Advertentie
financiën / Redactioneel

Omgekeerde wereld

Het kabinet heeft in al zijn wijsheid besloten dat het afgelopen moet zijn met de veelheid aan koopzondagen die de zondagsrust verstoren. Het moralistisch reveil van vooral de christelijke regeringspartijen dat hier aan ten grondslag ligt, is al bestempeld als het beleid van ‘de Taliban in de polder’.

15 januari 2009

Het past in een rijtje van maatregelen die het CDA-PvdA-ChristenUnie-kabinet neemt om het vermeende zedenverval in Nederland tegen te gaan. Zolang een meerderheid van het parlement ermee instemt, krijgt Nederland waar het klaarblijkelijk naar verlangt.

 

Toch is er nu reden tot grote zorg. Nederland stevent mogelijk af op 600.000 werklozen in de nabije toekomst. De diepte van de economische recessie is bij lange na niet te overzien, maar de geluiden uit de Verenigde Staten, Engeland en Duitsland stemmen niet vrolijk. In deze onzekere tijden besluit Balkenende IV om het aantal koopzondagen per gemeente te beperken tot maximaal twaalf per jaar, een enkele uitzondering daargelaten. Veel gemeenten maken volgens het kabinet oneigenlijk gebruik van de Winkeltijdenwet, die onder voorwaarden mogelijkheden biedt meer dan twaalf koopzondagen toe te staan.
Omgekeerde wereld

 

In de grote steden, onder aanvoering van Amsterdam, Den Haag, Rotterdam, maar ook Almere, wordt veel geld omgezet op de zondag. En veel geld omzetten betekent werkgelegenheid bij winkels, woonboulevards en toeleveranciers. De locaties waar op zondag gewinkeld wordt, zijn relatief kleine gebieden, bestaande uit enkele winkelstraten in het centrum van steden of de Ikea’s, Mediamarkten en beddenzaken op bedrijfsterreinen. Het aantal mensen dat in dergelijke winkelcentra of -gebieden woont, is beperkt. Wiens zondagsrust wordt er nu eigenlijk verstoord?

 

Het curieuze fenomeen doet zich binnenkort voor dat de mensen die de hele week wél werken, hun euro’s op zondag niet meer kunnen uitgeven en daar alleen de zaterdag nog voor hebben. Daar tegenover staan werklozen die het weinige geld dat ze via hun uitkering krijgen, wél zes dagen in de week kunnen spenderen.
Het is de omgekeerde wereld.

 

De beste remedie om de economie en werkgelegenheid op peil te houden, is het kopen van bedden, sleurhutten, bankstellen, flatscreens, laptops, jassen, tassen, auto’s en broeken. Daar dragen koopzondagen zeer aan bij. Het kabinet kan de zondagsrust het best overlaten aan de gemeenten. Colleges en gemeenteraden maken al jaren evenwichtige afwegingen, afgestemd op de lokale behoeften. De christelijke partijen hoeven niet bang te zijn dat winkels in Schijndel, Heerhugowaard en Sneek elke zondag open zijn. Daar is geen markt voor en daar is de lokale politiek ook niet van gediend.

 

Het zou verstandig zijn als de Partij van de Arbeid in de Tweede Kamer het laatste woord in haar naam laat spreken, om de twee christelijke regeringspartijen bij de economische realiteit van 2009 te houden.

Erik van Zwam

 

Plaats als eerste een reactie

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Advertentie