Samenwerking Rotterdam Den Haag omslachtig

De samenwerking van 23 gemeenten in het samenwerkingsverband Metropoolregio Rotterdam Den Haag (MRDH) leidt tot meer samenhang in beleid en bestuur en het zorgt voor meer kennisuitwisseling, maar de werkwijze is omslachtig en het staat op afstand van de raadsleden. Dat concludeert de Rekenkamer Rotterdam in een onderzoek.

Vooruitgang

De MRDH wil het economisch vestigingsklimaat bevorderen en de activiteiten passen bij de ‘de rol die overheden hebben in succesvolle economische regio’s’, concludeert de rekenkamer. Ook is er meer samenhang en kennisuitwisseling. ‘Hiermee is vooruitgang geboekt op knelpunten die de aanleiding vormden voor de oprichting van de MRDH: versnippering in beleid en onderlinge spanningen tussen overheden in de regio.’

Het financieren van activiteiten en projecten in de regio gebeurt met name via een bijdrageregeling, met een budget van 2,7 miljoen euro, en de rekenkamer noemt de werkwijze omslachtig. Er is bovendien sprake van onderbesteding en het is niet van alle projecten duidelijk wat de relatie is met de visie en de programma’s. ‘Verder is weinig bekend over wat de gefinancierde projecten tot nu toe hebben opgeleverd.’

Onvoldoende geïnformeerd

Als gemeenschappelijk regeling staat de uitvoering van MRDH op meer afstand van de gemeenteraden in vergelijking met hun reguliere werk. ‘Ook een recente wetswijziging leidt niet tot verbetering van betrokkenheid van raadsleden, omdat veel vernieuwingen in de wet al werden toegepast door de MRDH.’ Raadsleden worden onvoldoende geïnformeerd over de voortgang en de adviescommissie sluit niet goed aan bij de rol van raadsleden.

Het advies luidt om de uitvoerende functie van het samenwerkingsverband te overwegen en daar ziet de rekenkamer twee manieren voor: geen projecten meer financieren maar het programma beperken tot strategie en netwerkvorming, of de financiering doorzetten en de opzet op de schop nemen. ‘Daarnaast beveelt de rekenkamer aan om minder doelstellingen te kiezen en duidelijker te zijn over de beoogde resultaten.’