van eisen’.